சுட்டிப் பையன் பி. லட்சுமணன் ஜன்னலை உடைத்த ஒரு மொக்கை கதை

நண்பர் சந்திரசேகரன் அவர்கள் ஒரு சுவாரசியமான மின்னஞ்சல் அனுப்பியுள்ளார். உடைந்த ஜன்னல் பற்றிய கதையுடன் அவர் சுட்டும் கட்டுரை ஆரம்பிக்கிறது.

பட்டாம்பூச்சியால் சுனாமி வந்த கதையைப் போல இதுவும் ஆரம்பிக்கிறது.

Frederic Bastiat என்பவரால் எழுதப்பட்ட இக்கதை பொருளாதார மாணவர்களுக்கு மிகவும் பரிச்சயம் என்று இக்கட்டுரை கூறுகிறது. அது இப்போது எனது வார்த்தை மற்றும் உதாரணங்களில்:

பிரணதார்த்தி ஹரனின் மகன் பி. லட்சுமணன் கிரிக்கெட் விளையாடிக் கொண்டிருந்தபோது, அடுத்த தெருவில் வசிப்பவனும் அன்றுதான் அவன் எனிமி விட்டிருந்தவனுமான ஆர். கோபாலசுவாமி கருவிக் கொண்டே பந்துவீச, பி. லட்சுமணன் சமீபத்தில் 1958-ல் வெஸ்ட் இண்டீசுக்கு எதிராக சென்னை டெஸ்டில் அணித்தலைவர் வினூ மன்காட் கில்கிரிஸ்டின் முதல் பந்தை அனாயாசமாக லேட் கட் செய்து பவுண்டரி அடித்தது போல அவனும் முயற்சி செய்ய, பந்து சட்டென்று மேலே எழும்பி அவன் வீட்டு ஜன்னல் கண்ணாடியை உடைக்க, அவன் தாயார் பெரிய நாயகியால் அப்பளக்கட்டையுடன் துரத்தப்பட்டதால், அடுத்த பந்தில் பி.லட்சுமணன் மன்காட் அவுட் ஆனது போல க்ளீன் போல்ட் ஆனானா என்பதை நாம் அறிய முடியவில்லை. அது இப்பதிவுக்கு தேவையுமில்லை.

பிரணதார்த்தி ஹரன் வீட்டுக்கு வந்து பெரியநாயகி அளித்த புகாரின் பேரில் பி.லட்சுமணனை விசிறிக்கட்டையால் அடித்துவிட்டு, ஜன்னலுக்கு கண்ணாடி போடும் கோவிந்த ஆச்சாரியை கூப்பிட்டு ஜன்னல் கண்ணாடியை போடவைத்தார். அவர் தந்த பணத்தை வைத்து கோவிந்த ஆச்சாரி தன் மகன் ராம ஆச்சாரிக்கு ஸ்லேட் பலப்பம் வாங்கித்தந்தார். ஸ்லேட் வியாபாரி இல. ராமனாத செட்டியார் என்ன செய்தார் என்பதும் இப்பதிவுக்கு தேவையில்லை. அவர் மேலே செலவு செய்து இப்படியே தொடர் சங்கிலியாக பொருளாதார நடவடிக்கை சென்றதாக நிச்சயம் நிர்ணயம் செய்து கொள்ளலாம்.

ஜன்னல் மட்டும் உடையாமல் இருந்தால் கோவிந்த ஆச்சாரி பாவம்தானே என்று பொருளாதார நிபுணர்கள் கேட்பார்கள் என்ற தொனியில் அக்கதை செல்கிறது. அதுவும் இப்போதைக்கு நிற்க.

இப்போது நண்பர் சந்திரசேகர் சுட்டியிட்ட கட்டுரைக்கு வருவோம். ஜன்னலை உடைத்தது மேலும் செல்வத்தை பெருக்க உதவியது என்று இக்கதை கூறுவதை ஆசிரியர் மறுக்கிறார். ஜன்னல் உடையாதிருந்தால் என்ன ஆகியிருக்குமாம், அதன் ரிப்பேருக்கு தந்த பணத்தை வைத்து பிரணதார்த்தி ஹரன் திருவல்லிக்கேணி பைக்ராஃப்ட்ஸ் சாலையில் உள்ள துணிக்கடை ஸ்ரீராம் ஸ்டோர்ஸில் வேட்டி, சட்டை வாங்கியிருக்கலாம். அதன் முதலாளி ரங்கனாத ஐயங்கார் அகோபில மடத்தில் நடந்த அன்னதானத்துக்கு நன்கொடை அளித்திருக்கலாம், அதன் மூலம் அரிசி மண்டி ஹுஸேன் பாய் ஹஜ் போவதற்கு அதை உபயோகித்திருக்கலாம் என்றும் அடுக்குகிறது இக்கட்டுரை. அதாவது, ஜன்னல் உடைந்ததால், இழந்த செல்வம் மட்டும் சரி செய்யப்பட்டது. ஆனால் அது உடையாமல் இருந்ததால்தான் செல்வம் பெருகியது என்பது இக்கட்டுரையின் துணிபு.

காலங்கார்த்தாலே இப்படி குழப்பறயே என்று முரளி மனோஹர் கோபப்படுகிறான். ஆகவே மேலே கூற வருவதை சுருக்கமாகவே கூறிவிடுகிறேன்.

ஜன்னல் தியரியை உபயோகிப்பவர்கள் யுத்தம், சுனாமி ஆகிய வருவதால் வரும் பொருளாதார செயல்பாடுகளை பட்டியலிட்டு, மேற்படி யுத்தம் மற்றும் சுனாமி வந்ததும் நல்லதற்கே எனக் கூறுகிறார்கள். நம் பதிவர் உலகத்திலும் நன்றி சுனாமி என்றெல்லாம் பதிவு போட்டு அல்லோலகல்லோலப்பட்டதை பழைய பதிவர்கள் அறிவார்கள். ஆனால் அதற்கு எதிர்ப்பானவர்கள் யுத்தம் மற்றும் சுனாமியால் சொத்துக்கள் உருவாகவில்லை, அழிந்தது மட்டுமே பலன் எனக் கூறுகிறார்கள்.

இக்கட்டுரை ஆசிரியர் இரண்டாம் வகையைச் சார்ந்தவர், அதாவது உடைந்த ஜன்னல் கதையை ஏற்று கொள்ளவில்லை. யுத்த காலங்களில் பணப்புழக்கம் அதிகமாவது போலத் தோன்றுவது கூட ஒரு இல்யூஷன் என்றே கூறுகிறார் அவர். அரசாங்கங்கள் பேப்பர் பணத்தை நிறைய அச்சடிப்பதுதான் இத்தோற்றத்தின் முக்கியக் காரணம் என்றும், உண்மையிலேயே லாபம் என்று ஒன்றுமில்லை என்றும் கட்டுரையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அதாவது, இது பணப்புழக்கம் அல்ல, பணப் புழுக்கமே என்று இவரது அணி வாதாடுகிறது. "நல்ல வாதம்யா, எதிரணி என்ன சொல்லப் போவுதுன்னு பார்க்கலாம் என்று கூறுவது நம்ம சாலமன் பாப்பையா".

எதிரணியில் இப்போது வருவது பதிவர் டோண்டு ராகவன். அவன் என்ன கூறப் போகிறானோ, எவ்வளவு ஹைப்பர் லிங்குகள் தரப்போகிறானோ என எதிர் அணியில் இருப்பவர்கள் படும் டென்ஷனுக்கேற்ப முதலிலேயே ஒரு ஹைப்பர்லிங் தருகிறேன். சுனாமியோ, யுத்தமோ நாம் சொல்லி வருவதல்ல. அவை வந்து விட்டன, உலகமயமாக்கல் போல. இப்போது போய் அது வந்தது தவறா இல்லையா என்றா பேசுவது? மேலே என்ன செய்யலாம் என்பதைப் பார்ப்போம் ஐயா. அவனவன் உழைத்து, வல்லான் பொருள் குவிக்கும் தனியுடைமை கோட்பாட்டில் ஆழ்ந்துள்ளான். அதை எதிர்த்து பேசி மனித இயற்கைக்கு புறம்பான தத்துவத்தை வைத்து கட்டி அழுபவர்கள் அழட்டும், நாம் மேலே செய்வோம். "அது சரி இப்பதிவினால் நாம் பெறும் நீதி என்ன? நீ சொன்ன ஒரே ஒரு கேள்வியுடன் கூடிய நீதிக்கதை போல இருக்காது என நம்புகிறேன்" என்கிறான், கொட்டாவி விட்டபடியே முரளி மனோஹர்.

ஒரேயடியாக அப்படி கூற இயலாது. நான் கூற வருவது என்னவென்றால் சுனாமியோ, யுத்தமோ வந்து விட்டன, மனித இனத்திடமிருந்து ஏற்கனவே பெரிய விலையை பெற்று விட்டன. ஆகவே அதனிலிருந்து பெறும் லாபமான பொருளாதார நடவடிக்கைகளை ஏன் குறைத்து மதிப்பிட வேண்டும் என்பதுதான் என் கேள்வி. யுத்தங்களினால் அழிந்த ஜெர்மனி, ஜப்பான் போன்றவை மீண்டும் நிர்மாணிக்கப்பட்டன. அச்சமயம் நல்ல டவுன் பிளானிங்கில் கட்டிடங்கள் கட்டி, சாலைகளை அமைக்க முடிந்தது. யுத்தம் வராதிருந்தால் அவற்றை செய்திருக்க முடியாது. ஆக கெடுதல்களிலிருந்தும் நல்லதைப் பெறலாம் என்பதுதான் நான் கூறும் நீதி. "அப்பாடா, இப்போதாவது என்னிடம் பதிலளிக்குமாறு கேள்வி கேட்டு படுத்தவில்லையே" என்று கூறும் முரளி மனோஹருக்கும் மற்றவர்களுக்கும் இப்போது டோண்டு ராகவனின் கேள்வி. இந்த நிலைப்பட்டை டோண்டு ராகவன் எடுத்ததற்கு முக்கியக் காரணமே அவன் இப்பதிவர்கள் உலகில் பெற்ற அனுபவங்களே. அவன் என்ன கூற வருகிறான் என்பது புரிகிறதா?

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்