என் கார் டிரைவ் இன்னின் உள்ளே நுழையும்போது சரியாக மாலை 6 மணி. நான் வந்த சில நிமிடங்களுக்குள் சிமுலேஷன் உள்ளே வந்தார், அவருக்கு சில நிமிடங்களுக்கு அப்புறமாக ரவி பாலசுப்பிரமணியன். பிறகு விறுவிறுவென்று மரபூர் சந்திரசேகர், கூடவே அவர் நண்பர் மதன், பிறகு சிவஞானம்ஜி வந்தனர்.
ஜோசஃப் அவர்களுக்கு ஒரு மிஸ்டு கால் கொடுத்தேன், ஏனெனில் வண்டி ஓட்டிக் கொண்டிருக்கும் அவரை ரொம்ப டிஸ்டர்ப் செய்யக் கூடாது. சில நிமிடங்களில் அவர் கால் வந்தது டிராஃபிக் ஜாமில் இருப்பதாக. ஆனால் அதையும் தாங்கிக் கொண்டு அவர் அடுத்த சில நிமிடங்களில் வந்து சேர்ந்து விட்டார். கடைசியாக வந்தவர் 6.20-க்கு வந்து விட்டார். வந்தவர்கள்:
1. டி.பி.ஆர். ஜோசஃப்
2. சிவஞானம்ஜி
3. டி.ஆர்.சந்திரசேகரன்
4. ஜி. தங்கவேல்
5. ரவி பாலசுப்பிரமணியன்
6. மதன்
7. பாலா
8. மரபூர் சந்திரசேகரன்
8. ஜெயராமன்
9. சிமுலேஷன்
10. கோ. ராகவன்
11. டோண்டு ராகவன்
பாலா தவிர மற்ற எல்லோருக்கும் ஒரே ஒரு ஒற்றுமை என்னவென்றால், அது போலி டோண்டுவின் செந்தமிழ் மடல்கள்தான். பல நாட்களுக்குப் பிறகு எனக்கும் வந்ததுதான் தமாஷ். வழக்கமான குப்பைதான். பாலா அவர்கள் என்னுடன் நேரடியாகத் தொடர்பு கொண்டு பேசியதால் தப்பித்தார்.
இந்தத் திட்டில் சிவஞானம்ஜி சற்று டிஸ்டர்ப் ஆனதாகக் கூறினார். நானும் மற்ற சிலரும் அவருக்கு தைரியம் சொன்னோம். எந்த இழிபிறவிக்காகவும் வலைப்பதிவை விட்டுவிட வேண்டாம் என்று நான் அழுத்தந்திருத்தமாகக் கூறினேன்.
சிமுலேஷன் அவர்கள் ஒரு கல்யாண ரிசப்ஷனுக்கு போக வேண்டியிருந்ததால் அரை மணியில் போய் விடுவேன் என்றார். அவரை இப்படி அப்படியாகப் பேசி 7 மணிக்குத்தான் போக விட்டோம்.
மரபூர் சந்திரசேகரன், மதன் ஆகியோர் பொன்னியின் செல்வன் குழுவைச் சேர்ந்தவர்கள். தஞ்சைக் கோவிலை பற்றி சுவாரசியமாகப் பேசினர். கோ. ராகவன் அவர்கள் கையில் மாவுக்கட்டுடன் வந்தார். பாலா அவர்கள் சத்யம் கணினி சேவையில் சீனியர் கன்சல்டண்டாகப் பணிபுரிய, மதன் மென்பொருள் துறையச் சார்ந்தவர். சிமுலேஷன் சங்கீதம் பற்றி புத்தகம் போட்டிருக்கிறார். சிவஞானம்ஜி பொருளாதாரப் பேராசியராக அரசுக் கல்லூரிகளில் இருந்து ஓய்வு பெற்றவர். பொருளாதாரப் புத்தகங்களை தமிழில் மொழிபெயர்த்தவர். தங்கவேல் மருத்துவ ஆய்வாளர், இந்திய மருத்துவத்தில் ஆர்வம் கொண்டவர். ரவி பாலசுப்பிரமணியன் கோயம்புத்தூர் மாப்பிள்ளை என்ற பெயரில் பதிவு போடுபவர். அவர் எனக்கனுப்பிய மின்னஞ்சலை வைத்துத்தான் நான் இந்தப்
பதிவு போட்டேன்.
டி.ஆர். சந்திரசேகரன் இந்தியன் வங்கியில் டி.ஜி.எம். ஆக இருந்து முந்தாநேற்றைக்குத்தான் ரிடயர் ஆகியிருக்கிறார். சிறப்பு சார்டர்ட் அக்கவுண்டண்ட் ஆக வங்கியில் 1976-ல் சேர்ந்த அவர் சென்னையிலேயே முப்பது செர்வீஸ் வருடங்களையும் கழித்து ஆடிட்டராகவும் இருந்து கௌரவமான முறையில் ஓய்வு பெற்ற முதல் அதிகாரி என்ற பெருமையைத் தட்டிச் சென்றார். ஜோசஃப், கோ. ராகவன் மற்றும் ஜெயராமனை பற்றி நான் கூறி மற்றவர்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியதில்லை. மூவருமே எல்லோருக்கும் பரிச்சியமானவர்கள்.
வெயிட்டர் வந்ததும் முதலில் பாசந்தி ஆர்டர் செய்தோம். பிறகு மைசூர் போண்டா, பிறகு என்ன என்று கேட்டால் எல்லோருமே போதும் என்று கூற, நான் மட்டும் மசால் தோசை ஆர்டர் செய்தேன். இதற்காகவே காலி வயிற்றில் சென்றிருந்தேனாக்கும். ஜோசஃப் அவர்கள் பாசந்தி வேண்ட்டாம் எனக் கூறிவிட, அதில் பாதி பாசந்தியை என் கப்பில் எடுத்துக் கொண்டு பாதியாவது சாப்பிடுங்கள் என்று கூற அவரும் சாப்பிட்டார். நண்பருக்காக நான் செய்த தியாகமாக்கும் இது! பிறகு காப்பியுடன் சிற்றுண்டியை முடித்துக் கொண்டோம்.
பேச்சு அதிகமாக போலியின் சகிக்கமுடியாத வேலைகளை சுற்றியே இருந்தது. அவன் யார், பின்னணி என்ன என்பதை நான் புதியவர்களிடம் விளக்கினேன். எல்லோருமே அவன் மெயில்களை அனுபவித்தவர்கள். பாலா அவனுடன் வெவேறு பெயரில் சண்டையிட்டிருக்கிறார். ஆகவே நான் சொன்னதில் யாருக்கும் ஆச்சரியம் இல்லை.
ஜெயராமன் ஆசையுடன் தன் காமிராவை இயக்கப் பார்த்தால், அதன் பேட்டரி உயிர் விட்டிருந்தது. அடுத்த முறை பார்த்துக் கொள்ளலாம் என முடிவு செய்தோம்.
மீட்டிங் ஆரம்பிக்கும் முன்னரே டட்ச் ட்ரீட்டைப் பற்றி நான் கன்ஃபர்ம் செய்தேன். எல்லோருமாக சேர்ந்து பணம் போட்டதில் மொத்தச் செலவு சுமையாகவே இல்லை. ஆனால் என்ன, எல்லோருமே எப்படி காசு பற்றி பேசுவது என்று யோசிக்க, அதற்கெல்லாம் கவலையேபடாத ஒருவன் கிடுகிடுவென்று வசூல் செய்தான். அதுதான் டோண்டு ராகவன்.
சிமுலேஷன், டி.ஆர்.சி., கோ.ராகவன் ஆகியோர் ஒவ்வொருவராக விடை பெற்று சென்றனர். நான் பணம் வசூல் செய்ததும்தான் என்பதையும் கூறவேண்டுமோ?
பிறகு பேச்சு பலவிஷயங்களைத் தொட்டது. நேரம் போனதே தெரியவில்லை. ஜெயராமன் அவர்கள் அடுத்த முறை குடும்பத்தினரையும் சேர்த்துக் கொண்டு பிக்னிக் எங்காவது போகலாம் என ஆலோசனை கூறினார். பார்க்கலாம்.
சரியாக 7.50 அளவில் சிவஞானம்ஜியின் மகன் வண்டியெடுத்துவர அவரை வழியனுப்பி வீட்டு அவர்வர் வாகனம் என்றோம்.
அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்
