மனதைக் கவர்ந்த வைகைப்புயல்

கடந்த 50 நாட்களாக நெட்டி முறிக்கும் வேலை. ஒரு நாளைக்கு 16 மணி நேரத்துக்குக் குறையாமல் கணினியில் அமர்ந்து மொழிபெயர்க்கும் வேலை. புது பதிவுகள் போட முடியாமல் போன நிலை. அப்பதிவு போடும் நேரத்தில் ஏதாவது மொழிபெயர்ப்பு செய்யலாமே என்று தயக்கத்திலேயே போட முடியாமல் போனது. இம்சை அரசனை பற்றிய முந்தைய பதிவு கூட ஒரு திடீர் இன்ஸ்பிரேஷனில் சில நிமிடங்களில் போடப்பட்டது.

நேற்று எதிர்பாராத ஒரு போனஸ். இன்று காலைதான் முடிவடையப் போகிறது என்று நினைத்த வேலை நேற்று முற்பகல் 11 மணிக்கு முடிந்து விட்டது. எனக்கு ஏதாவது பரிசு வேண்டாமா? நானே எனக்கு அதை அளித்துக் கொண்டேன். மொழிபெயர்ப்பை மின்னஞ்சல் இணைப்பாக அனுப்பி விட்டு கணினியை மூடினேன். பக்கத்தில் இருக்கும் வெற்றிவேல் தியேட்டருக்கு சென்றேன். உள்ளே நுழையவும் படம் ஆரம்பிக்கவும் சரியாக இருந்தது.

இம்சை அரசன் 23-ஆம் புலிகேசி படம் ஆரம்பமே களை கட்டியது. முதல் காட்சியில் அரசன், ராஜ குரு, மந்திரி ஆகியோரைக் காட்டியது காமெரா. கூடவே படம் வரைந்து பாகம் சொன்னது போல அரசன், மந்திரி என்றெல்லாம் காட்டி விட்டு, சேவகனிடமும் சென்றது. கடைசியில் ஒரு பல்லியைக் காண்பித்து "அரண்மனை பல்லி" என்று கேப்ஷன் காண்பிக்க தியேட்டரில் ஒரு சிரிப்பலை. ஒரு அறுபது வயது இளைஞனும் அதற்கு காண்ட்ரிப்யூட் செய்தான். பிறகு படம் முழுதும் ஒரே சிரிப்புத்தான். அந்த இளைஞன் சிரித்த சிரிப்பில் பின் சீட்டில் அழுது கொண்டிருந்த குழந்தை ஒன்று அழுகையை நிறுத்தி அவனை ஆச்சரியத்தோடு பார்த்தது.

கதை என்னவோ உத்தம புத்திரன் கதைதான். அதாவது "The man in the iron mask", Alexandre Dumas எழுதிய நாவல். ஒரே காட்சியில் வந்த நாகேஷ் அமர்க்களம் செய்து விட்டுச் செல்ல அவர் வாரிசாகக் கருதக்கூடிய வடிவேலு டேக் ஓவர் செய்கிறார். முட்டாள் அரசனாக வந்து வடிவேலு செய்யும் காமெடிகள் சிரிக்க வைக்கின்றன. அதுதான் அவருக்குக் கைவந்த கலையாயிற்றே. தன் தந்தையின் படத்துக்கு மலரஞ்சலி செய்து விட்டு (பின்னணி இசை கர்ணனின் 'ஆயிரம் கரங்கள் நீட்டி ...' என்ற பாடலை நினைவுபடுத்துகிறது), அன்னையின் ஆசி பெற்று, மாடிப்படி கைப்பிடிச் சுவரில் சர்ரென்று வழுக்கி வந்து அமர்க்களம் செய்கிறார் வடிவேலு. அந்தப்புரத்தில் ஜலக்கிரீடை செய்யும் காட்சியில் உத்தம புத்திரனின் யாரடி நீ மோகினி பாடலை நினைவு படுத்தும் காட்சி வேறு.

ஆனால் என்னை ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தியது இன்னொரு வடிவேலுதான். காமெடி வாடையே இல்லாத இவ்வளவு சீரியஸ் நடிப்பை அவர் எங்கே ஒளித்து வைத்திருந்தார்? உணர்ச்சிபூர்வமான அவரது இப்பாத்திர நடிப்பு நான் எதிர்பாராத போனஸ். அதற்கே டிக்கட் காசு ஜீரணமாயிற்று (பால்கனி டிக்கெட் 40 ரூபாய்). மனோரமாவுக்கு அவ்வளவு சான்ஸ் இல்லை. நாசர் நன்றாக நடித்துள்ளார். இரண்டு வடிவேலுக்களுக்கும் ஜோடியாக வந்தவர்கள் முகம் கூட மறந்து விட்டது. அவ்வளவு குறைந்த அளவில் அவர்கள் ஃபிரேமில் வருகின்றனர். பாட்டுகள் எல்லாமே சமீபத்திய ஐம்பதுகள் மற்றும் அறுபதுகளை நினைவுபடுத்தின. இப்படத்துக்கு அவை பலம் சேர்க்கின்றன.

வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் காலத்துக் கதை. அவருக்கு நேர்ந்த முடிவுதானே இக்கதை மாந்தருக்கும் ஏற்படப்போகிறது என்பதை அறிந்த நமக்கு சற்று மனம் கனமாயிற்று. இருப்பினும் பாத்திரங்களுக்கு அது தெரியாதல்லவா, ஆகவே அவர்களை பொருத்தவரை சுபமான முடிவே.

வெற்றிவேல் தியேட்டர்காரர்கள் தியேட்டருக்கு வெளியே நன்றாக ஏர் கண்டிஷன் செய்திருந்ததால் படம் முடிந்து வெளியே வரும்போது அதை நன்றாக அனுபவிக்க முடிந்தது.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்