பெரியாரின் பெயர் ரிப்பேர் ஆகப்போவதை இனிமேலும் வீரமணியால் தடுக்கவியலாது

இன்று எதேச்சையாக இப்பக்கத்தைப் பார்த்தேன். அதிலிருந்து சில வரிகளை முதலில் பார்ப்போம். (இது 2008-ல் வந்தது என நினைக்கிறேன்)


‘குடியரசு’ இதழில் பெரியார் எழுதிய கருத்துக்கள் யாருக்குச் சொந்தம்?’ என்ற வழக்கின் கோர்ட் உத்தரவு பகுத்தறிவுவாதிகளிடையே பரபரப்பாகப் பேசப்பட்டு, உணர்ச்சிபூர்வமான விவகாரமாக உருவெடுத்துள்ளது. திராவிடர் கழகம், பெரியார் திராவிடர் கழகங்களின் இந்த ஆடு-புலி ஆட்டம் முற்றுப்பெறவேண்டும் என்கிறனர் பெரியார் பற்றாளர்கள்.

தந்தை பெரியாரின் பகுத்தறிவு, சமூகச் சீர்திருத்த கருத்துக்களை சாதாரண மக்களிடம் கொண்டு செல்லும் அமைப்பாகத் திராவிடர் கழகம் இயங்கி வருகிறது.

தாய் கழகத்துடன் ஏற்பட்ட மோதலில் பெரியார் கருத்துக்கள், எண்ணங்கள் சரியாகச் சொல்லப்படவில்லை என்ற கோபத்தில் அங்கிருந்து பிரிந்தவர்கள், பல புதிய அமைப்புகளை தொடங்கினர். அப்படித் தொடங்கப்பட்ட அமைப்புகளில் ஒன்றுதான் பெரியார் திராவிடர் கழகம். ‘குடியரசு’ இதழில் பெரியார் எழுதியவற்றை புத்தகமாக பல தொகுதிகளாகத் தொகுத்து வெளியிட முயற்சி மேற்கொண்டது இந்த அமைப்பு.

அதற்கு வீரமணி தலைமையிலான திராவிடர் கழகம் எதிர்ப்புத் தெரிவித்து சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தில் வழக்கு தொடர்ந்தது. அப்போதே இந்த வழக்கு விவகாரம், பகுத்தறிவாளர்கள் மத்தியில் வேதனையை ஏற்படுத்தியது.

உப்புமாவுக்குக்கூட தகுதி பெறாத பல நூல்கள் நாட்டுடமையாக்கப்பட்டபோதும் பெரியாரின் கருத்துக்கள் நாட்டுடமையாக்கப்படவில்லை. இதற்குப் பகுத்தறிவுவாதியான கலைஞரும் முன்வரவில்லை. இதற்குக் காரணம் வீரமணிதான் என்கிறது எதிர்தரப்பு.

எனவே வழக்கின் தீர்ப்பைத் தெரிந்துகொள்வதில் பகுத்தறிவாளர்கள், பெரியார் தொண்டர்கள் உள்பட பலரும் ஆர்வமுடன் எதிர்நோக்கியிருந்தனர். காரணம், பணபலம் இல்லாத ஆனால், பெரியாரின் கருத்துக்களை துண்டறிக்கை அல்லது சிறு புத்தகமாக வெளியிட நினைத்தவர்களும்கூட, அப்படி வெளியிட்ட பிறகு எங்கே திராவிடர் கழகம் நம்மீது வழக்கு தொடர்ந்துவிடுமோ.. பிறகு கோர்ட் படிக்கட்டுகளில் யார் ஏறி இறங்குவது? என்ற தயக்கம் அவர்களுக்கு ஏற்பட்டதுதான்.

தற்போது ‘குடியரசு’ இதழிலில் இருந்து பெரியாரின் கருத்துக்களை எடுத்து வெளியிட இனி யாருக்கும் பயப்பட வேண்டியதில்லை என்கின்றனர் பகுத்தறிவுவாதிகள். காரணம், ஜூலை 27--ம் தேதி சென்னை உயர்நீதிமன்றம் வழங்கிய தீர்ப்புதான்.

தந்தை பெரியார் ‘குடியரசு’ நாளிதழில் 1925--ம் ஆண்டு முதல் 1938--ம் ஆண்டு வரை பல்வேறு சீர்திருத்தக் கருத்துக்களை வெளியிட்டு இருந்தார். அதில் மதம், அரசியல், பொருளாதாரம், சமூகம், சுயமரியாதை, பகுத்தறிவு, பெண்ணுரிமை போன்ற பெரியாரின் புரட்சிகர கருத்துகள் நாடு முழுவதும் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.

அவரது இந்தப் படைப்புகள் அனைவரிடமும் சென்று சேர வேண்டும் என்ற நோக்கில் பெரியார் திராவிடர் கழகம் 27 தொகுப்புகளாக வெளியிட முடிவு செய்தது. இதற்கான பணியில் தீவிரமாகக் களமிறங்கினர் பெரியார் தி.க.வினர். கடந்த ஆண்டு இத்தொகுதிகளை வெளியிட தடைகோரினார் திராவிடர் கழக தலைவரும், பெரியார் சுயமரியாதை பிரசார இயக்கத்தின் செயலாளருமான கி.வீரமணி. அவரது மனுவின் பெயரில் பெரியார் திராவிட கழகத்தின் இந்த முயற்சிக்கு இடைக்காலத் தடைவிதிக்கப்பட்டது.

“பெரியார் சுயமரியாதை பிரசார இயக்கத்தைத் தொடங்கி, அதன் சொத்துக்களை என்னிடம் ஒப்படைத்தார். ‘குடியரசு’ இதழில் வெளிவந்த அவரது எழுத்துக்கள், பேச்சுகள் அனைத்தும் சுயமரியாதை பிரசார இயக்கத்திற்கு உரியது. இதற்கான பதிப்புரிமையும் சுயமரியாதை பிரசார இயக்கத்திடம் உள்ளது. எனவே, பெரியாரின் எழுத்துக்களை பெரியார் தி.க. வெளியிட தடைவிதிக்க வேண்டும்” என்று மனுவில் கோரப்பட்டிருந்தது.

இந்த மனுவின் மீது சென்னை உயர்நீதிமன்ற நீதியரசர் சந்துரு அளித்த அதிரடி உத்தரவுதான், பகுத்தறிவாளர்கள் மத்தியில் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளது.

“கடவுள் இல்லை, மதம் இல்லை, ஜாதி இல்லை என்று பிரசாரம் செய்தவர் தந்தை பெரியார். சமூகத்தில் மண்டிக்கிடந்த மூட நம்பிக்கைகளுக்கு எதிராகக் குரல் கொடுத்தவர் அவர். தன்னுடைய கருத்துக்களை அவர் ‘குடியரசு’ பத்திரிகையில் எழுதியுள்ளார்.

தன்னுடைய எழுத்தும், கருத்துக்களும், பேச்சும் எல்லோரையும் சென்றடைய வேண்டும் என்பதே பெரியாரின் நோக்கம். நூறு ஆண்டுக்குப் பிறகும் இந்தச் சமுதாயத்தினர் அவருடைய கருத்துக்களை தெரிந்து கொள்வது நல்லது.

எனவே, பெரியாரின் கருத்துக்களுக்கும் எழுத்துக்-களுக்கும் யாரும் உரிமையோ, காப்புரிமையோ கோர முடியாது. வழக்கு ஆவணங்களுக்கு நடுவே அவரது கொள்கைகளை அடைத்துவிடக் கூடாது.

வீரமணி தனது அமைப்புக்குத்தான் இந்த உரிமை உள்ளது என்பதை நிரூபிக்கத் தவறிவிட்டார். எனவே, பெரியாரின் கருத்துக்களை நூல்களாக வெளியிட பெரியார் திராவிடர் கழகத்திற்கு விதிக்கப்பட்ட இடைக்கால தடை நீக்கப்படுகிறது.

2009--ம் ஆண்டு பெரியாரின் 130--வது பிறந்த நாள் வருகிறது. அவரது எழுத்துகளுக்குக் காப்புரிமை கேட்டு சட்ட யுத்தம் நடத்துவது வேதனையாக உள்ளது. இந்தப் பிரச்னையால் பெரியாரின் எண்ணங்கள் பரவுவது தடைபட்டுவிடக் கூடாது. நூறு பூக்கள் பூக்கட்டும், ஆயிரம் எண்ணங்கள் மலரட்டும் என்பதுதான் நமது குறிக்கோள்” என்று தனது தீர்ப்பில் கூறியுள்ளார்.

ஆனால் அத்தீர்ப்புக்கு தடையுத்திரவு அப்போதே வாங்கினாரே வீரமணி. அதைத்தானே இப்போது நீக்கியுள்ளார்கள்? இக்கேள்விக்கு விடை தேடி பின்புலனை பார்த்ததில் இப்பக்கம் கிடைத்தது. அதிலிருந்து சில வரிகள்.

அத்தனை சொத்துக்களையும் அபகரித்தாகி விட்டது - பள்ளிகள், கல்லூரிகள், பாலிடெக்னிக்
அனைத்தையும் வசப்படுத்தியாகி விட்டது - எதிர்ப்பவர்களை எல்லாம் வெளியேற்றியாகி விட்டது.

அடுத்த வாரிசாக தன் மகனையே நியமித்தாகி விட்டது - தந்தை பெரியாரின் பேச்சுக்களையும்,
எழுத்துக்களையும் ஏற்கெனவே வியாபாரப் பொருளாக்கி பெரும் பணம் பண்ணி வரும் வீரமணி அவர்கள் - பெரியாரின் எழுத்துக்கள் மற்றவர் மூலம் வெளிவருவதை தடுக்க உயர்நீதி மன்ற தடை பெற்றும், மேல்முறையீடு செய்தும் சட்டபூர்வமாக கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளாக தன்னால் ஆன மட்டும் முயன்று வந்தது யாருக்கும் தெரியாதது போல- நேற்றைய உயர்நீதிமன்ற தீர்ப்பின் மூலம்
தலைகுப்புற கீழே விழுந்த தன்மானத்தலைவர் (!) வீரமணி இன்று விடுத்துள்ள அறிக்கை -
———————
“குடியரசு இதழில் வெளிவந்த பெரியாரின் பேச்சுக்கள் மற்றும் எழுத்துக்களை பெரியார் திராவிட கழகம் புத்தகங்களாக வெளியிடுவதை எதிர்த்து திராவிட கழகத்தினர் சார்பில் சென்னை உயர்நீதி மன்றத்தில் தடை கேட்டு வழக்கு தொடரப்பட்டது.

இந்த வழக்கை விசாரித்த சென்னை உயர்நீதிமன்றம் வழக்கை தள்ளுபடி செய்துள்ளது.

ஆனால் பெரியாரின் படைப்புகளை புத்தகமாக வெளியிடுவதற்காக நாங்கள் எதிர்ப்பு தெரிவித்தது போல் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது.

“பெரியாரின் படைப்புகளை அறக்கட்டளையின் அனுமதி பெற்று” யார் வேண்டுமானாலும் புத்தகமாக
வெளியிடுவதற்கு எப்போதும் தடை கிடையாது
——————

“அறக்கட்டளையின் அனுமதி பெற்று” என்று இவர் மீண்டும் எல்லாரும் தன்னை அனுமதி கேட்க வேண்டும் போல் அறிக்கை விடுகின்றார். பெரியாருடைய எழுத்துக்களையும், பேச்சுக்களையும் வெளியிட யாருடைய அனுமதியும் தேவை இல்லை என்பதுதான் உயர்நீதி மன்றத்தின் தீர்ப்பே!

இந்தத் தருணத்தில் ஞாநியின் லேட்டஸ்ட் ஓ பக்கங்களில் அவர் குறிப்பிடுவதையும் பார்க்க வேண்டும். அதாகப்பட்டது பெரியார் இறந்து 25 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு ஆட்டமேட்டிக்காகவே அவரது எழுத்துக்கள் பொதுவுடைமையாகி விட்டன, அதாவது 1998-லேயே. கடந்த 12 ஆண்டுகளாக அதை வீரமணி தன் பக்கம் பிடித்து வைத்திருக்கிறார். அரசுக்கு அதன் சட்டத்துறை ஏன் இது சம்பந்தமாக ஆலோசனை கூறவில்லை எனவும் அவர் எழுதியிருப்பதும் சிந்திக்கத் தகுந்ததே. வீரமணி கம்மென்று இருந்திருந்தால் கலைஞர் அரசு பெரியார் எழுத்தை நாட்டுடைமையாக்கி இருக்கும் பட்சத்தில் கணிசமான தொகை தந்திருக்கும், இப்போது நீதிமன்றத் தீர்ப்புக்குப் பின்னால் அதுவும் போச்சு என்ற நிலைதான்.

ஆக அடாவடி செய்தது, அதிலும் புத்திசாலித்தனமாக செயல்படாது, வரக்கூடிய பண வரவை இழந்தது ஆகியவற்றைப் பார்த்தால் வீரமணிக்கு காலநேரம் சரியில்லை என்றுதான் கொள்ளவேண்டும். அவருக்கு கால சர்ப்ப தோஷம் / யோகம் என நினைக்கிறேன்.

“பாவம்பா இவரு. ஏதாவது இந்த விஷயத்தில் அவருக்கு சாதகமாக நீயாவது எழுது பெரிசு” என முரளிமனோஹர் என்னைக் கேட்டுக் கொண்டதால் நிறைய யோசித்து மண்டையைக் குடைந்து நான் கண்டுபிடித்த ஒரே ஒரு வீரமணி-ஆதரவு கருத்து இதுதான்.

ஏற்கனவேயே பெரியாரின் எழுத்துக்களை வர்ஜா வர்ஜமின்றி தமிழ் ஓவியா, சங்கமித்திரன் ஆகியோர் போடுவதைப் படிக்கும்போதே பெரியார் என்ற மனிதரின் முரண்பாடுகள் இப்படி பல்லிளிக்கும்போது இப்போது குடியரசு பத்திரிகை கட்டுரைகள் வேறு சேர்ந்து கொண்டால் அவருக்கு ஓவர் எக்ஸ்போஷர் ஆகி ஜனங்களும் மொக்கைக் கருத்துக்களால் சூழப்படுவார்களாக இருக்கும். இத்தனை ஆண்டுகள் வீரமணி அதைத் தடுத்துப் பார்த்தார்.

இனிமேல் என்ன செய்வது? ஈஸ்வரோ ரக்ஷது (கடவுளே பெரியாரின் பெயரை காப்பாற்றுங்கள்) என்றுதான் அவர் இருக்க வேண்டியிருக்கும்.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்