"சந்தோஷமா கடன் வாங்குங்க"

உலகில் பல விஷயங்கள் யதேச்சையாகவே நடக்கின்றன. அப்படித்தான் நான் இம்மாதம் 24ஆம் தேதி வலைப்பதிவர் சந்திப்புக்கு போனபோதும் நடந்தது. இந்த அழகில் நான் அங்கு போவதே கடைசி தினத்தன்றுதான் நிச்சயம் ஆயிற்று. சந்திப்பு நடந்த வித்லோகா புத்தகக் கடையில் சிறிது நேரம் சுற்றிப் பார்த்தேன். சிவஞானம்ஜி அவர்கள் திடீரென என் கவனத்தை நம்ம ஜோசஃப் சார் எழுதிய புத்தகத்தின் மேல் திருப்பினார். அவருக்கு என் நன்றி. புத்தகத்தின் விவரங்கள்:

புத்தகத்தின் தலைப்பு: சந்தோஷமா கடன் வாங்குங்க, ISBN 978-81-8368-319-7
எழுதியது: டி.பி.ஆர். ஜோசஃப் அவர்கள்
வெளியீடு: கிழக்கு பதிப்பகம், Website: www.nhm.in, email: support@nhm.in
பக்கங்கள்: 160
விலை: ரூ. 70

வெளிநாடுகளில் இருப்பவர்கள் புத்தகத்தைப் பெறுவதற்காக விவரங்கள் மேலே கொடுக்கப்பட்டுள்ளன.

சரி புத்தகத்துக்கு வருவோம். போன ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதம் ஜோசஃப் சார் எனக்கு ஒரு மின்னஞ்சல் அனுப்பியிருந்தார். அதில் "கடன்பட்டார் நெஞ்சம்போல கலங்கினான் இலங்கை வேந்தன்" என்று கம்பர் பாடியது ராமாயணத்தில் எந்தக் கட்டத்தில் வருகிறது என்று என்னைக் கேட்டிருந்தார். நானும் அதற்காக சிலரைக் கேட்டு விவரம் அளித்து, என் தரப்பில் ஒரு பதிவும் இட்டேன். அதற்கு வந்த பின்னூட்டங்களில் ஒரு முக்கிய உண்மை புலப்பட்டது. அது என்னவென்றால், கடன்பட்டார் நெஞ்சம்போல என எழுதியது கம்பன் இல்லையாம். இதைக் கேட்டு நான் அதிர்ச்சி அடைந்தேன். அது பற்றி பிறகு பார்ப்போம். இப்போது புத்தகத்துக்கு திரும்புவோம்.

முன்னுரையை ஆசிரியர் அப்பாடலுடனேயே துவக்குகிறார். பலர் (நான், ஜோசஃப் சார் உள்பட) இத்தனை நாளாக கொண்ட கருத்துப் பிழை இதிலும் வந்து விட்டது. இதில் எனக்கும் ஒரு சிறிய பங்கு இருப்பது விசனத்துக்குரியது. மன்னித்து விடுங்கள் ஜோசஃப் சார். அடுத்த பதிப்பில் நீங்கள் அதை திருத்துவீர்கள் என நம்புகிறேன்.

"கடன் வாங்குவது தவறு என்று சொல்கிறவர்கள், பணத்தின் மதிப்பை சரியாக உணர்ந்த புத்திசாலிகளாக இருக்கமுடியாது. காரணம், கடனாக வாங்கும் பணத்தை ஆக்கபூர்வமாகச் செலவழிப்பது எப்படி, வருமானத்தைப் பெருக்குவது எப்படி என்கிற தெளிவு உங்களுக்கிருந்தால், கடன் ஒரு தடை அல்ல; வரப்பிரசாதமே", என்று ஆணித்தரமாக கூறி புத்தகத்தை ஆரம்பிக்கிறார் ஆசிரியர். அதுவும் இரண்டாம் வரி ரொம்ப முக்கியம். ஆக்கபூர்வமாக செலவழிப்பது மட்டும் இருந்து விட்டால் அதற்கு ஈடு இல்லைதான். அவரே இப்புதகத்தின் நடுப்பகுதியில் ஒரு லட்சம் ரூபாய் பெர்சனல் கடனைக் கேட்டு வருபவர்களை விட தொழில் அபிவிருத்திக்காக ஒரு கோடி ரூபாய் கேட்டு வருபவர்கள் அதிக வரவேற்பை பெறுகின்றனர் என்று கூறி இருப்பதையும் இதே லாஜிக்கால் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது.

இத்தருணத்தில் இன்னொரு விஷயம் ஞாபகத்துக்கு வருகிறது. சமீபத்தில் 1982-ல் ஆசிய விளையாட்டு போட்டிகள் தில்லியில் நடந்த போது இந்திய அரசு ஐ.எம்.எஃப். இடமிருந்து வாங்கிய 5 பில்லியன் டாலர் கடன்களின் பெரும்பகுதி ஆசிய விளையாட்டை ஆடம்பரமாக நடத்தவே உபயோகப்படுத்தப்பட்டதால், இந்தியாவின் கடன் பளுதான் அதிகமாயிற்று. ஆக, கடனை வாங்கி அதன் மூலமாக அதிகப் பொருள் ஈட்டி, கடனையும் உரிய காலத்தில் அடைத்து, முன்னேற்றமும் பெறுவது என்பது எவ்வளவு முக்கியம் என்பது யாரும் சொல்லித் தெரிய வேண்டியதில்லை.

இம்மாதிரி புத்தகங்களில் ஒரு உள்ளடங்கிய பலவீனம் உண்டு. அவை வெகு சீக்கிரம் வழக்கற்று (obsolete) போய் விடுகின்றன. ஆனால் அது ஆசிரியர் கட்டுப்பாட்டை மீறியது. முக்கியக் காரணம் அரசின் இடைவிடாது மாறும் நிதிக் கொள்கைகள்தான். இப்போதைய அரசு கொள்கைகளை மையமாக வைத்து எழுதப்பட்ட இப்புத்தகமும் இதற்கு விதி விலக்கல்ல. உதாரணத்துக்கு இந்த வடிவில் இப்புத்தகத்தை அறுபதுகளிலோ, எழுபதுகளிலோ எழுதியிருக்கவே முடியாது. ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு பிறகு இவற்றில் தரப்படும் தகவல்கள் பல காணாமல் போகலாம், புதுத்தகவல்கள் அவற்றின் இடத்தை பிடித்து கொள்ளலாம். ஆனால் சில விஷயங்கள் அப்படியே இருக்கும், ஏனெனில் மனித இயற்கையுடன் சம்பந்தப்பட்டவை அவை. இவற்றில் அடங்குவன முன்னுரையும் முதல் இரு அத்தியாயங்களும்.

மற்ற அத்தியாயங்களில் ஆசிரியர் மேற்கோள் காட்டியிருக்கும் எண் உதாரணங்கள்தான் முதலில் இம்மாற்றங்களில் அடிபடும். அதற்காக அவற்றைக் கூறாமல் இருக்க முடியாது. மிக அழகாக ஆசிரியர் அவற்றை அடுக்கியிருக்கிறார். என்ன இருந்தாலும் அவரது வங்கியின் பயிற்சிக் கல்லூரியின் முதல்வராக இருந்தவர் அல்லவா? இப்போதும் கணினி பிரிவின் தலைவராக இருந்து வங்கியின் எல்லா மட்டத்திலும் உள்ள அதிகாரிகளின் கணினி பிரச்சினைகளை தீர்த்து வைப்பவரும் கூட. ஆகவே பலருக்கு விளக்கம் அளிக்க வேண்டியுள்ளது. அந்த பயிற்சி எல்லாம் வீணாகப் போகுமா என்ன? ஆகவே புத்தகத்தில் போர் என்று கருதும் புள்ளிவிவரங்களையும் அழகுபட அடுக்கியுள்ளார் அவர். அதையும் அழகான, அதே சமயம் எளிமையான தமிழில் செய்தது பாராட்டுக்குரியது. சில ஆங்கிலச் சொற்களின் தமிழாக்கம் மிக உபயோகமானது என்று கூறுவது மொழிபெயர்ப்பாளன் டோண்டு ராகவன்.

தனி நபர் கடன் என்பதிலிருந்து ஆரம்பித்து, பெருந்தொழில் கடன் வரை படிப்படியாக செல்வது மிக அருமையாக உள்ளது. புத்தகத்தை படிக்கும்போது, அதிலும் தொழில் கடன்களைப் பற்றிப் பேசும்போது, அவருடைய 'என்னுலகம்' வலைப்பூவில் வந்த "திரும்பிப் பார்க்கிறேன்" பதிவுகளின் பல பகுதிகள் நினைவுக்கு வருகின்றன. முக்கியமாக ஒரு குடும்பம் பரம்பரையாக செய்து வந்த வியாபாரத்தில் இளைய தலைமுறையில் சகோதரர்கள் ஒத்துப் போகாததால் அந்த வியாபாரமே எப்படி நொடித்துப் போனது என்பதும் ஞாபகத்துக்கு வந்தது. கடன்களுக்கு பல விதிமுறைகள் இருந்தாலும் எப்படி மேலிட நிர்ப்பந்தங்கள் குறுக்கிடுகின்றன என்பதையும் அவர் முதலில் கிளை மேலாளராக பதவியேற்று திறந்த கிளையில் பெற்ற அனுபவங்களும் நினைவுக்கு வந்தன. இன்னும் கூறிக் கொண்டே போகலாம், ஆனாலும் நான் கூறுவதை விட புத்தகத்தை விலைக்கு வாங்கி படிப்பதே அதிகப் பலனைக் கொடுக்கும்.

குறைபாடுகள்? என் மனதுக்கு பட்டவற்றைக் கூறுவேன். எல்லோருக்குமே அவை குறைகளாகத் தெரியவேண்டும் என்பதும் அவசியமில்லை.

இம்மாதிரி புத்தகங்களில் இண்டெக்ஸ் ரொம்ப முக்கியம். அது இல்லை என்பது குறையாகவே படுகிறது. அடுத்தப் பதிவுகளில் இதை சரி செய்யுமாறு கேட்டு கொள்கிறேன்.

நான் இப்பதிவில் குறிப்பிட்டது போல இப்போதெல்லாம் டெலிமார்கெட்டிங்கில் போன் போட்டு கடன் வாங்குமாறு தொந்திரவு செய்கிறார்கள். ஆனால் அவர்களிடம் மாட்டிக் கொண்டால் கந்து வட்டியையே நாணச் செய்யும் அளவுக்கு செயல்பாடுகள் உள்ளன. அவற்றையெல்லாம் குறிப்பிட்டு வாசகர்களை உஷார்படுத்தியிருக்கலாம் என எனக்கு படுகிறது. (இப்பதிவு ஜோசஃப் சாருடன் பேசியதன் ஒரு விளைவு என்பதையும் இங்கே கூறிவிடுகிறேன்).

இன்னும் சில வங்கிகளில் கடனை தவணைக்கு முன்னமே செலுத்த (preclosing) விடுவதில்லை. அப்படியே விட்டாலும் அபராதம் போல போடுகிறார்கள். இது சரியா? இதன் லாஜிக் என்ன? இன்னொன்றும் நினைவுக்கு வருகிறது. டிபாசிட்டுகளுக்கு வட்டி தரும்போது, உதாரணத்துக்கு 3 வருட டிபாசிட் 10 % என்றால் மூன்று வருடங்களுக்கு மேல் உள்ள டிபாசிட்டுகளுக்கு வட்டி 9 % என்று கூறுவதன் தாத்பர்யம் புரிந்ததே இல்லை.

இன்னும் ஒரு கடன் ஊழியர்களுக்கு தரும் பண்டிகை கடன்கள். இதற்கு வட்டியில்லை என அறிகிறேன். ஆனால் அதை வாங்குவதற்கும் ஜாமீன் கையெழுத்து கேட்கிறார்கள். யாராவது சக ஊழியர் போட வேண்டும். நான் கேட்கிறேன், நிறுவனத்தில் வேலை செய்பவர் மேல் ஏன் இந்த நம்பிக்கையின்மை? அதற்கு இன்னொரு ஊழியர் ஏன் பலிகடாவாக வேண்டும்? நடைமுறையில் நான் மத்தியப் பொதுப்பணித் துறையில் பார்த்தது என்னவென்றால், ராமு கோவிந்தனுக்காக கையெழுத்திடுவான், கோவிந்தன் ராமுவுக்காகக் கையெழுத்திடுவான். இது என்ன கூத்து? என்னைப் பொருத்தவரை நான் ஒரு பைசா கூட பண்டிகைக் கடன் வாங்கியதில்லை. அப்படி வாங்கி தங்களுக்கு கடனாகக் கொடுக்குமாறு பலர் தொல்லையும் செய்தனர். அது நடக்கவில்லை என்பது வேறு விஷயம். இருப்பினும் இது சம்பந்தமான எரிச்சல் அப்படியே உள்ளது.

கடன் தராதவர்களின் பெயர், பெயர், போட்டோ எல்லாம் இப்போதுதான் ரெகுலராகப் போடுகிறார்கள் என அறிகிறேன். அதுவும் தொழிலாளர்கள் யூனியன் ரொம்பப் போராடி இதை நடைமுறைக்கு கொண்டு வந்தது என்பதையும் அறிகிறேன்.

ஆங்கிலத்தில் spanner in the works என்று கூறுவார்கள். அதற்கு உதாரணமாக நான் குறிப்பிட நினைப்பது கடன் வழங்கும் விழாக்கள், அதிலும் மந்திரிகள், கட்சித் தலைவர்கள் ஆகியோர் என்னவோ தன் அப்பன் வீட்டுப் பணம் போல வங்கிப் பணங்களை தங்கள் ஜால்ராக்களுக்கு கடனாக வழங்கச் செய்வது. கடன் எப்படித் தரக்கூடாது என்பதற்கு உதாரணங்கள் இந்த நிகழ்ச்சிகள். அவ்வாறு பொது பணத்தை ரூட் விட்ட ஒரு மந்திரியால் தண்டனை மாற்றம் பெற்ற இந்த ஆசிரியர் இம்மாதிரி விஷயங்களை குறைந்தபட்சம் எதிர்மறை உதரணங்களாகக் காண்பித்திருக்கலாம். அதே போல ஓட்டு அரசியலுக்காக சகட்டு மேனிக்கு கடனை ரத்து செய்வதால், அவற்றை முதலில் நாணயமாகத் திருப்பித் தந்தவர்கள் முட்டாள் ஆக்கப்படுதலையும், அது எப்படி வங்கிகளின் செயல்பாட்டை பாதிக்கின்றன என்பதைப் பற்றியும் ஆசிரியர் குறிப்பிட்டிருக்கலாம்.

யார் கண்டது, இவையெல்லாம் வேறொரு புத்தகத்தில் வருமோ என்னவோ.

இம்மாதிரி புத்தக மதிப்புரையை பதிவாகப் போடுவதில் ஒரு சௌகரியம் என்னவென்றால், பின்னூட்டங்களுக்கு பதிலளிக்கும் விதமாக மதிப்புரையை நீட்டிக் கொண்டே போகலாம்.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்