உச்ச நீதிமன்றத்தின் தடை பற்றி சில வெளிப்படையான எண்ணங்கள்

உச்ச நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பின் ஒரு பகுதி கீழே தரப்பட்டுள்ளது. இதை எனக்கு அனுப்பிய நண்பர் ஜயகமல் அவர்களுக்கு நன்றி.

Let State show compelling logic
OPINION
Supreme Court / New Delhi April 01, 2007

Classifications for special preference must not be unfair for those left out.

In the writ petitions, the policy of 27 per cent reservation for the Other Backward Classes (OBCs) contained in the Central Educational Institutions (Reservation in Admission) Act, 2006, is the subject matter of challenge.

The primary ground of challenge is that the Union of India has failed in performing the constitutional and legal duties towards the citizenry. Consequently, the Act shall ... ultimately have the result of dividing the country on the basis of caste. The constitutional guarantee of equality and equal opportunity shall be seriously prejudiced. It has been contended that the time has come to replace the "vote bank" scenario with "talent bank".

The statute in question, it is contended, has lost sight of the social catastrophe it is likely to unleash. Not only would the products be intellectual pygmies as compared to normal intellectually sound students passing out, it has been highlighted that on the basis of unfounded and unsupportable data about the number of OBCs in the country the Act has been enacted.

It has been pointed out that this Court in Indra Sawhney v. Union of India and Ors. (1992 Supp. (3) SCC 217) had recognised the concept of "creamy layer" amongst the advanced OBCs to be kept out of preferential treatment. The population data of 52% projected by the Mandal Commission was not actually given the seal of acceptance. Though there is a specific provision in Section 11 of the Backward Classes Act for a periodic revision of the lists, the same has not been done, and on the contrary additions are being made.

The rationale of 27% has been arrived at on the basis of the myth that the OBCs are 52% (of the population) in the country and even the ratio of 27% reservation for the students belonging to other backward classes in the educational institutions is to be funded and controlled by the Central Government.

It is highlighted that after the 1931 census there has never been any caste-wise enumeration or tabulation, which in essence corrodes the credibility of the claim of 52% population of other backward classes. The concept of creamy layer cannot prima- facie be considered to be irrelevant. It has also to be noted that nowhere else in the world do castes, classes or communities queue up for the sake of gaining backward status. Nowhere else in the world is there competition to assert backwardness and then to claim we are more backward than you.

We reiterate that the ceiling of 50%, the concept of creamy layer and the compelling reasons, namely, backwardness, inadequacy of representation and overall administrative efficiency are all constitutional requirements without which the structure of equality of opportunity in Article 16 would collapse.

However, in this case, as stated, the main issue concerns the "extent of reservation". In this regard the State concerned will have to show in each case the existence of the compelling reasons, namely, backwardness, inadequacy of representation and overall administrative efficiency before making provision for reservation.

Differentiation or classifications for special preference must not be unduly unfair for the persons left out of the favoured groups.It, therefore, needs no reiteration that the creamy layer rule is a necessary bargain between the competing ends of caste-based reservations and the principle of secularism. It is a part of constitutional scheme. Therefore these cases have to be examined in detail as to whether the stand of the Union of India that the creamy layer rule is applicable to only Article 16(4) and not Article 15(5) is based on any sound foundations.

In the background of what has been explained above, it would be desirable to keep in hold the operation of the Act so far as it relates to Section 6 thereof for the OBCs category only. We make it clear that we are not staying the operation of the Statute, particularly, Section 6 so far as the Scheduled Castes and Scheduled Tribes candidates are concerned.

(Excerpts from the judgement delivered on 29/03/2007 on OBC reservation)

http://www.business-standard.com/opinionanalysis/storypage.php?tab=r&autono=279502&subLeft=2&leftnm=4

என் மனதில் சில கேள்விகள் எழுகின்றன.

1. 1931-ஆம் ஆண்டு தகவல்கள் இப்போதைய சரியான நிலையை பிரதிபலிக்கின்றனவா? ஆம் என்றால் எவ்வாறு?

2. கிரீமி லேயரை விலக்கி வைக்க அரசு சிறிதும் விரும்பாதது ஏன்?

3. நாட்டில் எவ்வளவோ பிரச்சினைகள் இருக்க இதை வைத்து பந்துகள் அறிவிப்பது எவ்வகையில் யோக்கியமான செயல்?

எழுபதுகளின் ஆரம்பத்தில் மண்டல் என்னும் அரசியல்வாதி தயாரித்த அறிக்கையே அப்போதே 40 ஆண்டு காலப் பழைய நிலையை வைத்துத்தானே. அதனால்தானே அப்போதைய பிரதம மந்திரி இந்திரா அதை கிடப்பில் போட்டு வைத்தார்? அதன் பிறகு வி.பி.சிங் முற்றிலும் தன து சுயநல அரசியல் நிலைப்பாடு காரணமாக அதை மீண்டும் எடுத்து தூசு தட்டி அமுலுக்கு கொண்டுவர முயன்றார். இந்த இடத்தில் அவர அதனால் எல்லாம் தனது நிலையை காப்பாற்றிக் கொல்ள முடியாது போயிற்று என்பதே ஆறுதலளிக்கும் ஒரே விளைவு.

கிரீமி லேயரை விலக்க அரசியல்வாதிகள் விரும்பாததற்கு காரணமே அவர்கள் சுயநலம் என்றுதான் கூறுவேன். ராமதாசு அவர்களின் பேரக்குழந்தைகள், முதல்வரின் கொள்ளு பேரன்கள் ஆகியோரும் இட ஒதுக்கீடு கேட்பது என்ன நியாயம். இப்போது கூட குடி முழுகவில்லை. தத்தம் குழந்தைகளை கிரீமி லேயர் அடிப்படையில் விலக்கி கொள்கிறோம் என்று சம்பந்தப்பட்ட தலைவர்கள் அறிவிக்க தயாரா? அதை செய்துவிட்டு மற்றவர்களுக்காகப் போராடுவார்களா?

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன் (விஜயவாடாவிலிருந்து)