துக்ளக் 37-வது ஆண்டுவிழா மீட்டிங் - 2

இதன் முந்தையப் பதிவு இங்கே.

எனக்கு நினைவிருந்த வரை துக்ளக் ஆண்டுவிழா கூட்டங்களில் அவர் மட்டுமே பேசுவார். இல்லை, குமரி அனந்தன் சமீபத்தில் 70/71-ல் சோ மீட்டிங்கில் பேசியிருக்கிறார் என்று ஓகை அவர்கள் கூறியிருக்கிறார். நான் தில்லியில் இருந்த 20 வருடங்களில் இம்மாதிரி ஏதாவது நடந்ததா என்பதை யாராவது கூறினால் நலமாக இருக்கும்.

சோ பேசிய விஷயங்கள் என்னால் முடிந்த வரை கொடுத்தேன். இப்போது துக்ளக்கில் முதல் பகுதி வந்துள்ளது. ஏறக்குறைய நான் கூறியவை உறுதி செய்யப்பட்டுள்ளன. மகிழ்ச்சி. இப்போது அதவானிஜி அவர்கள் பேசியதை எழுதுவேன்.

அத்வானி அவர்கள் ஒருவித பிரமிப்புடன் அமர்ந்திருந்தார். தமிழ் புரியாவிட்டாலும் மக்கள் உணர்ச்சிகள் அவருக்கு புரிந்தன. என்ன இருந்தாலும் மக்கள் தலைவர் அல்லவா அவர். பார்த்தாலே மரியாதை உணர்வை பார்ப்பவரிடம் உருவாக்கும் ராஜ கம்பீரம் அவருடையது. என்ன இருந்தாலும் பாஜக ஆதரவாளன் டோண்டு ராகவன் அவ்வாறுதானே கூறுவான் என்பவர்களுக்கு நான் தரும் பதில் ஆம் என்பதே.

மேலும், குருமூர்த்தி வேறு அவர் அருகில் அமர்ந்து என்னுடைய வேலையை திறமையுடன் செய்து கொண்டிருந்தாரே. ஆகவே அவர் சோ கூறியதையும் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது.

அத்வானிஜி பேச எழுந்தார். அவையில் நிசப்தம், அவர் என்ன கூறப் போகிறார் என்ற எதிர்ப்பார்ப்புடன். அதற்கு முன்னால் ஒன்று கூறி விடுகிறேன். சோ அவர்கள் பேசி முடிந்ததுமே அரங்குக்கு வெளியில் சிலர் செல்ல ஆரம்பித்து விட்டிருந்தனர். அவர்களுக்கு என்ன வேலையோ என்னவோ.

தமிழக மக்களுக்கு பொங்கல் வாழ்த்துக்களுடன் அத்வானிஜி தன் கணீர் குரலில் பேச ஆரம்பித்தார். சோ அவர்கள் அளவுக்கு தன்னிடம் கம்யூனிகேஷன் திறமை இல்லை என்று எடுத்த எடுப்பிலேயே கூறிவிட்டார். சோ அவர்களை தனக்கு பல ஆண்டுகளாக பல பரிமாணங்களில் தெரியும் என்றும் ஆனால் அவர் ஒரு சிறந்த நடிகர் என்பது இப்போதுதான் தனக்குத் தெரியவந்து அதிசயப்பட்டதாகவும் கூறினார்.

இந்த மகத்தான கூட்டத்துக்கு தான் அழைக்கப்பட்டதற்கும், பேச வாய்ப்பு பெற்றது பற்றியும் மகிழ்ச்சியையும் நன்றியையும் தெரிவித்துக் கொண்டார். இந்தியாவில் இவ்வளவு பத்திரிகைகள் உள்ளன, ஆனால் துக்ளக் ரேஞ்சுக்கு வருடா வருடம் மீட்டிங் நடத்தி, வாசகர்களை பகிரங்கமாகக் கேள்விகள் கேட்க வைத்து அதற்கு பதிலையும் உடனுக்குடன், சுவையாக கூறும் இம்மாதிரியான சூப்பர் மீட்டிங்குகளை எந்த பத்திரிகையும் நடத்தவில்லை என்பதையும் அவர் குறிப்பிட்டார். அரங்கமே கைத்தட்டலால் நிரம்பியது. தானும் பத்திரிகையாளர் என்பதையும் அவர் எடுத்துரைத்தார். மக்கள் கூட்டம் அரங்கத்தில் ரொம்பி வழிந்து, வெளியேயும் ஸ்க்ரீன்கள் போட்டு அசத்தியதையும் அவர் பிரமிப்புடன் குறிப்பிட்டார்.

அறிவாளிகளின் ஒரு இயக்கத்தில் சோ அவர்கள் தேச ஒற்றுமை, தேசப்பற்று மற்றும் சிறந்த கோட்பாடுகளின் அடிப்படையில் சோ அவர்கள் மிகுந்த ஈடுபாட்டுடன் செயல்படுவதையும் அவர் குறிப்பிட்டார்.

பொங்கல் பற்றி பேசுகையில் இது விவசாயிகள் சம்பந்தப்பட்டதால் நாடுமுழுதும் வெவ்வேறு ரூபங்களில் நடைபெறுவதாகக் கூறினார். பிஹு, மகரசங்கராந்தி, லோடி ஆகிய பெயர்கள் இப்பண்டிகைக்கு உண்டு என்பதையும் அவர் சுட்டிக் காட்டினார். மகிழ்ச்சி கலந்த பக்தியுடன் இப்பண்டிகை கொண்டாடப்பட்டு வருவதையும் அவர் குறிப்பிட்டார் (gaiety with piety). குஜராத்தில் இது காற்றாடி விடும் நிகழ்ச்சியாகவும் உள்ளது என்பதையும் கூறினார்.

பிறகு குஜராத் பற்றி பேசுகையில் சோ அவர்கள் மோதி அரசை பற்றி கூறியதை அவரும் உறுதி செய்தார். ஒவ்வொரு கிராமத்தில் தடங்கலில்லாத மின்சாரம் தருவது குஜராத் மாநிலம் மட்டுமே என்பதையும் அவர் சுட்டிக் காட்டினார் (Jyotirgram villages). குஜராத் அரசை மட்டம்தட்ட மத்திய அரசு எல்லா முயற்சிகளையும் எடுத்து வருவதையும் அவர் குறிப்பிட்டார். அன்னிய செலாவணி மூலதனம் குஜராத்தில்தான் அதிகம் ஏனெனில் அங்கு கட்டுமான வசதிகள் மிக அருமையான முறையில் பராமரிக்கப் படுகின்றன என்றும் அவர் கூறினார். மனது இருந்தால் அரசு என்னென்ன செய்ய இயலும் என்பதை குஜராத் அரசு காட்டி வருவதாகவும் அவர் கூறினார்.

சோ அவர்கள் பேசியதில் ஒரு விஷயம் என் பதிவில் குறிப்பிடாமல் போயிற்று. அதாவது அமெரிக்காவுடன் நாம் இப்போது கையெழுத்திட்ட அணுசக்தி ஒப்பந்தம் காலத்தின் கட்டாயம் என்றும், பிஜேபி ஆட்சியில் இருந்திருந்தாலும் அதில் கையெழுத்தீட்டிருக்குமென்று சோ அவர்கள் கூறியிருந்தார். இப்போது பிஜேபி அதை குறைகூறுவது ஒரு எதிர்க்கட்சி என்ற முறையில்தான் பார்க்க வேண்டும் என்றும் அவர் கூறியிருந்தார்.

இதை திட்டவட்டமாக மறுத்தார் அத்வானிஜி. NPT ஒப்பந்தத்தில் தேவையான பாதுகாப்பு இன்றி கையெழுத்திட பிஜேபி மறுத்ததை அவர் சுட்டிக் காட்டினார். கையெழுத்து போட்டிருந்தால் போக்ரானில் அணு ஆயுத சோதனை நடத்த முடியாது போயிருந்திருக்கும் என்றும் அவர் கூறினார். போக்ரான் சோதனையை அக்காலக் கட்டத்தில் எதிர்த்தவர் மன்மோகன் சிங்க் என்பதையும் அத்வானிஜி சுட்டிக் காட்டினார். அதே போல தன் கட்சி ஆட்சியில் லாஹூர் பஸ் பயணம் தோல்வியடைந்ததையும் அவர் ஒப்பு கொண்டார்.

இந்த சமயம் எனது மொபைல் "அதோ அந்த பறவை போல வாழவேண்டும்" பாட்டை ஒலிக்க ஆரம்பித்தது. எடுத்துப் பார்த்தால் அயர்லாந்து வாடிக்கையாளர் பேசினார். ஏதோ கோப்பை மின்னஞ்சலில் அனுப்பியுள்ளதாகவும், ஞாயிற்றுக் கிழமை என்பதை மறந்து உடனடியாக வந்து செய்து தர வேண்டும் என்று வேண்டுகோள்விட 1000க்கும் மேல் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் எனது கார்களில் ஒன்றை பிடித்து வீடு செல்ல வேண்டியதாயிற்று (வாடகைக் கார்கள் எல்லாம் என் கார்கள் அல்லவா)?

ஆனால், இந்த களேபரத்தின் நடுவிலும் அரங்குக்கு வெளியில் அலயன்ஸ் பதிப்பகத்தார் போட்டிருந்த ஸ்டாலில் சோ புத்தகம் ஒன்றை வாங்க மறக்கவில்லை. (அதிர்ஷ்டம் தந்த அனுபவங்கள் என்னும் அப்புத்தகத்தை வைத்து சோ பற்றிய பதிவுகள் இன்னும் சில போடப் போவதையும் இங்கே கூறிவிடுகிறேன்)

அத்வானிஜியின் பேச்சு முழு விவரம் துக்ளக்கில் வரும். அதுவரை பொறுக்கவும்.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்