கள்ளா வா புலியைக் குத்து

இப்பதிவில் என்னைத் தமிழ் தாத்தா என்று ஒருவர் அழைக்க, நான் அதற்கு, "தமிழ்த்தாத்தா ஒருவர்தான், அவர்தான் உ.வே. சாமினாத ஐயர். என்னைப் போன்ற துரும்புக்கெல்லாம் அந்த பெயரைத் தராதீர்கள்" என்று உறுதியாக மறுத்துவிட்டேன். பிறகு அவர்கள் என்னை தமிழ் தாதா என்று அழைத்ததெல்லாம் இப்பதிவுக்கு வேண்டாம். ஏனெனில் இது உ.வே.சா. அவர்களைப் பற்றியது. அந்தக் கிழவர் மட்டும் விடாமுயற்சியுடன் பழந்தமிழ்நூல்களை சேமித்திராவிட்டால் இங்குள்ள பல தமிழ்ப் பேச்சாளர்களுக்கு வேலையே இல்லாது போயிருக்கும்.

ஐயரவர்களால் பதிப்பிக்கப் பெற்ற நூல்களில் ஒன்றுதான் சீவக சிந்தாமணி. அதில் ஒரு காட்சி வருகிறது. அது பின்வருமாறு.

யாழ் மீட்டுதலில் தன் ஆர்வத்தைக் காட்டுவோருக்கு, தன் மகள் காந்தர்வதத்தையை மணம் புரிந்து தருவதாக அவளது தந்தை ஸ்ரீதத்தன் அறிவித்தான். காப்பியத்தலைவனான சீவகன் திறம்பட யாழிசைத்துப் போட்டியில் வென்றான். ஏற்கனவே சீவகன் மீது பொறாமை கொண்டிருந்த மன்னனான கட்டியங்காரன் மனம் புழுங்கி, சீவகனுடன் போரிட்டு வெல்பவர்களே காந்தர்வதத்தையை மணம் புரியத் தக்கவர் என்று யாழிசைப் போட்டிக்கு வந்திருந்த மன்னர்களிடம் அறிவித்தான். அவ்வறிப்பைக் கேட்ட மன்னர்கள் ஒன்று திரண்டு சீவகனுடன் போரிட்டனர். அவர்களைப் போரில் வென்று காந்தர்வதத்தையை சீவகன் மணம் புரிந்தான்.
பிற மன்னர்களை சீவகனுக்கு எதிராகத் தூண்டிய கட்டியங்காரனின் செயலை, "கள்ளரால் புலியை வேறு காணிய காவல் மன்னன்" என்று சிந்தாமணி குறிப்பிடுகிறது. இத்தொடர் இடம்பெறும் செய்யுளுக்கு நச்சினார்க்கினியர் "சீவகன், தத்தையை யாழும் பாட்டும் வென்றான், நல்லனென்று மாந்தர் ஆர்ப்ப அது பொறாதே கட்டியங்காரன் மனம் புழுங்கி அரசரைக் கொண்டு சீவகனைப் போர் காண வேண்டி, அரசர்க்கெல்லாம் சில தீமொழிகளைக் கூறினானென்க" என்று உரை எழுதியுள்ளார்.

உரை தெளிவாக இருப்பினும், "கள்ளரால் புலியை வேறு காணிய" என்னும் தொடருக்கு விளக்கம் ஏதும் இல்லை. உவேசா அவர்களும் எவ்வளவோ யோசித்துப் பார்த்தார். சீவகன் புலிதான். அதில் பிரச்சினையில்லை. அவனால் தோற்கடிக்கப்பட்ட அரசர்களை பசுக்கூட்டங்களோடு ஒப்பிடுவதுதானே முறை என்ற ரீதியில் அவர் கருத்து சென்றது. இருப்பினும் காலத் தட்டுப்பாடு வேறு. ஆகவே இத்தொடருக்கு விளக்கம் காண இயலாத நிலையில் உ.வே.சா சீவக சிந்தாமணி முதல் பதிப்பை வெளியிட்டார். பிறகு வேறு வேலைகள், வேறு பதிப்புகள் என்று அவரது கவனம் சென்றது.

ஒரு நாள் அவர் வீட்டுக்கு சாமப்பா என்னும் பெயருடைய ஒரு கிழவர் மிகுந்த கோபத்துடன வந்தார். வந்தவரது கோபம் இன்னொரு கிழவர் மேல். அவரைப் பற்றி கோபமாக உவேசாவிடம் பேச இவருக்கு முதலில் ஒன்றும் புரியவில்லை. வந்தவரிடமே விஷயம் என்ன என்று கேட்டார்.

தமக்கு வேண்டாத ஒருவர், தமக்கும் மற்றொருவருக்கும் இடையே சண்டை மூட்டிவிட்ட நிகழ்வைக் கும்பகோணத்தில் வசித்துவந்த உ.வே.சாவிடம் சாமப்பா என்னும் அந்தக் கிழவர் பின்வருமாறு குறிப்பிட்டார். "எப்படியாவது நாங்கள் முட்டி மோதிக்கொண்டு சாகட்டுமே என்பது அவன் அபிப்பிராயம். நாங்கள் இரண்டு பேரும் அவனுக்கு வேண்டாதவர்களே, அதற்குத்தான், கள்ளா வா, புலியைக் குத்து என்கிறான். நானா ஏமாந்து போவேன்"

அதுவரை ரொம்ப ரியேக்ஷன் இல்லாமல் கேட்டுவந்த உவேசாவோ தேள் கொட்டியது போல துள்ளி குதித்தார். "என்ன, என்ன, என்ன சொன்னீர்கள்" என்று பரபரப்பாகக் கேட்டார். சாமப்பாவுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. "என்ன சொன்னேன்" என்று அவரிடமே திருப்பி கேட்டார். "ஏதோ கள்ளன், புலின்னு சொன்னீர்களே" என்று உவேசா கேட்க, அவர் சாவகாசமாக, "ஓ அதுவா இது ஒரு பழமொழியாச்சே" என்று "கள்ளா வா, புலியைக் குத்து" என்று திரும்பச் சொன்னார். இப்பழமொழி ஒரு கதையை உள்ளடக்கியிருந்தது. அக்கதையை உ.வே.சா விடம் அக்கிழவர் பின்வருமாறு விளக்கினார்.

"ஒரு மனுஷ்யன் பண மூட்டையோடு சுடுகாட்டு வழிகாக போய்க் கொண்டிருந்தான். அப்போது ஒரு திருடன் அவனைக் கண்டு துரத்தினான். எதிரில் ஒரு புலி உறுமிக் கொண்டு வந்தது. இந்த இரண்டு அபாயங்களிலிருந்தும் தப்புவதற்கு அந்த வழிப்போக்கன் ஒரு தந்திரம் பண்ணினான். திருடனைப் பார்த்து "அதோ பார், அந்த புலியைக் குத்தி கொன்றுவிடு; நான் உனக்கே பண மூட்டையைத் தந்துவிடுகிறேன்" என்றான். திருடன் அப்படியே புலியை எதிர்த்தான். புலி அவனை அடித்து தின்று பசி தீர்ந்தது. அதற்குள் வழிப்போக்கன் தப்பி பிழைத்து ஓடிபோய்விட்டான். அவன் தனக்குப் பகையாக வந்த புலியையும் கள்ளனையும் முட்டவிட்டுத் தான் தப்பினான்.

இக்கதையைக் கேட்டதும் உ.வே.சாவிற்கு ஒரே மகிழ்ச்சி. அக்கிழவரிடம் அவர் தன் வீட்டிற்கு எப்போது வேண்டுமானால் அமுதுன்ண வரலாம் என பொது அழைப்பை விடுத்தார். பிறகு "கள்ளரால் வேறு காணிய" என்னும் சீவக சிந்தாமணி அடிக்கு "கள்ளர்களாகிய அரசர்களால் புலியாகிய சீவகனை வெற்றி கொள்ளுதலைக் காணும் பொருட்டு" என்று பொருள் விளங்கிக்கொண்டார். பின்னர் சீவக சிந்தாமணியின் இரண்டாம் பதிப்பில் மேற்கூறிய செய்யுளின் கீழ் "கள்ளா வா, புலியைக் குத்து என்பது பழமொழி" என்னும் குறிப்பைச் சேர்த்தார்.

இவ்வாறாக உ.வே.சா. அவர்கள் 91 நூல்களைப் பதிப்பித்திருக்கிறார்..... அவருடைய "என் சரிதம்' என்ற சுய சத்திர நூல் பழமைக்கும், புதுமைக்கும் ஒரு பாலமாக உள்ளது என்றால் மிகையாகாது. அவருக்கு சென்னை அரசு 1906-ல் அளித்த பட்டமாகிய "மஹாமஹோபாத்யாய'' அவரால் பெருமை பெற்றது; 1932-ல் சென்னைப் பல்கலைக் கழகமும் டாக்டர் பட்டம் அளித்து கௌரவம் அடைந்தது. இப்போதும் திருவல்லிக்கேணி மாநிலக்கல்லூரி முன்பு அன்னாருடைய சிலை உள்ளது. அவருடைய நினைவை நன்றியுடன் போற்றுவது தமிழ் கூறும் நல்லுலகத்தின் கடமை.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்
நன்றி:

1. நிலாச்சாரல்

2. காலச்சுவடு மார்ச் 2005 இதழ், திரு ஆ.சிவசுப்பிரமணியனின் "உ வே சா வும் நாட்டார் வழக்காறுகளும்" கட்டுரை பற்றி இங்கு வந்த குறிப்புகள்.