பதிவுலகை விட்டு டோண்டு ராகவன் விலகுவானா?

இப்பதிவு நான் முன்பு இட்ட டோண்டு ராகவன் தமிழ்மணத்தை விட்டு விலகுவானா என்னும் பதிவின் தொடர்ச்சியாக வைத்து கொள்ளலாம். இப்போது இங்கு ஏன் இதைச் சொல்ல வேண்டும் என்றால் கோவி கண்ணன் இட்ட வலையுலக நோய் என்னும் பதிவில்தான் அதைத் தேட வேண்டும்.

அப்பதிவில் பல பதிவர்கள் வலையுலகி விட்டு போகப்போவதாக இடுகைகள் இடுவது தேவையற்ற ஃபிலிம் காட்டுவது என்பதை குறித்து இவ்வாறு கூறுகிறார்.

40 இடுகைகளும் 40 பிந்தொடர்வோர்கள் கிடைத்துவிட்டால் எதாவது பிரச்சனையை காரணம் காட்டி நான் வலைப்பதிவில் இருந்து விலகுகிறேன் என்று படம் காட்டுவது வலைப்பதிவர்களின் வாடிக்கை ஆகிவிட்டது. ஒருவேளை வலைபதிவில் தாங்கள் வளர்ந்துவிட்டோம் என்று நினைத்து காட்சிப் படுத்தும் மனநிலையில் இவ்வாறு செய்கிறார்கள் என்று நினைக்கிறேன். அறியப்பட்ட எழுத்தாளர்கள் சாரு, ஜெமோ மற்றும் ஞானி இவர்கள்தான் இவ்வாறு வார இதழ்களில் தொடர்ந்து எழுதிவந்து சிறு பிரச்சனையைக் காரணம் காட்டி நான் இனிமேல் இங்கு எழுதமாட்டேன் என்று ஸ்டண்ட் அடிப்பார்கள். வலைப்பதிவு வார இதழ் கிடையாது, எழுதுவதும் எழுதாததும் அவரவர் விருப்பம் என்றாலும் 'டீச்சர் இவன் கிள்ளிட்டான்' ரேஞ்சுக்கு குற்றச்சாட்டுகளைக் கூறி விலகுவது எழுத்தில் தாங்கள் வைத்திருந்த ஆர்வத்தை தாங்களே குழி தோண்டி புதைப்பதாகும். ஒரு சிலரை காரணம் காட்டி விலகுவது என்பது அந்த ஒருசிலருக்காகத்தான் இவர்கள் எழுதி வந்ததாக பலர் நினைக்கும் படி செய்துவிடுவதை இவர்கள் ஏன் நினைப்பதே இல்லை ?
==============================================================================================
40 இடுகைகள் 40 பிந்தொடர்வோர்கள் என்று உதாரணம் காட்டி இருப்பது தன் மீதான உயர்வு மனப்பான்மையை ஒருவர் வளர்த்துக் கொண்டிருந்தால் உடனே அடிபடும் என்பதற்குத்தான் அவ்வாறு குறிப்பபிட்டேன் அந்த எண்ணிக்கை 400 அல்லது அதற்கு மேலும் கூட இருக்கலாம். இதுவும் தனிப்பட்டு எவரையும் கிண்டல் செய்ய எழுதவில்லை. எழுத்தின் மீதான வெறுப்பு பிறர் தூண்டலால் நிகழ்வது சரி இல்லை என்பதற்காக குறிப்பிட்டுள்ளேன். என்னைப் பொறுத்த அளவில் வலைப்பதிவில் தீவிரமாக இயங்குவது தனிப்பட்ட நேர இழப்பு என்பது உண்மை தான் அதற்காக முற்றிலும் தவிர்பதைவிட நம்மை நண்பர்களாக மதித்தவர்களுக்காக நேரம் கிடைக்கும் போது எழுதலாம் என்பது எனது எண்ணம்.

அந்த இடுகையில் குசும்பன் அவர்களது பின்னூட்டம், கோவியின் பதிலுடன்:
கோவி.கண்ணன்
// குசும்பன் said...
அண்ணே அப்படி போகிறேன் இனி எழுதமாட்டேன் என்று சொல்லிட்டு இதுவரை எழுதாமல் இருக்கிறவங்க ஒருத்தர் பேராவது சொல்லமுடியுமா?:)))// திருவாளர் டோண்டு இராகவன் வடகலை ஐயங்கார் சார் சொல்லவில்லை என்று நினைக்கிறேன் (இதற்கு தனி இடுகை போட்டாலும் போடுவார் :)

சரியாத்தான் சொன்னார் கோவி கண்ணன். இதோ உடனேயே பதிவு போட்டு விடுகிறேன்.

2004 டிசம்பரில் நேசமுடன் வெங்கடேஷ் நன்றி சுனாமி என்னும் பதிவை எழுதியதற்காக எல்லோரும் அவரை கடுமையாகவே சாடினார்கள். அதன் பிறகு சில நாட்கள் பீச்சில் நடந்த பதிவர் சந்திப்பில் அவர் தான் பதிவுகள் போடுவதை நிறுத்தியதாகக் கூற அப்போது நான் அவரிடம் இதற்கெல்லாம் மனம் தலரலாகாது என்று ஆலோசனை சொன்னேன். நான் நவம்பர் 2004-ல் பதிவுலகுக்கு வரும் முன்னரே பா.ராகவன் அவரது வலைத்தளத்த்தை வசைகள் காரணமாக மூடி விட்டிருந்தார்.

அப்போதிலிருந்து யாரேனும் ஒருவர் அடிக்கடி இந்த விஷயத்தை கையிலெடுப்பது வழக்கமாகி விட்டது.

எனது இப்பதிவுக்கு காரணமாக நான் குறிப்பிட்ட கோவி கண்ணனே கடைசி பதிவு என்பது எப்போதும் எழுதப்பட்டிருக்காது என்ற பதிவை இட்டு பதிவுலகை விட்டு ஓராண்டுக்கு விலகுவதாக கூறினார் என்றால் பார்த்து கொள்ளுங்கள். அச்சமயம் அவருக்கும் எனக்கும் டெர்ம்ஸ் சரியில்லை. போலி டோண்டு மூர்த்தி விவகாரம் கடைசி நிலையை அணுகிக் கொண்டிருந்தது. அப்பதிவை போட்டு சில நாட்களுக்குள் அவர் திரும்பி வந்து விட்டார். அதை கிண்டலடித்து நான் உலகை வெறுத்த சாமியார் என்னும் தலைப்பில் பதிவு இட்டிருந்தேன்.

அதெல்லாம் பழைய கதை. அதன் பிறகு நேரில் சந்தித்தபோது நான் அவரை கட்டித் தழுவி வரவேற்றேன் (இதை இதுவரை யாருக்குமே செய்ததில்லை, அவரைப் பார்த்து என்னையறியாமல் செய்தேன்). பிறகுதான் எனக்கு ஒன்று புரிந்தது. அவருக்கும் எனக்கும் சண்டை வந்தது துரதிர்ஷ்டவசமானது என்று. அதன் பிறகும் பல மன வேற்றுமைகள் வந்தாலும் நாங்கள் இருவருமே அதை ஓரளவுக்கு மேல் வளர விட்டதில்லை என்பதை இங்கே குறிப்பிடுகிறேன்.

நானே போவது இல்லை என்பதை அறிந்ததாலோ என்னவோ சிலர் என்னை அனுப்ப இனிஷியேட்டிவ் எடுத்தனர் :)))))).

மசோகிஸ்ட் டோண்டுவை தமிழ்மணத்தை விட்டு நீக்குமாறு குழலி பதிவே போட்டார். அதே காலகட்டத்தில் என்னை தமிழ்மணத்திலிருந்து நீக்கவில்லை என்பதற்காக ஓசை செல்லா ரமணியனுக்கு தனி மடல் பதிவு எழுதினார். அதைத் தொடர்ந்த பதிவுதான் விடைபெறுகிறேன் நண்பர்களே.
ஆனால் என்ன ஆச்சரியம்? ஓரிரு நாட்களுக்குள்ளேயே வெற்றிகரமாக திரும்ப ஓடி வந்து விட்டார் அன்பின் சூழ்ச்சியால். :))))

இதன் நடுவில் சுகுணா திவாகர், வளர்மதி விவகாரம் வேறு. சுகுணாவை போக வேண்டாம் என்று சொன்னவர்களில் நானும் ஒருவன் என்பதை இங்கே கூறிவிடுகிறேன்.

இம்மாதிரி பலர் பல முறை செய்து விட்டதால் ஒவ்வொரு முறையும் ஏற்கனவேயே அதைப் பார்த்த உணர்ச்சிதான் வருகிறது (déjà vu).

தமிழ்மணத்தை விட்டு விலக்ப்போவதில்லை என்ற என்னுடைய பதிவிலிருந்து சில வரிகள் இங்கே:

இன்னொரு உண்மையையும் கூறுவேன். மொழிபெயர்ப்பு எனது உயிர். அதற்கு துணை போகும் எல்லாமே எனக்கு பிடிக்கும். அவற்றை உபயோகித்து கொள்ள தயங்க மாட்டேன். அந்த வரிசையில் தமிழ்மணத்துக்கு முக்கிய இடம் உண்டு. அதை உபயோகித்து பல பதிவுகள் பார்த்தேன், பின்னூட்டங்கள் இட்டேன், பதிவுகள் போட்டேன். எனது தமிழ் மேம்பட்டு வருகிறது. தமிழில் தட்டச்சு அனாயாசமாக வந்தது. அதற்கென காத்திருந்தது போலவே ஆங்கிலத்திலிருந்து தமிழ் மொழிபெயர்ப்பு வேலைகள் வர ஆரம்பித்தன. தற்சமயம் என்னுடைய மொத்தம் இரண்டு வெளி நாட்டு வாடிக்கையாளர்களுமே எனது தமிழ் மொழிபெயர்ப்பு மூலமாகத்தான் வந்துள்ளனர். தாய்மொழியில் எழுதும் சுகத்தை அனுபவிக்கிறேன். வேற்று மொழியிலிருந்து தாய் மொழிக்குத்தான் மொழிபெயர்க்க வேண்டும் என்ற வாதத்தின் பலத்தை நேரடியாக உணர்கிறேன். யாமறிந்த மொழிகளிலே தமிழ் மொழி போல இனிதாவது எங்கும் காணோம் என்ற கோஷத்தை உண்மையாக உணர்ந்து வைக்க முடிகிறது. எல்லாம் இருக்கும் இடத்திலேயே நடப்பதால் என்ன வளம் இல்லை இந்த திருநாட்டில் என்றெல்லாம் பதிவு போட முடிகிறது.

பல மொழிபெயர்ப்பு வேலைகள் வருகின்றன என்பதும் உண்மைதானே. அவற்றில் பல நான் தமிழ்மணத்தில் செயலுடன் இருப்பதால்தான். இன்னொன்றையும் கூறவேண்டும். தமிழ் மணம் என்னை மிக நல்லபடியாகவே நடத்தி வந்திருக்கிறது. வளர்ந்த குழந்தையாக செயல்பட்டு (நன்றி மா.சிவகுமார் அவர்களே, பை தி வே அவரும் எனது வாடிக்கையாளர்தான் என்பதையும் சந்தடிசாக்கில் கூறிவிடுகிறேன்) பல சர்ச்சைகளை உருவாக்கி, படுத்தின/படுத்தும் டோண்டு ராகவனை இன்னும் தமிழ்மணம் சகித்துக் கொண்டிருப்பதே என்னை பிறந்த வீட்டில் ஒரு பெண்ணுக்கு கிடைக்கக் கூடிய பாதுகாப்பு உணர்ச்சியை அளிக்கிறது.

ஆனால் என் வீட்டம்மா வேறு ஒரு கோணத்தை முன்வைக்கிறார். "சண்டைக்கார பிறாம்மணா, எங்கே சண்டை, சோத்து மூட்டையை இறக்கு" என்ற சொலவடைக்கு ஏற்ப நான் செயல்படுகிறேனாம். அப்படியா இருக்கும்? சேச்சே. இருக்கவே இருக்காது. அவருக்கு என்ன தெரியும்? சமீபத்தில் 1953 முதல்தானே என்னை அவர் அறிவார்?

ஆக, டோண்டு ராகவன் தமிழ்மணத்தை விட்டு விலகுவது என்பது இப்போதைக்கு out of question.

அதே வரிகள்தான் நான் வலைப்பூ உலகத்தை விட்டு விலகும் சாத்தியக்கூறே இல்லை என்பதை விளக்குகின்றன.

இப்பதிவை போட இன்ஸ்பிரேஷனை அளித்த கோவி கண்ணன் எனக்கு நண்பேண்டா.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்