சென்னை வலைப்பதிவர் சந்திப்பு

என் கார் சென்னை பல்கலைக்கழக மெரீனா வளாகத்தை அடைந்தபோது மணி சரியாக 09.30. ஏற்கனவே இணையத்தில் பதிவு செய்தவர்கள், செய்யாதவர்கள் என்று தனித்தனை ரெஜிஸ்டர்கள் வைத்திருந்தனர். முதலாவதில் உள்ளீடு செய்து, பட்டறைக்கான காகிதங்கள், எழுதுகோல் ஆகியவற்றை பெற்று கொண்டேன். கூடவே பகல் உணவுக்கான கூப்பனையும் தந்தார்கள். நல்ல ஏற்பாடுகள், மிகச் சிறந்த முறையில் நிறைவேற்றப்பட்டு கொண்டிருந்தன.

உள்ளே அரங்கத்தில் சென்றால் பல வலைப்பதிவர்கள் ஏற்கனவே வந்திருந்தனர். அவர்களில் சிலர்: அதியமான் (அவர் நான்தான் என்று நினைத்த பலரை பொய்யாக்கி வந்திருந்தார்), ஜெயக்கமல், சரவணன், உண்மைத் தமிழன், ஜெயசங்கர், விக்கி, சிவஞானம்ஜி, லிவிங் ஸ்மைல், ஆசிஃப் மீரான், பத்ரி, மா.சிவகுமார், டெல்ஃபின், கிருபா சங்கர், லக்கிலுக், ரஜனி ராம்கி, ஓசை செல்லா, தருமி, பொன்ஸ், இராமகி ஐயா, மாலன், தருமி, நேசமுடன் வெங்கடேஷ் ஆகியோர் (நினைவிலிருந்து எழுதுகிறேன்). Last but not least செந்தழல் ரவி கொரியாவை ஒரு வழி பண்ணிவிட்டு வந்திருந்தார்.

விக்கி அவர்களின் வரவேற்புரையோடு பட்டறை இனிதே துவங்கியது. காலத்துக்கேற்ப மாறுதல் செய்து வருவதில் தமிழ் வலைப்பதிவாளர்கள் நல்ல முன்னேற்றம் கண்டுள்ளனர். ஆங்கிலம் தவிர்த்த மொழிகளில் தமிழின் முன்னேற்றம் கணிசமானது. Uncoference என்ற வார்த்தையை அடிக்கடி கையாண்டார் விக்கி அவர்கள். சாதாரண கருத்தரங்குகளில் மேடை மேல் இருப்பவர்கள், பார்வையாளர்கள் நடுவில் இருக்கும் இடைவெளி இம்மாதிரியான அன்கான்ஃபரென்சில் கிடையாது என்பதை வெளிப்படுத்தினார் விக்கி.

அதை விளக்குவது போல மாசிவகுமார் அவர்கள் தன்னிருக்கையில் இருந்தபடியே அந்த கான்சப்டை விளக்கினார். இப்பட்டறைக்கு வரமுடியாத நிலையில் வெளியூரில் இருக்கும் சிந்தாநிதி அவர்கள் "கணிச்சுவடி" என்ற தலைப்பில் உள்ள சிறு கையேட்டில் எகலப்பை என்றால் என்ன, அதை எப்படி நிறுவுவது என்பதையெல்லாம் எளியமுறையில் எழுதி அனுப்பியதையும் மாசிவகுமார் குறிப்பிட்டார்.

இப்பட்டறைக்கான பூர்வாங்க தயாரிப்பில் மிகுந்த அக்கறை எடுத்து கொண்டிருந்ததால் ஒரு குழப்பமும் இன்றி பட்டறை நடந்தது. கீழே கருத்தரங்கம், மாடியில் இரு அறைகளில் கணினிகள் வைத்து செய்முறை விளக்கங்கள் மூலம் வலைப்பதிவதை சொல்லிக் கொடுத்து கொண்டிருந்தனர். பத்ரி சேஷாத்ரி அவர்கள் தற்போது இணையத்தில் தமிழை பயன்படுத்துவதில் உள்ள சாத்தியக்கூறுகள், பிரச்சினைகள் ஆகியவற்றை எடுத்து கூறினார்.

சிறிது நேரம் கழித்து வெளியில் வந்து மாடிக்கு சென்றேன். ஒரு மேஜையில் உள்ள கணினியில் தமிழில் தட்டச்சு செய்யும் முறைகளைப் பற்றி கேட்டார் ஒருவர். அச்சமயம் அக்கணினியில் எகலப்பையில்லை. அவரோ கையில் யாஹூ மெயில் ஒன்றில் வந்த தமிழ் மின்னஞ்சலை வைத்து கொண்டு அதைப் படிக்க இயலாது இருந்தார். சுரதா பெட்டியை நிறுவ முயன்றேன். கணினி இணைய பக்கங்கள் திறக்க ரொம்ப படுத்தியது. அதனுடன் மல்லாடுவதிலேயே நேரம் சென்றது. பிறகு ஜயக்குமார் என்பவர் வந்து எகலப்பையை நிறுவி ரீஸ்டார்ட் செய்தார். அதன் பிறகு உள்ளதும் போச்சடா என்பது போல இணைய இணைப்பும் அக்கணினியில் கிடைக்கவில்லை.

அடுத்த அறையில் சற்று முன்னேறிய நிலை. அங்கு சோமசுந்தரம் என்பவர் தனது வலைப்பூவை திறக்க முடியாது இருந்தார். கடவுச்சொல்லை மறந்து விட்டார். பிறகு பிளாக்கர் உதவிக்கு சென்றால் அவர்கள் தரப்பில் அதை விட சொதப்பினார்கள். சரி என்று புதிய வலைப்பூவையே திறந்தார். அதில் ஒரு கமெண்டும் இட்டேன், அனானியாக. இதிலேயே நேரம் ஆகிவிட்டது.

மணியும் மதியம் 1=15 போல ஆகிவிட்டது. உணவும் வந்தது. ஆளுக்கு இரு பொட்டலங்கள். பிரைட் அரிசி, குருமா மற்றும் தயிர்சாதம். பசிக்கு தேவாமிர்தமாக அமைந்தது. வீட்டில் பெரிய மொழிபெயர்ப்பு வேலையை விட்டுவிட்டு வந்திருந்ததால் உணவுக்கு பிறகு உடனே கிளம்ப வேண்டியிருந்தது. கிளம்புவதற்கு சற்று முன்னால் தமிழ்மணம் காசி, ஆசாத் மற்றும் பினாத்தல் சுரேஷ் அவர்களை சந்தித்தேன்.

பட்டறை பல இடங்களில் நடைபெற்றதால் எதை எடுக்க எதை விட என திக்குமுக்காடிப் போனது நிஜம்.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்