ஜூலை 1949-ல் நடந்தது என்ன?

ஜூலை 1949 திராவிடக் கட்சிகளின் வரலாற்றில் ஒரு முக்கிய மைல்கல் என்றால் மிகையாகாது. அம்மாதம்தான் ஈ.வே.ரா. அவர்கள் மணியம்மையாரைப் பதிவுத் திருமணம் செய்துக் கொண்டார். அதை எதிர்த்தனர் அண்ணாத்துரை, ஈ.வி.கே. சம்பத் ஆகியோர். அதன் விளைவாக தி.மு. க. பிறந்தது என்பது மேலோட்டமாகப் பார்க்கப்படும் செய்தி.

அறுபதுகளிலும் இத்திருமணம் விவாதிக்கப் பட்டு வந்தது. 1964-ல் வெளியானப் படம் "பணக்காரக் குடும்பம்". எம்.ஜி.ஆர். நடித்தது. அதில் கதாநாயகனின் தந்தை தனக்கு ஒரு துணை தேடிக் கொள்ள அதை எம்.ஜி.ஆர். சாடி விட்டுத் தன் தங்கை மணிமாலாவுடன் வீட்டை விட்டு வெளியேறுவார். அதைப் பற்றி எழுதும் போது குமுதம் தி.மு.க. வினர் இன்னும் பெரியார் திருமணத்தால் தங்களுக்கு ஏற்பட்டப் பாதிப்பிலிருந்துத் திரும்பவில்லை என்று விமரிசனம் செய்தது. அதே படத்தில் கடைசிக் காட்சியில் கதாநாயகனின் தந்தை அவனுடன் வந்து சேர்ந்துக் கொள்ளும் போது, குமுதம் அதே விமரிசனத்தில் "திருந்தி வந்தப் பெரியார்" என்று ஒரு உப-தலைப்பைக் கொடுத்தது. இது நான் நேரடியாகப் படித்தது.

அப்போதிலிருந்தே இது சம்பந்தமாகப் பலரிடம் வெவேறுத் தருணங்களில் சந்தேகங்கள் கேட்டு வந்தேன். அதைப் பற்றி இங்கு இப்போதுக் குறிப்பிடுகிறேன்.

முதல் சந்தேகத்தைப் பார்ப்போம். திருமணம் என்பது ஒருவர் தனிப்பட்ட விவகாரம். ஈ.வே.ரா. அவர்களோ மணியம்மை அவர்களோ சிறு குழந்தைகள் அல்ல. தங்கள் நல்லது கெட்டது தெரிந்தவர்கள். சுய விருப்பத்தில் செயல்பட எல்லா உரிமைகளும் உடையவர்கள். இதில் அண்ணத்துரை அவர்களோ, சம்பத் அவர்களோ எதிர்ப்புத் தெரிவிக்க என்ன முகாந்திரம் இருந்திருக்க முடியும்?

இதற்கு இரு பதிலகள் கிடைத்தன. முதல் பதில் சொத்து விவகாரம் பற்றியது. அதாவது தி.க. பெயரில் சேர்ந்த சொத்து வகையறாக்கள் யாருக்குப் போய் சேர வேண்டியது? அவை பெரும்பாலும் கொள்கை அடிப்படையில் நன்கொடைகளாகப் பெறப்பட்டவை. இது கை விட்டுப் போகப் போகிறதே என்றுதான் அண்ணாவும் மற்றவரும் செயல்பட்டனர் என்று ஒரு பதில் கூறியது. மேலும் தி.க. தேர்தலில் போடியிடாது என்பதில் பெரியார் உறுதியாக இருந்தார். அண்ணா முதலியானோர் தேர்தலில் போட்டியிட்டு அதிகாரம் பெற ஆசைப் பட்டனர். அதை நிறைவேற்றிக் கொள்ள இத்திருமணத்தை ஒரு சாக்காகப் பயன் படுத்தினர் என்றும் கூறப் பட்டது.

ஜூலை 10 1949-ல் மதுரையில் நிறைவேற்றப் பட்ட ஒரு தீர்மானத்தில் கூறப்பட்டதின் சுருக்கம் இதோ. "திரு நாயக்கர் அவர்கள் தன் 72-ஆம் வயதில் ஒரு 30 வயதுப் பெண்ணை மணம் செய்ய முடிவெடுத்தது கழகத்தால் போற்றப்படும் லட்சியங்களுக்கு எதிரானது. கழகத்தை அழிக்கக் கூடியது. திருமண எண்ணத்தைக் கைவிடுமாறுக் கேட்டக் கழகத்தின் முக்கியத் தலைவர்களின் வேண்டுகோளுக்கிணங்காத திரு நாயக்கர் அவர்களின் பிடிவாத்ப் போக்கு துரதிர்ஷ்டவசமானது". (11 - 07 - 1949 ஹிந்துவில் வெளியான செய்தியின் தமிழாக்கம் என்னுடையது).

இரண்டாம் பதில் இதோ. அச்சமயம் பலப் பொருந்தாத் திருமணங்கள் நடந்தன. அதாவது 50 வயதுக்காரர் 14 வயதுப் பெண்ணை மூன்றாம் அல்லது நான்காம் தாரமாகத் திருமணம் செய்துக் கொள்வது சர்வ சாதாரணம். இத்திருமணங்களை எதிர்த்து தி.க. ஒரு தார்மீகப் போராடமே நடத்தி வந்தது. பெரியார் அவர்களே அவற்றைக் கண்டித்து எழுதியும் இருக்கிறார். அச்சமயத்தில் பெரியார் இவ்வாறு செய்தது அக்கட்சியினரை ஒரு கேலிக்குரியப் பொருளாக்கி விட்டது. "எனக்கு புத்திசாலிகள் சீடர்களாகத் தேவையில்லை. முட்டாள்களே போதும்" என்று பெரியார் அக்காலக் கட்டத்தில் கூறியதாகவும் செய்திகள் படித்துள்ளேன்.

இன்னொரு தருணத்தில் தி.மு.க. வினரைக் கண்ணீர் துளிகள் என்றும் பெரியார் கேலி செய்திருக்கிறார். இதையும் நான் படித்துள்ளேன். அவர் எதிர்ப்பு 1967 வரை நீடித்தது. இன்னும் கூறப் போனால் 1965 ஹிந்தி எதிர்ப்புப் போராடத்தின் போது ஹிந்தியை ஆதரித்து விடுதலையில் கட்டுரைகள் கூட வந்தன. நான் அக்காலக் கட்டத்திலேயே அவற்றை நேரடியாகப் படித்துள்ளேன். அப்போது அவர் "பச்சைத் தமிழன்" காமராஜ் அவர்களைத் தீவிரமாக ஆதரித்தவர்.

தனிப்பட்ட முறையில் பெரியார் அவர்களும் சரி அண்ணா அவர்களும் சரி தங்கள் வீட்டிற்கு எதிர்த் தரப்பாளர்கள் யார் வந்தாலும் பொறுமையாகவும் அன்பாகவும் அவர்கள் சொல்வதைக் காது கொடுத்துக் கேட்பார்கள் என்றே நான் அறிவேன். என் தந்தை நிருபர் என்ற முறையில் இருவரிடமும் பழகியிருக்கிறார். அவர் எனக்கு இதை எனக்குக் கூறியிருக்கிறார்.

அப்படிப் பட்ட இருவர் எதிர் முகாம்களில் இருந்ததன் பின்னணி தமிழக வரலாற்றில் நிச்சயம் பதிவு செய்யப்பட வேண்டும். இது பற்றி ஏதாவது நடுநிலைப் பதிவுகள் உண்டா? அவை எங்கு கிடைக்கும்?

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்