தவிர்க்க வேண்டிய நபர்கள் - 5

இந்த தவிர்க்க வேண்டிய நபர்கள் பற்றிய ஐந்தாம் பதிவில் ஒரு அடி மேலே எடுத்து வைக்கிறேன். சிலர் கேட்கலாம், ஐயா, நான் தவிர்க்க வேண்டிய நபர் எனக் கருதுபவர் என் அலுவலகத்தில் எனது டீமில் எனது சக உறுப்பினர். அவர் வேலை என்னவென்றால் எந்தப் பிரச்சினை வந்தாலும் தான் அதற்கு பொறுப்பில்லையென்றும், குழுவில் உள்ள மற்றவர்தான் காரணம் என்றும் எப்போதும் கூறிக் கொண்டேயிருப்பார். அவரது கூற்றுக்களில் சில உதாரணங்கள்:

1. பிரச்சினை வந்த அன்று நான் லீவில் இருந்தேன். நான் இருந்திருந்தால் அது நடக்காமல் தடுத்திருப்பேன்.

2. இந்த கோப்பு பற்றி பேசும்போது நீங்கள் எல்லாம் சரியாக இருக்கிறது என கூறினீர்கள். அதை நான் நம்பி விட்டேன்.

3. சரி நாந்தான் சொன்னேன் எல்லாம் சரியாக இருக்கிறது என்று. நீங்கள் அதை சரி செய்து பார்த்திருக்க வேண்டாமா? எனக்கு இந்த கோப்பை கொடுத்தவர் எல்லாம் சரியாக இருக்கிறது என்று சொன்னார். அவரை நான் நம்பி விட்டேன். (இது எப்படி இருக்கு?)

இந்தப் பதிவில் நான் அவரைப் பற்றி மட்டும் பேசப்போவதில்லை. அவர் தவிர்க்க வேண்டியவர்தான், ஆனால் முடியாது. அதை எப்படி சமாளிப்பது? இந்தக் கேள்விக்கு என்னிடம் முழு விடையில்லை. அதற்கு சகபதிவர்கள் ஏதாவது விடையளிக்கலாம் என்ற எண்ணத்தில் இப்பதிவை போடுகிறேன்.

இப்போது இப்பதிவை போடுவதற்கு முக்கியக் காரணமே நேற்று (17.02.2007) ஒரு கம்பெனியில் ஆன்சைட் மொழிபெயர்ப்பு வேலைக்கு போன இடத்தில் நான் எதிர்க்கொண்ட இந்த நபர்தான் காரணம்.

நேற்று நான் காலை 9 மணிக்கு மறைமலை நகரில் உள்ள அவரது அலுவலகத்துக்கு பிரெஞ்சிலிருந்து ஆங்கிலத்துக்கு சிலவரைபடங்களை மொழிபெயர்க்க வருமாறு கேட்டுக் கொள்ளப்பட்டேன். நான் முதலிலேயே கூறினேன், செக்யூரிடியிடம் நான் வருவதை எழுத்துமூலமாகத் தெரிவிக்கும்படி. ஏனெனில் ஐ.எஸ்.ஓ. சான்றிதழ் பெற்ற அக்கம்பெனியில் அவ்வளவு சீக்கிரம் உள்ளே சென்று விடமுடியாது. கம்பெனியிலிருந்து சம்பந்தப்பட்ட நபர் வந்து அழைத்து செல்ல வேண்டும். உள்ளே நடமாட்டமும் மிகக்கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும். இவரும் சரி என்று கூறி காலை ஒரு செக்யூரிட்டியிடம் கூறியுள்ளார். ஆனால் எனது கார் சரியாக 8.55க்கு கம்பெனி வளாகத்தின் உள்ளே வந்தபோது அந்த செக்யூரிட்டி இல்லை. ஆகவே உள்ளே செல்வதில் தாமதம். உள்ளே போனதுமே அவர் என்னிடம் தான் ஏற்கனவே கூறியிருந்ததாகவும், ஆனால் செக்யூரிடியினர் சொதப்பினர் எனக் கூறினார். நான் இது குறித்து கவலைப்படவில்லை. அது கம்பெனியின் உள்பிரச்சினை என விட்டுவிட்டேன். (அரைமணி மீட்டர் அதிலேயே ஓடிவிட்டது).

பிறகு கணினியை ஆன் செய்து வரைபடத்தைத் திரையில் வரவழைத்தார். அதன் மென்பொருள் அருமையானது. A0 அளவு வரைபடத்தில் கனினி திறையில் முழுமையாக A4 அளவில் சுருக்கி காண்பிக்கும். பூதக்கண்ணாடி ஐக்கானை அழுத்தி, குறிப்பிட்ட பகுதியை தெரிவுசெய்து க்ளிக் செய்தால் அந்த இடம் பலமடங்கு பெரிதாக்கப்பட்டு, படிக்க முடியும். பிறகு டெக்ஸ்டை உள்ளிடும் ஐக்கானை அழுத்தி, டெக்ஸ்ட் பாக்ஸ் போல செய்து, அதில் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பை தட்டச்சு செய்ய வேண்டியதுதான் பாக்கி. இதில் நான் வேலை செய்வது ஐந்தாம் முறை. அருமையான மென்பொருள். சங்கடம் என்னவென்றால், அவ்வாறு மொழிபெயர்ப்பதை சேமித்து வைப்பதுதான். 'சேமி', 'இப்படிச் சேமி' என்பது போல எளிதானதில்லை அது. எல்லோரும் மன்றாடிப் பார்த்து விட்டார்கள். ஆக என்ன நடந்ததென்றால், ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு பக்கத்தை நான் தட்டச்சு செய்து முடித்ததும் அதை சேமிப்பதற்கென்றே ஒருவர் வரவேண்டியிருந்தது. இந்த அழகில் அக்கம்பெனியில் அது பல கணினிகளில் வெவ்வேறு வெர்ஷன்களில் இருந்தது. அவற்றை சேமிக்கும் முறையும் வெர்ஷனுக்கேற்ப மாறுபட்டது. ஒரே கலாட்டாதான்.

நானும் அதைபற்றி எனது மொழிபெயர்ப்பாளர் தலைவாசலில் ஒரு பதிவு போட்டு சக மொழிபெயர்ப்பாளர்களிடம் உதவி கேட்டிருந்தேன். இன்றுவரை அதற்கு பதிலில்லை. நான் கூறிய ஆலோசனை என்னவென்றால் அந்த வரைபடங்களை அனுப்பியவரையே அதை கேட்கலாமேயென்று. கடைசியில் அப்படித்தான் நடந்திருக்கிறது. நேற்று நான் போய் பார்த்தவர் எனக்கு சேமிப்பு எப்படி செய்வது என்பதைக் காண்பித்தார். அவருக்கும் தடுமாற்றம்தான். அதிலேயே ஒரு மணி நேரம் போய்விட்டது. பிறகு வேலை ஆரம்பித்தது. செய்து முடித்தேன் என வைத்து கொள்ளுங்கள்.

ஆனால் இப்போது இந்த மனிதரை பற்றி கூறவேண்டும். என்னிடம் வெவ்வேறு சந்தர்ப்பங்களில் கூறியதையும் எனது எதிர்வினைகளையும் இப்போது பாருங்கள்.

அவர்: நீங்கள் ஐந்தாம் முறையாக இதில் வேலை செய்கிறீர்கள் என்பதால் உங்களுக்கு இதில் நிபுணத்துவம் உண்டு என நினைத்து விட்டேன்.
நான்: என்ன சார் விளையாடுகிறீர்களா? செய்தவேலையை எப்படி காப்பாற்றுவது என்பதுதானே இத்தனை முறையும் உங்கள் கம்பெனியில் எல்லோருக்குமே பிரச்சினையாக இருந்திருக்கிறது? இதில் எனக்கு மட்டும் நிபுணத்துவம் எப்படி வந்திருக்க முடியும்?

அவர்: சரி வேலையை ஆரம்பியுங்கள். ஆனால் இணைய தொடர்பு கிடையாது.
நான்: அது அவசியம் ஆயிற்றே. இல்லையெனில் ஆன்லைன் அகராதி, எனது மொழிபெயர்ப்பு தலைவாசலுக்கு சென்று ஆன்லைன் உதவி பெறுவது எல்லாம் பாதிக்கப்படுமே?
அவர்: இணையத் தொடர்பு வேண்டுமென்று நீங்கள் கூறவேயில்லையே?
நான்: அதுபற்றி எனது ஆஃபர் லெட்டரில் குறித்துள்ளேனே. மேலும் இத்தனை முறையும் அதை கொடுத்துத்தானே வந்திருக்கிறீர்கள்?
அவர்: நான் ஆஃபர் லெட்டரை பார்க்கவேயில்லை
(இது முழு பொய். எனது அக்கவுண்டை முழுமையாக டீல் செய்யும் எனது தொடர்பு அதிகாரி அவர் என்பது எனக்குத் தெரியும். இருந்தாலும் நான் அதை வெளியில் காட்டிக் கொள்ளவில்லை).
நான்: பரவாயில்லை. என்னிடம் எனது பேப்பர் அகராதிகள் உள்ளன. என்ன, அவை சற்று பழையவை. ஆன்லைன் அகராதி இற்றைப்படுத்தப் பட்டிருக்கும். மொழிபெயர்ப்பின் தரமும் இன்னும் நேர்த்தியாக இருந்திருக்கும்.

அவர்: நீங்கள் இன்றைக்கு எவ்வளவு வார்த்தைகள் மொழிபெயர்த்தீர்கள் என்பதை கூட்ட வேண்டும்.
நான்: அவ்வாறு செய்வது சரியாக இருக்காது. நேரடியான வெறுமனே மொழிபெயர்ப்பு என்னும் போதுதான் வார்த்தை எண்ணிக்கை கணக்குக்கு வரும். அது நான் வீட்டில் எனது கணினியில் செய்யும் டெக்ஸ்டை மொழிபெயர்ப்பு செய்யும்போது. இங்கு உங்கள் நிறுவனத்துக்கு வந்து வேலை செய்தபோது, உங்கள் மென்பொருள் என்னவெல்லாம் தன்ணிகாட்டியது என்பதைப் பார்த்தீர்கள்தானே. அந்த நேரவிரயத்துக்கெல்லாம் யார் ஜவாப்? மேலும் இங்கு மணிக்கு இவ்வளவு என்ற கணக்கில்தான் ரேட். இந்த இடத்தில் வார்த்தைகள் அடிப்படையில்லை.
அவர்: அப்படியா எனக்கு அதை யாரும் கூறவில்லையே.
நான்: என்ன சார் எனது இம்மாதிரியான வேலைகளுக்கெல்லாம் பில்களை உங்களிடம் நேரடியாகத்தானே கொடுத்துள்ளேன். அதில் இவ்வளவு மணி நேரம் என்றுதானே இருந்திருக்கிறது. நீங்களும் நான் குறிப்பிட்ட மணியளவு சரியாக இருக்கிறது என்பதை உறுதி செய்துதானே அனுப்பினீர்கள்? அதன் பக்கத்திலேயே மணிக்கு இவ்வளவு ரூபாய்கள் என்று இருக்குமே? பார்க்கவில்லை?
அவர்: பார்க்கவில்லை. நான் வெறுமனே மணி நேரம் சரியாக உள்ளதா என்றுதான் பார்த்தேன். மீதியயெல்லாம் பார்க்கவில்லை. ஆனாலும் நீங்கள் சொல்லுவதை நம்புகிறேன்.
நான் (மனதுக்குள் 20 வரை எண்ணிவிட்டு): நம்பிக்கைக்கு நன்றி சார். எனது பழைய பில்களின் போட்டோ காப்பிகளை என்னிடம் காட்டினீர்களே, அவற்றை எடுத்து பாருங்களேன்?
அவர் (அவசரம் அவசரமாக): நீங்கள் சொன்னால் சரியாகத்தான் இருக்கும்.

அவர் மாலை 5.30 க்கு வேலை இன்றைக்கு இதற்கு மேல் வேண்டாம் எனக் கூறினார். நானும் அவரிடம் வேலை முடித்த வரைபடங்களின் நகலைக் கொடுத்து வேறு ஏதாவது இருக்கிறதா எனப் பார்க்குமாறு கேட்டேன். பார்த்தாகி விட்டது எனக் கூறினார். நானும் 8 மணி நேரத்துக்கான பில்லை போட்டு விட்டு (அரை மணி நேரம் லஞ்ச் நேரம் பில்லில் இடவில்லை) கிளம்பும் ஆயத்தங்கள் செய்தேன். அவர் மறுபடியும் லிஸ்டை பார்த்து விட்டு தேள் கொட்டிய பாவனையில் துள்ளிக் குதித்தார்.

அவர்: ஐயையோ, முக்கியமாக இரு வரைபடங்கள் விட்டுப் போய் விட்டனவே. எல்லாம் முடிந்ததாக நீங்கள் கூறியதை நம்பிவிட்டேன்.
நான் இதற்கு பதில் சொல்லாது அவரைக் கூர்ந்து பார்த்தேன். அவருக்கே தான் சொன்னது ஓவர் எனப் பட்டது போலிருக்கிறது.

அவர்: சரி, இப்போது நீங்கள் அவற்றையும் மொழிபெயர்க்கிறீர்களா?
நான்: சார் அவை பெரிய வரைபடங்கள். மொழிபெயர்க்க இரண்டு மணிகளுக்கு மேல் ஆகும். என்ன செய்யலாம்? இப்போதே மணி 5.45.
அவர்: பரவாயில்லை சார் தயவு செய்து செய்யுங்கள்.
நான்: சரி செய்கிறேன். இப்போது நான் கொடுத்த பில்லை திருப்பித் தாருங்கள். வேறு பில் வேலை முடிந்ததும் தருகிறேன்.

அவரும் அதைத் தந்தார். பிறகு என்ன அடுத்த இரண்டு மணி நேரங்களுக்கு புயல் வேலைதான். எல்லாம் முடிந்து 10 மணிநேரத்துக்கு பில். பிறகு ஒன்றாக கிளம்பி வெளியில் வந்து அவரை எனது காரில் குரோம்பேட்டை வரைக்கும் அழைத்து சென்று டிராப் செய்தேன்.

இவரைப் போன்றவர்கள் தமது கீழே, அதே நிலையில், மேலே வேலை செய்யும் எல்லாறுக்குமே தலைவலி தருபவர்கள். அதாவது பொதுவான ஒருபிரச்சினைக்கு தாங்கள் பொறுப்பில்லை என்று நிலைநிறுத்துவதிலேயே துடியாக இருப்பார்கள். அத்துடன் மற்றவர்கள்தான் பொறுப்பு என்பதையும் சமயம் வரும்போதெல்லாம் கூறிக் கொண்டிருப்பார்கள். இவர்களை தவிர்க்கவோ இயலாது. ஆகவே எதிர்க் கொள்ள வேண்டும். நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்?

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்