மோட்டிவேட் செய்வது என்பது ஒரு கலை

நண்பர்களை பெற்று மற்றவர்களை தன்வசப்படுத்துவது பற்றி டேல் கார்னகி என்பவர் சமீபத்தில் 1930-களில் போட்ட புத்தகம் இன்னமும் நன்றாகவே விற்று போவதாக பலர் கூறி வருகின்றனர். அதில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள விஷயங்கள் எளிமையானவை, வெளிப்படையானவை. இருப்பினும் அவற்றை எத்தனை முறை திரும்பத் திரும்பக் கூறினாலும் அது மிகையாகாது என்பதை நிருப்பிப்பது போலவே பலரது செய்கைகள் உள்ளன.

“என்ன, மறுபடியும் கலைஞர் ஏதாவது செய்துவிட்டாரா” என்று கொட்டாவி விட்ட வண்ணம் கேட்கிறான் முரளி மனோஹர். இந்த முறை கலைஞரது அல்ல. இது சன் டீவியின் முறை என்றுதான் கூற வேண்டும்.

புதிதாக காமெடி சேனல் வருவதாக சன் டீவி பல நாட்களாக அமர்க்களமான விளம்பரங்களை தந்து வருகிறது. ஆனால் ஒரே ஒரு சிக்கல் என்னவென்றால் அது வேண்டுமானால் சன் டைரக்ட் இணைப்பை பெற வேண்டும். ஏதோ செட் டாப் பெட்டி மாதிரி என்று வைத்து கொள்ளலாம் என எண்ணுகிறேன். எது எப்படியாயினும் கிட்டத்தட்ட 1000 ரூபாய் முதற்கண் செலவாகும் என அறிகிறேன். அப்புறம் மாதம் 100 ரூபாய் மொய் வேறு தனியாம். இப்போதே அதே 100 ரூபாய்கள்தான் எனது கேபிள் ஆப்பரேட்டர் பெற்று கொள்கிறார். காமெடி சேனல் நிகழ்ச்சிகளும் அதில் தற்சமயத்துக்கு வருகின்றன. வரும் 15-ஆம் தேதிக்கு பிறகு இதில் அது அவ்வாறு இலவசமாக வராது என அறியப்படுகிறது. பிறகு ஏன் இலவசமாக இப்போது தருகிறார்களாம்?

விஷயம் என்னவென்றால், இலவசமாக நிகழ்ச்சிகளை பார்த்து அதை நாம் விரும்பி, பிறகு பணம் கொடுத்து பார்க்க வேண்டுமாம். அப்படியானால் இலவசமாக காட்டப்படும் நிகழ்ச்சிகள் தரமாக இருந்தால்தானே அவர்கள் நினைப்பது போல நடக்கும்? அப்படி ஒன்றும் இருப்பதாகத் தெரியவில்லையே. ஸ்க்ரீன் எகிறுவதுதான் அதிகம். அப்படியே தெரிந்தாலும் எல்லாமே பல முறை பார்த்து அலுத்த காட்சிகள்தான். சன் டீவி மட்டுமின்றி ராஜ், விஜய், ஜயா டிவி சேனல்கள் வேறு கணிசமான அளவில் நகைச்சுவை காட்சிகள் போடுகின்றன.

மேலும் என்னைப் போன்ற கூட்டாளிகள் யூ ட்யூபுக்கு போனால் இம்மாதிரி காட்சிகள் அனேகமான அளவில் கொட்டி கிடக்கின்றன. ஆகவே முரளி மனோஹருக்கு நான் கூற விரும்புவது இதுதான். “இப்ப என்ன ஆயிடுத்துன்னு இந்த காமடி சேனலுக்காக சன் டைரக்ட் வாங்க வேண்டும்? அவர்கள் கொடுக்கும் சீன்கள் அப்படி ஒன்றும் ஆவலைத் தூண்டவில்லையே”.

வாழ்க்கையில் இம்மாதிரி பலர் சரியாக செயல்படத் தெரியாது கோட்டை விடுகிறார்கள். “அடோஸ் படோஸ்” என்னும் ஹிந்தி சீரியல் தூர்தர்ஷனில் சமீபத்தில் 1984-ல் வந்தது. அதில் ஒரு காட்சி. ஒருவன் மலிவாக கிடைத்தது என ஒரு கூடை நிறைய கீரை வாங்கி வர, தங்கமணி கோபிக்கிறாள். “இதப்பாருங்க இந்த கீரையெல்லாம் யாருக்காவது விற்று பணமாக்குங்கள். இல்லையேல் நான் பிறந்த வீடு செல்வேன்” என பயமுறுத்துகிறாள். “நிஜமாகவே செல்வாயா” என அவன் கண்களில் பல்ப் எரிந்து ஆவலுடன் கேட்க, “இந்த கீரையெல்லாம் விற்று காசாக்காவிட்டால் அடுத்த ஓர் ஆண்டுக்கு பிறந்தகம் செல்லமாட்டேன்” என்று சரேலென பிளேட்டை திரும்பி போடுகிறாள். கீரைகள் அடுத்த ஐந்து நிமிடங்களில் காலி.

ஜீ டிவியில் ஒரு க்விஸ் நிகழ்ச்சியில் முதலாம் பரிசை பெறும் நிலையில் இருந்த என் நண்பன் வேண்டுமென்றே தவறாக ஒரு பதில் சொல்லி இரண்டாம் இடத்துக்கு வந்தான். ஏனெனில் முதல் பரிசு ஏதேனும் மலைவாசஸ்தலத்தில் நான்கு நாட்கள் இலவசமாக தங்குவது. இரண்டாம் பரிசு வாஷிங் மெஷின். அவனது தேவை வாஷிங் மெஷின், அவ்வளவுதான் விஷயம்.

மீண்டும் இப்பதிவின் விஷயத்துக்கு வருவோம்.

ஆக, இந்த காமெடி சேனலை மக்கள் கட்டணம் கட்டி பார்க்க வேண்டும் என்பதற்காக சன் டீவி செய்த பிரமோஷன்கள் அதை நாம் அவ்வாறு செய்யலாகாது என்பதையே உணரும்படி செய்து விட்டன.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்