அருமை நண்பர் என்றென்றும் அன்புடைய பாலா

(நிஜமாகவே) சமீபத்தில் அக்டோபர் 1, 2004 அன்றைக்கு தமிழ் வலைப்பூக்களுடன் எனக்கு பரிச்சயம் ஏற்பட்டது. அன்றுதான் கூகளின் தயவால் tamil blogs என்று தேடுபெட்டியில் தட்டச்சு செய்து இந்த உரலைப் பிடித்தேன். தமிழ்மணம் செயலாக வரும்வரை இதுதான் எனக்கு தமிழ்ப்பதிவுகளை பிடிக்க உதவியது. அதில் அகர வரிசையில் வரும்போது இந்தப் பதிவு கிடைத்தது. அப்போதுதான் என்றென்றும் அன்புடன் பாலா அறிமுகமானார்.

அப்பதிவில் நான் முதலில் பின்னூட்டம் இட்டது ஆங்கிலத்தில்தான். நான் பிறந்து 23 வயது வரை வாழ்ந்த பார்த்தசாரதி பெருமாள் கோவிலை உள்ளடக்கிய திருவல்லிக்கேணியும், எட்டு ஆண்டுகள் படித்த ஹிந்து உயர்நிலைப் பள்ளியுமே எனக்கும் அவருக்கும் உள்ள ஒற்றுமைகளில் முக்கியமானவை. ஒரு 18 ஆண்டுகால இடைவெளி எங்களுக்குள் இருந்தாலும் இருவருக்குமே இந்த இரண்டு விஷயங்களை பற்றி பசுமையான நினைவுகள் இருப்பது எனக்கு மிகவும் பிடித்தது. எனது இந்தப் பதிவில் அவரது பதிவுகள் பற்றி எனது எண்ணங்களை கூற ஆவல்.

முதலில் சிறுவயது சிந்தனைகள். அது சம்பந்தமாக அவர் போட்டவை என்னுள் உடனடியாக எனது நினைவுகளை எழுப்பின. அதுவும் ஹிந்து உயர்நிலை பள்ளியில் தன் நண்பன் வெகுண்டு பற்றி அவர் எழுதியது மிக அருமை. ஒரே முறைதான் வாத்தியாரிடம் அடிவாங்கியிருப்பதாக அவர் எழுதியதற்கு நான் இட்டப் பின்னூட்டம் இதோ (அப்போது அது ஒரு கற்பனை கதை என்று எனக்கு அப்போது தெரியாது):

"மிக அருமையான வலைப்பூ. நீங்கள் குறிப்பிட்டுள்ள ராமசாமி ஐயங்கார் யார் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. ஒரு வேளை 1962-க்குப் பிறகு நம் பள்ளியில் வேலைக்குச் சேர்ந்திருக்கலாம். நான் படித்த போது இருந்த ஆசிரியர்கள் உங்கள் காலத்தில் அனேகமாக எல்லோரும் ஓய்வுப் பெற்று சென்றிருப்பார்கள் என்று நினைக்கிறேன். ஒரே ஒரு முறைதான் அடிவாங்கியிருக்கிறீர்களா? ரொம்ப அதிர்ஷ்டம் உங்களுக்கு. என் எல்லா வகுப்புகளிலும் முதல் ஐந்து மாணவர்களுக்குள் நான் இருந்து வந்தாலும் தினசரி ஒரு முறையாவது பெஞ்சு மேல் நின்றிருக்கிறேன் அல்லது அடி வாங்கியிருக்கிறேன் அல்லது வெளியே அனுப்பப் பட்டிருக்கிறேன் அல்லது .... விடுங்கள் அதைப் பற்றி இப்போது என்ன!
Comment by dondu(#4800161) at 4:10 PM, November 21, 2004"

புத்தகம் எடுத்து வராத எல்லோரும் வெளியே செல்லும்படி ஆசிரியர் டி.ராமானுஜம் கூற, அவ்வாறு செல்பவர்களில் நம்ம பாலாவும் இருக்கக் கண்டு மேற்படி ஆசிரியர் எல்லோரையும் மன்னிக்க, அதைக் கண்டு மாணவர்கள் பொரும என்றெல்லாம் சுவாரசியமாக எழுதியுள்ளார் பாலா. சாதாரணமாக நான் படித்த காலங்களில் அம்மாதிரி மாணவனை பிறகு கிரௌண்டில் வைத்து மற்ற நண்பர்கள் அன்புடன் தர்ம அடி (செய்முறை கீழே கூறப்பட்டுள்ளது) கொடுப்பார்கள். பாலா இங்கு அது நடந்ததாக எழுதவில்லை. அதிர்ஷ்டக்காரர்.

அவர் நினைவுகூர்ந்த சிறுவயது சிந்தனைகள் எல்லாமே அருமை. அதிலும் ஒரு பேப்பர்கார பையன் செஸ் ஆடி எல்லோரையும் அசத்தியது மனதில் நிற்கிறது. அரும்பு மீசை காலத்திலேயே ஒரு காதல் கதையும் எழுதியுள்ளார்.

வைணவ திவ்யதேசங்கள் பற்றிய அவரது பதிவுகள், பிரபந்தம் பற்றிய பதிவுகள், மாமனிதர்கள் பற்றி எழுதியவை ஆகியவை பற்றி கூறவும் வேண்டுமோ.

பாலா அவர்கள் சமூக சிந்தனை நிரம்பியவர். இட ஒதுக்கீடு பற்றி அவர் போட்ட பதிவுகள், மற்றும் கிராமத்து அனானி பதிவுகள், ஏழை மாணவி கவுசல்யா, மற்றும் அவசர சிகிச்சை தேவைப்பட்ட குழந்தை லோகப்பிரியா ஆகியோருக்காக அவர் செய்த முயற்சிகள் ஆயிரம் அஸ்வமேத யாகங்களுக்கு சமம்.

அதற்காக பாலா அவர்கள் சீரியசான முகபாவத்துடன் இருந்து கொண்டு எல்லோரையும் அறுத்துத் தள்ளிவிடுவார் என நினைத்தால் அது மிகப் பெரிய தவறு. பிறருக்காக உருகும் அதே பாலா சில சமயம் இரக்கமின்றி நடந்து மற்றவர்களை தனது கடி பதிவுகளால் உசுப்பி விடுவதும் உண்டு.

அவர் இம்மாதிரியெல்லாம் ஹிந்து உயர்நிலை பள்ளியில் படிக்கும்போது நடந்து கொண்டிருக்க மாட்டார் என நினைக்கிறேன். அங்கெல்லாம் இம்மாதிரி நடத்தைக்கு மேலே நான் குறிப்பிட்ட தர்ம அடிதான். நான் படிக்கும் சமயம் அதன் செய்முறை பின்வருமாறு. அதை வாங்க வேண்டியவன் தேமேனென்று கிரௌண்டில் நின்று கொண்டிருப்பான். திடீரென புயல் வேகத்தில் ஒரு பையன் இவன் பின்னால் ஓடிவந்து தலைமேல் துண்டு போட்டு மூடி "தர்ம அடீஈஈ" என்று கத்த அங்கு ஓடிவரும் மற்ற மாணவர்கள் சரமாரியாக அடித்து விட்டு ஓடுவர். அடிவாங்கியவன் திக்குமுக்காடி பார்ப்பதற்குள் எல்லோரும் மாயமாக மறைந்திருப்பர்.

கிரிக்கெட் பற்றியும் பல பதிவுகள் போட்டுள்ளார். அதன் தொழில்நுட்பங்கள் என் அறிவுக்கப்பாற்பட்டவை. ஆகவே ஜூட் விடுகிறேன்.

இப்பதிவுகள் பாலாவின் மற்ற பரிமாணங்களைக் காட்டுகின்றன.

இப்போது நான் கொடுத்த பல சுட்டிகள் ஒன்றுக்கும் மேற்பட்ட பதிவுகளைக் காட்டும். ஆகவே நான் சுட்டிய மொத்தப் பதிவுகள் 50-ஐ சுலபமாக தாண்டும். ஏன் இந்த எண்ணை குறிப்பிட்டேன் என்பதை நண்பர் பாலா அவர்கள் புரிந்து கொள்வார் அது போதும்.

என்னை பாலா கவர்ந்ததற்கு பல தனிப்பட்ட காரணங்கள் உண்டு. அவற்றில் பலவற்றை ஏற்கனவேயே தொட்டு விட்டாகி விட்டது. இன்னும் ஒன்றையும் கூறிவிடுகிறேன். நான் போடு ஹைப்பர்லிங்க் பதிவுகளை படித்தவர்கள் தங்கள் மனதுக்குள்ளேயே தங்கள் நம்பிக்கையின்மையை வைத்து கொண்டிருப்பார்கள். அவற்றில் ஒன்று பாலா வீட்டிலேயே நடந்தது என்பதற்கு அவரும் ஒரு சாட்சி என்பதால் அவற்றின் நம்பகத்தன்மை காக்கப்பட்டன என்பதாலேயே அவரை எனக்கு பிடிக்கும்.

இவ்வளவு நல்லபடியாக எழுதி விட்டு ஏதாவது குறை கண்டுபிடிக்கலாம் என நினைத்தால் ஒன்றும் கண்டு பிடிக்க இயலவில்லை என்பதை மகிழ்ச்சியுடன் கூறிக் கொள்கிறேன்.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்