சினிமா படங்கள் சில ஏன் இன்னும் மனதில் நிற்கின்றன?

எனது பாண்டவர் பூமியும் டோண்டு ராகவனும் பதிவு கிளப்பிய எண்ணங்கள் இப்பதிவின் விஷயம். அப்பதிவில் குறிப்பிட்ட விஷயங்களால் அப்படத்தை நான் எப்போதுமே மறக்கக் கூடியவன் அல்ல. அதே போல வேறு சில படங்களும் என் மனதில் எப்போதும் நிலைத்துள்ளன. முதலில் பாண்டவர் பூமி.

இதில் ஒரு அதிசய விஷயம் ஆனால் உண்மை. அப்படத்தை நான் முதலிலிருந்து கடைசி வரை ஒரேயடியாக ஒருமுறையும் பார்த்ததில்லை என்றால் நீங்கள் நம்பத்தான் வேண்டும். கதையை முதலில் அவுட்லைனாகக் கேள்விப்பட்டேன். சரி நம்ப ஊர் ரங்காவுக்கு வந்தால் பார்த்து விடவேண்டியதுதான் என்று தீர்மானமும் செய்தேன். படமும் ரங்காவுக்கு வந்தது. ஆனால் பார்க்க நேரம் வரவில்லை. ஏனெனில் அவ்வளவு வேலை, தில்லி வாடிக்கையாளரிடமிருந்து. படத்துக்காக 3 மணி நேரம் கூட ஒதுக்க இயலவில்லை. சரி, தொலைக்காட்சியில் பார்த்து கொள்ளலாம் என்றால் அதுவும் நடக்கவில்லை. எப்போதெல்லாம் அது வந்ததோ, ஏதாவது நடந்து என்னை பார்க்கவே விடவில்லை. கேபிள் கட், மின்சாரம் கட் என்று படுத்தியது.

இருந்தாலும் ஒரு வழியாக பகுதி பகுதியாகப் பார்த்தேன் என வைத்து கொள்ளுங்கள். மற்ற படங்களை பற்றி பேசுமுன் சில வார்த்தைகள் இப்படத்தைப் பற்றி.

எல்லா காட்சிகளுமே காவிய ரேஞ்சுக்கு உள்ளன. ராஜ்கிரண்தான் கதையின் உண்மையான கதாநாயகன். அருண்குமார் செகண்ட் ஹீரோ என்று வேண்டுமானால் கூறலாம். அப்படி பின்னிபெடலெடுத்து விட்டார் ராஜ்கிரண். ரஞ்சித் சிறையிலிருந்து திரும்பி வந்து தனக்காக காத்திருக்கும் தன் அக்கா மகளை பார்த்து காட்டும் ரியேக்‌ஷன் சூப்பர். தான் வெட்டி சாய்த்த சகோதரியே திரும்பவும் அவள் ரூபத்தில் வந்துள்ள அப்பெண்ணை தான் எப்படி மணம் முடிப்பது என்று கேட்கும் காட்சியில் கவிதையே ஓடுகிறது.
(ரஞ்சித் என்று சரியான பெயரை தந்து உதவியதற்கு நன்றி ஸ்ரீதர் நாராயணன் அவர்களே).

ஓக்கே என்னை பாதித்த மற்ற திரைப்படங்களை பற்றி.

காதலிக்க நேரமில்லை: சமீபத்தில் 1964-ல் வெளிவந்த இப்படத்தை பார்க்கும்போதெல்லாம் விடுமுறை மூட் வந்து விடுகிறது. கதையிலும் ராஜஸ்ரீயும் காஞ்சனா கோடை விடுமுறைக்குத்தானே வீட்டுக்கு வருகிறார்கள். நான் கூட அப்படத்தை எனது முதல் ஆண்டு தேர்வுகள் முடிந்து கடை நாள் மாலை காட்சியில்தான் அப்படம் பார்த்தேன். ஸ்ரீதர் கூறியிருந்தது போல ஒருவரும் அப்படத்தில் அழவில்லை. சோகக் காட்சியே லேது. எல்லாமே ஜாலியாகப் போயிற்று. "என்னப் பார்வை இந்தப் பார்வை, இந்தப் பார்வை" பாடல் படமாக்கப்பட்டதுதான் அப்படத்தின் கடைசி ஷூட்டிங் என கேள்விப்பட்டேன்.

கலங்கரை விளக்கம்: இப்படத்தை நான் பார்க்கவில்லை. எனது முரட்டு வைத்தியம் - 1 பாதிப்பில் நான்கு ஆண்டுகள் படம் பார்க்காது இருந்தேன். அதில் மிஸ் செய்த படங்களில் இதுவும் ஒன்று. ஆல்ஃபிரட் ஹிட்ச்காக்கின் Vertigo (starring James Stewart, kim Novak) படத்தின் தழுவல் இப்படம். படம் ரொம்ப சுமார்தான். ஆனால் அதன் பாடல்கள் என்னை மிகவும் பாதித்தன. "பொன்னெழில் பூத்தது"என்ற பாடல் மனத்துள் இன்னும் ஒலிக்கிறது. இதனுடைய இன்னொரு பாடல் "காற்று வாங்கப் போனேன், ஒரு கவிதை வாங்கி வந்தேன், அதை கேட்டு வாங்கிப் போனாள் அந்த கன்னி என்னவானாள்" பாட்டு நான் மாலை நேரத்தில் பரீட்சையில் தோல்வியடைந்த வெறுப்பில் கடற்கரையில் பைத்தியம் போல உலவும்போது ட்ரான்ஸிஸ்டர்களிலிருந்து நான் போகுமிடமெல்லாம் என்னைத் தொடர்ந்து வந்தது. அப்பாட்டைக் கேட்கும் போது சமீபத்திய 1965 இன்னும் சமீபத்தில் வருகிறது.

காக்கும் கரங்கள்:
நான் மேலே சொன்ன முரட்டு வைத்தியத்துக்கு முன்னால் கடைசியாகப் பார்த்த படம். அதன் பாடல்கள் எல்லாமே என்னைக் கவர்ந்தன, முக்கியமாக "ஞாயிறு என்பது பெண்ணாக" என்ற பாடல். அப்படம் ஜூன் 1965-ல் வந்த போதே பேசும்படத்தில் எழுதி விட்டார்கள், இந்த ஆண்டின் சிறந்த நடிகர் எஸ்.எஸ்.ஆர். என்று. உண்மை வாழ்க்கையில் கணவன் மனைவியே இப்படத்திலும் அதே ரோலில் நடித்தது எனக்கு பிடித்தது. அந்த விஷயத்தில் நான் சற்று செண்டிமெண்ட் பேர்வழி. இதனாலேயே எனக்கு ஜெமினி-சாவித்திரி ஜோடி பிடிக்கும்.

பார் மகளே பார்:
முரட்டு வைத்தியம் -1 முடிந்து நான் பார்த்த முதல் படம். பிடித்த பாடல்கள் "என்னைத் தொட்டு சென்றன கண்கள்" "நீரோடும் வைகையிலே" "அவள் பறந்து போனாளே".

புதிய பூமி:
என்னைப் புரட்டிப் போட்ட அந்த ஞாயிற்று கிழமையன்று பார்த்த படம் அல்லவா. அதற்காகவே அந்தப் படம் அந்தப் படம் என் மனதில் நிற்கும். வேறு காரணங்களே இல்லை.

எனது வாழ்வில் நடந்த பல முக்கிய நிகழ்ச்சிகளை நினைவுக்கு கொண்டு வருவதே நான் மேலே குறித்த படங்கள் என் மனதில் நிற்பதற்கு காரணம்.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்