IDPL - நினைவுகள்-1

சிலரைப் பார்த்த உடனேயே பிடித்து விடும். அவர்களுக்கும் நம்மை அதே போல பிடித்து விடுவது மிக அதிர்ஷ்டம் என்றுதான் கூற வேண்டும். அவர்களில் திரு. ஜலானியும் ஒருவர்.

வருடம் 1981. ஐ.டி.பி.எல்லுக்கு (Indian Drugs and Pharmaceuticals Limited) அல்ஜீரியாவில் சில ஒப்பந்தங்கள் கிடைக்கும் போலிருந்ததால் ஒரு பிரெஞ்சு மொழிபெயர்ப்பாளர் தேவைப்பட்டார். அதற்கான நேர்முகத் தேர்வுக் குழுவின் தலைவர் ஜலானி அவர்கள். ஜே.என்.யூ-விலிருந்து ஒரு பிரெஞ்சுப் பேராசிரியை இதற்காகப் பிரத்தியேகமாக வந்திருந்தார். நாங்கள் இருவரும் பிரெஞ்சில் சரளமாகப் பேசுவதை ஜலானியும் மற்றவரும் ஆர்வமாகப் பார்த்தனர். பிறகு வேலை சம்பந்தமாகப் பேசினோம்.

ஜலானி:"ராகவன், நீங்களோ ஒரு இஞ்சினீயர். அத்துறையை விட்டு ஏன் மொழித் துறைக்கு வர ஆசைப் படுகிறீர்கள்?"
நான்: "ஐயா, மொழி பெயர்க்கப் போவது என்னவோ இஞ்சினீயரிங் சம்பந்தப்பட்ட விஷயங்கள்தானே. என் இஞ்சினீயரிங் அறிவு தேனீரில் சர்க்கரைப் போல கரைந்திருக்கும். ஆகவே அத்துறை அறிவை இழக்க மாட்டேன்."

அவருக்கு இந்த பதில் பிடித்திருந்தது. இருந்தாலும் அவர் விடவில்லை.

ஜலானி:"எனக்கென்னவோ பிரெஞ்சு மொழி பெயர்ப்பு வேலை அதிக நாட்கள் நீடிக்கும் என்றுத் தோன்றவில்லை. இங்கு இஞ்சினியர் வேலை ஒன்றும் காலியாக உள்ளது. அதையும் எடுத்துக் கொள்ளுகிறீர்களா?"
நான்: "கண்டிப்பாக".

பிறகு இஞ்சினியர் மற்றும் பிரெஞ்சு மொழி பெயர்ப்பாளர் என்ற பெயரில் அங்கு நான் 12 வருடம் வேலை செய்தேன். ஜலானி அவர்கள் கூறியபடி 2 வருடங்கள் பிறகு அல்ஜீரியா வேலை இல்லை என்றாயிற்று. இங்குதான் அவரது தீர்க்க தரிசனம் வெளிப்பட்டது. அடுத்த 10 வருடங்கள் இஞ்சினியராக வேலை செய்தேன். பெரிய வேலை ஒன்றுமில்லை. நிறைய ஓய்வுதான். நான் பாட்டுக்கு சந்தோஷமாக வெளி மொழி பெயர்ப்பு வேலைகளை மேற் கொண்டு என் வாடிக்கையாளர்கள் வட்டத்தைப் பெருக்கிக் கொண்டேன். விருப்ப ஓய்வு பெற்று டில்லியிலேயே 8 வருடம் முழு நேர மொழி பெயர்ப்பாளனாக வெற்றிகரமாக உலா வர முடிந்தது.

"இஞ்சினியர் மற்றும் மொழி பெயர்ப்பாளர்" என்ற டெஸிக்னேஷன் எனக்குத் தெரிந்து இதுவரை யாருக்கும் கொடுக்கப்படவில்லை. இனிமேலும் யாருக்காவது அது கிடைக்கும் என்று தோன்றவில்லை. இத்தனைக்கும் மூல காரணங்களில் ஒருவராக இருந்த ஜலானி எப்போதும் என் நன்றிக்குரியவர்.

என்னைப் பொருத்தவரை எனக்கு முன்னேற்றமிருந்தாலும் ஐ.டி.பி.எல். என்னும் ஆலமரம் 1980-லிருந்தே தனது சரிவை சந்திக்க ஆரம்பித்து விட்டது என்பது பின்னோக்கிப் பார்க்கும்போது புரிகிறது. அரசு நிறுவனம் ஆதலால் மினிஸ்ட்ரியிலிருந்து பல தொல்லைகள். சாதாரணமாக விட்டிருந்தால் லாபம் இட்டியிருக்க வேண்டிய இந்த மருந்து நிறுவனம் ஆளும் கட்சியிலிருந்த அரசியல்வாதிகளால் அலைகழிக்கப்பட்டது. பொருளாதார நோக்கம் என்று ஒன்று இல்லாமல் பல முடிவுகளை அரசியல் காரணமாக எடுப்பதற்கு இந்த நிறுவனம் நிர்ப்பந்திக்கப்பட்டது. அவற்றில் ஒன்றுதான் இந்த அல்ஜீரிய வேலையும். அல்ஜீரியாவில் உள்ள தோல் பதனிடும் தொழிற்சாலைக்கு கழிவு நீர் சுத்திகரிக்கும் டர்ண்கீ வேலை அது. இதற்கு ஒரு மருந்து கம்பெனி சரிப்படுமா என்பதைக் கூடப் பார்க்காது குருட்டுத்தனமாக முடிவு எடுக்கப்பட்டது. ஒரு மருந்து கம்பெனியின் கழிவுநீர் சுத்திகரிப்பு வேலை என்றால் பரவாயில்லை, ஆனால் இங்கே சம்பந்தமே இல்லாத வேலை.

நல்ல வேளையாக கடவுள் கிருபையால் அந்த வேலை ஆரம்பிக்கப்படவில்லை. ஆனால் அந்த முடிவுக்கு வருவதற்கு கூட 2 ஆண்டுகள் தேவைப்பட்டன. அது தவிர, அக்காலக் கட்டத்தில் Rites மற்றும் Ircon-ஐ விடுத்து அல்ஜீரியா சென்ற எந்த அரசுக் கம்பெனியும் உருப்படவில்லை. நம்மூர் அரசியல்வாதிகள் உத்தமர்கள் என்று கூறும் அளவுக்கு அந்த ஊர் அரசியல்வாதிகள் லஞ்ச லாவண்யங்களில் டாக்டரேட் பட்டம் பெற்றவர்கள்.

12 வருடங்கள் எனக்கு ஆதரவு அளித்த இந்த நிறுவனம் சந்தித்த சரிவு என் மனத்தை மிகவும் பாதித்தது. இனி வரும் சில பதிவுகளில் இந்த நிறுவனத்தில் நான் பெற்ற அனுபவங்களைக் கூறுவேன்.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்