முரட்டு வைத்தியம் - 6

முரட்டு வைத்தியம் - 5-ன் தொடர்ச்சி இப்பதிவு.

சாதாரணமாக Efficient என்னும் வார்த்தை திறமையை குறிப்பிடும் நல்ல சொல். ஆனால் அதே Efficient சில இடங்களில் காரியத்தை கெடுக்கும். இது என்ன புதுக்கதை என்பவர்களுக்காகத்தான் இந்தப் பதிவு.

பொதுவாக டயட்டில் இருப்பவர்களுக்கு ஒரு பிரச்சினையுண்டு. அதாவது முதலில் கொஞ்சம் எடை குறையும், பிறகு ஒரு அளவுக்கு பின்னால் என்ன டயட் செய்தாலும் ஒரு அணுகூட குறையாது. அதே சமயம் டயட்டை விட்டாலோ எகிறிக் கொண்டு எடை ஏறிவிடும்.பழைய அளவையும் தாண்டி விடும். இதற்கு காரணம் அவரது உடல் Energy efficient ஆவதே.

அதாவது உணவு முதலியன குறையும்போது உடல் மெக்கானிசம் தானாகவே குறைந்த அளவு செயல்பாட்டுக்கு சென்றுவிடும். குளிர்க்காலங்களில் பனிப்பிரதேசங்களில் கரடிகள் சீசன் முழுக்க தூங்கச் செல்லும் hibernation என்னும் செயல்பாடு இந்த தத்துவத்தையே அடிப்படையாகக் கொண்டது. அப்போது மட்டும் தூங்கும் mode-க்கு செல்லாது செயல்பாட்டுடன் இருந்தால் கரடி பட்டினியில் செத்துவிடும், ஏனெனில் குளிர்காலத்தில் அதற்கு போதிய இரை கிடைக்காது.

மனிதகுலத்தின் பரிணாம வளர்ச்சியில் மிக சமீபகாலமாகத்தான் அடுத்த வேளை உணவை பற்றிய கவலை பெருமளவு குறைந்துள்ளது. மனித குலத்தையே நாசம் செய்த பல பஞ்சங்கள் - உதாரணம் தாது வருட பஞ்சம், 1943-ல் வங்காளத்தில் வந்த பஞ்சம் ஆகியவை - தற்போது அவ்வளவாக இல்லை, ஈத்தியோப்பியா, சோமாலியா ஆகிய நாடுகளைத் தவிர்த்து. ஆகவே இப்போது இப்பதிவில் குறிப்பிடப்படும் Energy efficient என்ற நிலைப்பாட்டின் பிரச்சினை முதலில் காலத்தின் கட்டாயத்தால்தான் உருவானது.

உடல் பருமனாதல் என்றால் என்ன? நாம் உட்கொள்ளும் கலோரிகள் நம் உடனடி தேவைகளுக்கு அதிகமாக இருப்பதால், மிகுதியான கலோரிகள் கொழுப்புகளாக உடலில் குடி கொள்கின்றன. போலீஸ் தொப்பையும் அதன் ஒரு விளைவுதான். ஆகவே சாப்பாட்டை குறைத்தால் போதும் என நினைப்பவர்கள் தட்டையாக சிந்திக்கிறார்கள் என்பதுதான் நகை முரண். சாப்பாட்டை குறைத்தால் நான் மேலே சொன்னபடி உடல் Energy efficient ஆகிவிடுவதால், குறைந்த அளவு உட்கொள்ளும் உணவு வகைகளே கொழுப்பாக சேர்கின்றன அல்லது டயட்டை விட்டால் பழிவாங்குவது போல விரைந்து வந்து எடை மற்றும் உடல் கொழுப்பை அதிகரிக்கின்றன. அதற்கு என்ன வழி?

அதுதான் மெழுகுவர்த்தியை இரண்டு பக்கமிருந்தும் எரிப்பது. அதாவது, உணவை குறைக்க வேண்டும், அதே சமயம் உடற்பயிற்சியை அதிகரிக்கவும் வேண்டும். அதற்காக ஜிம்முக்கெல்லாம் போக எல்லோராலும் முடியுமா என்ன? அதற்கான நேரமும் இருக்காதே. நான் இருபது ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் கடைபிடித்த வழிதான் அதிவேக நடை. இப்போதும் அதைத்தான் கடைபிடிக்கிறேன்.

சில நாட்களுக்கு முன்னால் நண்பர் மா.சிவக்குமார் வீட்டுக்கு வந்திருந்தார். பார்த்த உடனேயே கூறிவிட்டார், எனது பருமன் மிகவும் குறைந்து விட்டதாக. மனதுக்கு நிறைவாக இருந்தது. ஆனால் ஒன்றை கூற வேண்டும். 22 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் நான் பெற்ற வெற்றி ஐந்தே மாதங்களில் வந்தது. ஆனால் இம்முறை சற்று தாமதமாகிறது. நான் என்ன நினைக்கிறேன் என்றால், நடுவில் மிக அதிகமாகவே பருத்து விட்டேன் என்று. அந்த பாவமூட்டை தீர அதிக நாட்கள் பிடிக்கின்றன. ஆனாலும் டவுசர் லூசாவது தொடர் கதையாகத்தான் உள்ளது.

இப்பதிவை போடுவதன் நோக்கம், ஒரு இடைக்கால பிராக்ரஸ் ரிப்போர்ட் தருவதே.

ஓக்கே. வாக் போக வேண்டும், பிறகு பார்க்கலாம்.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்