நங்கநல்லூர் பஞ்சாமிர்தம் - 25.10.2009

எந்த மொழியில் பேசுவது என்னும் பிரச்சினை

ரிச்மண்ட் தமிழ் சங்கத்தின் இந்த வலைப்பூவில் வந்த இப்பதிவே எனது இந்த இடுகைக்கு காரணம்.

அதிலிருந்து சில வரிகள்:

அமெரிக்காவில் உள்ள தமிழ் சங்கங்கள் அனைத்தும் பெரும்பான்மையாக ஆங்கிலத்தில்தான் பேசுகிறார்கள். இதைப் பற்றி நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்?

எனக்கு கிடைத்த பதில்கள் இங்கு மாதிரிக்கு:

1. அப்ப தான் எல்லோருக்கும் புரிகிறது. 2. புரிகின்ற மொழியில் பேசுவது ஒன்றும் தப்பு இல்லை. 3. தமிழர்களை தவிர மற்றவர்களும் வரலாம் இல்லையா? 4. நமக்கே தமிழ் ஒண்ணும் வர மாட்டேங்குது ? 5. தமிழ் வளர்ப்பதற்கு ஒன்றும் வர வில்லை. (இந்த இடுகையின் சௌகரியம் கருதி எண்கள் டோண்டு ராகவனால் கொடுக்கப்பட்டன)

இதை நான் விமர்சிப்பதற்குள் உங்களின் விமர்சனங்களையும் கேட்க விரும்புகிறேன்.

அமெரிக்கா என்று மட்டும் இல்லை. தமிழகத்தின் பல அமர்வுகளிலும் இதே நிலைதான். சில மாதங்களுக்கு முன்னால் சென்னை பல்கலைக்கழக வைணவத் துறைக்கு அதன் தலைவரும் எனது நண்பருமாகிய முனைவர் வி.கே.எஸ்.என். ராகவன் அவர்களது அழைப்பின் பேரில் சென்றிருந்தேன். முனைவர் பட்டம் பெறுவதற்கான ஆராய்ச்சிக் கட்டுரை சமர்ப்பணம் செய்தார் ஒரு மாணவி. அதற்கான இறுதி நேர்காணல். அதைக் காணவே என்னையும் அழைத்திருந்தார்கள்.

அதை நடத்தியது ராகவன் அவர்களுக்கு முன்னால் வைணவத்துறையின் தலைவராக இருந்த முனைவர் நரசிம்மாச்சாரி அவர்கள். சமீபத்தில் 1969-ஆம் ஆண்டில் நான் ஜெர்மன் பயில ஆரம்பித்தபோது என்னுடன் கூடப்படித்தவர்.

ஆராய்ச்சிக்கட்டுரை துவங்கியது. கர்மம் என்னும் கோட்பாட்டைப் பற்றித்தான் கட்டுரை. விசிஷ்டாத்வைதம், த்வைதம், அத்வைதம் ஆகிய முறைகளில் அது எவ்வாறு கையாளப்பட்டிருக்கிறது என்பது பற்றித்தான் கட்டுரை.

எனக்கு சுருக்கெனப்பட்டது என்னவென்றால் அமர்வு முழுக்க ஆங்கிலத்தில் நடந்ததுதான். கட்டுரையை வாசித்தவர் தமிழர், பார்வையாளர்கள் அனைவரது தாய்மொழியும் தமிழே. விவாதத்துக்குரிய பொருளோ தமிழில் அல்லது மிஞ்சிமிஞ்சிப் போனால் வடமொழியில்தான் பாந்தமாக இருக்கும். அதைப்போய் ஆங்கிலத்தில் கையாளுவதா என்பதுதான் எனது நிலைப்பாடு.

கட்டுரை முடிந்ததும் முனைவர் நரசிம்மாச்சாரி அவர்கள் பார்வையாளர்களிடமிருந்து கேள்விகளை வரவேற்றார். நான் உடனே எழுந்து நின்று முதலில் சொன்னது, “நான் தமிழிலேதான் கேள்விகள் கேட்பேன்”. அவரும் புன்முறுவலுடன் ஒத்து கொண்டார். கட்டுரையாளர் அவரை முகத்தில் கேள்வியுடன் நோக்க, ராகவன் ஜெர்மனில் கேள்வி கேட்கவில்லை என மகிழ்ச்சியடையுமாறு அவரிடம்சிரித்து கொண்டே கூறினார். பிறகு நான் கேள்வி கேட்டேன், பதிலும் வந்தது. அதெல்லாம் இப்பதிவுக்கு அப்பாற்பட்டது. நான் குறிக்க எண்ணுவது என்னவென்றால் எல்லாவற்றையும் ஆங்கிலத்திலேயே நடத்துவது என்னும் நிலையைத்தான்.

ஒடெஸ்ஸா கோப்பு (Odessa file)

இப்படம் எழுபதுகளில் வந்தது. Frederic Forsyth என்பவர் எழுதிய அதே தலைப்புள்ள புதினத்தின் திரையாக்கம் அது. அது சமீபத்தில் 1963 நவம்பர் 22-ஆம்தேதி அமெரிக்கக் குடியரசுத் தலைவர் கென்னடியின் கொலை பற்றிய செய்தியுடன் ஆரம்பிக்கிறது. பொழுதுபோக்காக அப்புத்தகத்தை படிக்க ஆரம்பித்த நான் இஸ்ரேல் பற்றியது அது என்றதும் எங்கோ குத்திவிட்டது போல நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தேன். Odessa --> Organisation der ehemaligen SS-Angehörigen என்பதன் சுருக்கம். ஆகவே நாஜிகள் காலகட்டம் பற்றி பல ஃப்ளாஷ்பேக்குகள் உண்டு.

இப்படத்தில் முக்கிய நிகழ்ச்சிகள் அனைத்தும் கிட்டத்தட்ட ஜெர்மனியிலேயே நடந்தன. ஆனால் படம் என்னவோ ஆங்கிலத்தில்தான். இருப்பினும் இதில் வேடிக்கை என்னவென்றால் நாஜிகள் வரும் சீன்கள் மட்டும் ஜெர்மனில் வந்தன, கீழே சப்டைட்டில்கள் ஆங்கிலத்தில். இதில் ஒரு நுண்ணிய விஷயம் உண்டு. திடீரென ஜெர்மன் மொழியை கொண்டு வந்ததில் அந்தந்த காட்சிகளில் வந்தவர்களை நம்மிடமிருந்து அன்னியமாக்கியதுதான் நடந்தது. அதுதான் தயாரிப்பாளர் மற்றும் இயக்குனரின் நோக்கமாகவும் இருந்திருக்க வேண்டும்.

நான் ஜெர்மன் கற்றுக்கொள்வதற்கு முந்தைய காலத்தில் எல்லாம் இரண்டாம் உலகப்போர் பற்றிய படங்களில் ஜெர்மானியர் தோற்கும்போது பார்வையாளர்களுடன் சேர்ந்து நானும் மகிழ்ந்திருக்கிறேன். ஆனால் அதுவே நான் ஜெர்மன் கற்ற பிறகு அவ்வாறு மகிழ இயலவில்லை. அதே போல பாகிஸ்தானி சீரியல்களை பார்க்கும்போது உருது நன்கு புரிந்ததால் அவை அன்னியமாகத் தோன்றவில்லை. அதுவும் அங்கும் முறைப்பையன்/முறைப்பெண் என்றெல்லாம் வந்தபோது இன்னும் அதிகப் பாந்தமாகவே தெரிந்தது.

சப்டைட்டில்கள் பற்றி சில எண்ணங்கள்

சப்டைட்டில்கள் போடும்போது பலவிஷயங்களை கவனிக்க வேண்டியிருக்கும். எழுத்துக்களின் பின்புலனுக்கு தகுந்த முறையில் வண்ணத்துடன் இருக்க வேண்டும். அதை கவனியாது பல ஃபிரெஞ்சு படங்களில் இரண்டும் ஒரே வண்ணத்தில் இருக்க சப்டைட்டில்களை படிக்க இயலாமல் போனதுதான் நடந்தது. அதை விட இன்னொரு கொடுமை நடந்தது. Jean Paul Belmondo என்னும் பிரஞ்சு நடிகர் நடித்த L'heritier என்னும் படத்த்தை ஆங்கில சப்டைட்டில்களுடன் காட்டினார்கள். அதில் ஒரு காட்சியில் இத்தாலிய மொழியில் பேசுவார்கள். அதற்கு ஃபிரெஞ்சு சப்டைட்டில்கள் போட்டிருக்கிறார்கள். ஆங்கில சப்டைட்டில்கள் போட்ட மூதேவி இந்தக் காட்சியில் அவற்றை ஃபிரெஞ்சு சப்டைட்டில்கள் மேலேயே போட்டு படுத்தியது. ஆக பிரெஞ்சையும் பார்க்க இயலவில்லை, ஆங்கிலத்தையும் பார்க்க இயலவில்லை. என்ன, சொதப்பல்கள் எல்லா நாட்டிலும் நடக்கின்றன என்று வேண்டுமானால் அல்ப திருப்தி அடையலாம்.

ரிச்மண்டு தமிழ்சங்க இடுகையில் வந்த ஒரு சமாதானத்தையும் டோண்டு ராகவன் ஒத்துக் கொள்ளவில்லை என்பதைக் கூறவும் வேண்டுமோ?

ரோசா வசந்த் ஜ்யோவ்ராம் கருத்து வேற்றுமை

இரு தரப்பிலிருந்தும் அவரவர் வெர்ஷன்கள் வந்து விட்டன. என்ன கூறுவது? நான்கைந்து பெக்குகள் உள்ளே போய்விட்டால் என்னவெலாம் ஒரு மனித்னுக்குள் மாறிவிடுகிறது? நேற்று மாலை நண்பர் என்றென்றும் பாலாவின் வீட்டுக்கு சென்றிருந்தேன். அவர் சாதாரணமாக பதிவர் சந்திப்புகளுக்கு வரமாட்டார். ஒருவரின் எழுத்துக்களை படிப்பது வேறு, அந்த எழுத்துக்களை எழுதியவரை சந்திப்பது வேறு என்னும் கொள்கையுடையவர் அவர். நான் அதற்கு நேர்மாறானவன்.

இந்த விவகாரம் பற்றி பேசியபோது ஒருவேளை அவரது நிலைப்பாடுதான் சரியாக இருந்திருக்குமா என்ற எனது ஐயப்பாட்டை வார்த்தைகளில் கூறினேன். அவரும் கடந்த காலத்தில் பலமுறை நான் சர்ச்சைக்குரிய விஷயங்களில் ஈடுபட்டிருந்தாலும் பதிவர் சந்திப்புகளுக்கு சென்றது குறித்து அவரது வியப்பை வெளிப்படுத்தினார். பிறகு எனது வயது காரணமாக பதிவர்கள் மனதில் என்னைப் பற்றிய வன்முறை எண்ணங்கள் வராது தடுத்திருக்கும் என்றும் கூறினார்.

ஆக வயதாவதும் நல்லதுதான் போலிருக்கிறது. பை தி வே அடுத்தப் பதிவர் மீட்டிங் எப்போ?

அன்புடன்,

டோண்டு ராகவன்