நங்கநல்லூர் பஞ்சாமிர்தம் - 11.11.2009

அனுமன் முதலில் சீதையுடன் பேசிய மொழி எது?
சென்னைப் பல்கலைக்கழக வைணவத் துறையின் தலைவர் திரு. எம். ஏ. வெங்கிடகிருஷ்ணன் அவர்கள் ஆற்றிய ஒரு உரையிலிருந்து சில வரிகள் கீழே தருகிறேன்.

அசோகவனம். ராவணன் சீதையை பயமுறுத்திவிட்டு அப்பால் செல்கிறான். மரத்தின் மேலே ஒளிந்திருக்கும் அனுமன் சீதைக்கு ஆறுதல் கூற நினைக்கிறான். ஆனால் எந்த மொழியில் பேசுவது? அதற்குத்தான் தமிழைத் தேர்ந்தெடுக்கிறான். இதை எப்படி நாம் உணர்வது? அனுமன் சீதையிடம் இனிய மொழியில் பேசினான் என்று வால்மீகி கூறுகிறார். அவரால் அவ்வாறு குறிப்பிடப்பட்ட மொழி தேமதுரத் தமிழாகத்தானே இருக்க வேண்டும்? அவர் இதை வடமொழியில் குறிப்பிடுகையில் “மதுரம் வாக்யம்” எனக் கூறுகிறார்.

அவ்வாறு குறியிடப்படும் தமிழ்தான் ஆழ்வார்களது மொழியுமாகும் என கூறுகிறார். இறை அனுபவத்தில் மூழ்கியவர்கள் ஆழ்வார்கள். மற்ற எதையுமே அவர்கள் உணர்ந்தாரில்லை. நீரில் மூழ்கி மூச்சை பிடித்து இருப்பவன் நீருக்கு வெளியே என்ன நடக்கிறது என்பதில் அக்கறை இல்லாதது போலத்தான் ஆழ்வார்களும் நாராயணனை மிஞ்சி ஒன்றுமே இல்லை என இருந்திருக்கின்றனர். அந்த அனுபவமே அவர்களது பாசுரங்களாக வெளியே வந்துள்ளது. அவற்றை இயற்றும்போது அவை இயல்பாகவே ஆழ்வார்களிடமிருந்து வெளிவந்தன, இருப்பினும் அவை எல்லா இலக்கண விதிகளுக்கும் உட்பட்டு காட்சியளிப்பதே பெரிய அற்புதம்தான் என்றும் திரு. வேங்கிடகிருஷ்ணன் அவர்கள் கூறுகிறார். அப்படித்தான் என ஆமோதிப்பது மொழிபெயர்ப்பாளன் டோண்டு ராகவன்.

மேலே சொன்ன உரை பற்றி எனக்கு சொன்ன நண்பர் டாக்டர். வி.கே.எஸ்.என். ராகவனுடன் பேசும்போது அவரிடம் வடமொழியில் ஏன் பேசவில்லை எனக்கேட்க, அவர் ராவணன் வடமொழியில் மிகவும் தேர்ச்சி பெற்ற பிராமணன், ஆகவே அனுமன் சீதையிடம் பேசியது என்ன என்பதை எதேச்சையாகக்கூட ஒட்டுக்கேட்டு அறியக்கூடாது என்று எண்ணியிருக்கலாம் என்றார்.

அப்போ ராவணன் தமிழ் பேசும் பிராமணன் இல்லையா??????

சாதியை உருவாக்கியவர் யார்?
திராவிடக் குஞ்சுகள் சொல்கின்றன பார்ப்பனர்கள்தான் என. அவர்களை விடுங்கள், அவ்வாறு பேசினால்தான் அவர்களுக்கு அடுத்த வேளை சோறு என்ற தோரணையில் அவர்கள் இருக்கின்றனர். காந்தியும் சாதியும் என்னும் வரிசையில் நம்ம ஜெயமோகன் எழுதிய பதிவு வரிசையில் ஒரு இடுகையில் அவர் இவ்வாறு கூறியுள்ளார். அவர் சொன்னவற்றை இங்கு முதற்கண் விவாதத்துக்கு வைக்கிறேன்.

“சாதி என்ற அமைப்பு இந்திய சமூகத்தின் முக்கியமான ஒரு கூறு. அதன் வரலாற்றுப் பரிணாமம், சென்றகாலத்தில் அதன் சமூகப்பயன்பாடு, அதன் நிகழ்காலப்பணி எதைப்பற்றியும் எந்த ஆய்வும் இந்தியாவில் நடக்கவில்லை. இந்தியாவை நோக்கிய ஆங்கிலேயர் அதை இந்திய சமூகத்தைப் பீடித்திருக்கும் ஒரு நோய் என்று சொன்னார்கள். இந்திய படித்த வர்க்கம் அப்படியே ஏற்றுக்கொண்டு சொல்ல ஆரம்பித்தது. வெள்ளையனே சொல்லிவிட்டான் என்ற தாழ்வுமனப்பான்மையே காரணம்.
ஆனால் உண்மையில் இந்த நிராகரிப்பு என்பது நம் படித்தவற்கத்தின் நாக்குகளில் மட்டுமே இருந்தது. நெஞ்சில் நிகழவில்லை. இக்கணம் வரை அப்படித்தான். ஏன் என்றால் அவனுக்குள் சாதியைப்பற்றிய எந்த விவாதமும் நிகழவில்லை. அவ்வாறு விவாதம் நிகழ்ந்திருந்தால் சாதியின் சமூகப்பங்களிப்பு குறித்து அவன் சிந்தனை செய்திருப்பான். இப்போதும் சாதியைச் சுமக்க அவனுக்கு என்ன காரணங்கள், கட்டாயங்கள் உள்ளனவோ அந்தக் காரணங்கள் எல்லாமே விவாதத்துக்கு வந்திருக்கும். அவற்றை வேறு எவ்வகையில் தாண்டிச்செல்ல முடியும் என்று பார்த்திருப்பான். அந்த வழிமுறைகள் அவனுக்கு உதவியிருக்கும்”.
=====================================================================
“இந்தக் கோணத்தில்தான் நாம் காந்தி சாதியைப் பற்றி என்ன நினைத்திருந்தார் என்று பார்க்க வேண்டும். காந்தி அக்காலத்தில் ஒரு இந்து சாதியைப்பற்றி இயல்பாக என்ன நம்பிக்கை கொண்டிருந்தாரோ  அந்த நம்பிக்கையையே தானும் கொண்டிருந்தார். அவர் காலத்தில் ஐரோப்பியரை வழிமொழிந்து சாதிக்கு எதிராகப் பேசியவர்கள் அந்தரங்கத்தில் கொண்டிருந்த நம்பிக்கைதான் அது. காந்தியின் உண்மையுணர்ச்சியே அவரை அதை நேர்மையாக பதிவுசெய்ய வைத்தது.
காந்தியின் ஆரம்பகால எண்ணங்கள் இவை. வருணப்பிரிவு என்பது சமூகத்தில் ஓர் ஒழுங்கை உருவாக்கும்பொருட்டு இயல்பாக பரிணாமம் அடைந்துவந்த ஒன்று. அது சமூகத்தின் அமைப்பை கட்டுக்கோப்பாக வைத்திருக்கிறது. தந்தையரின் தொழிலை மகன் செய்யும்போது இயல்பாகவே அவனுக்கு அதில் திறமை உருவாகி வருகிறது. இந்திய சமூகம் உள்மோதல்களினால் அழியாமல் ஆக்கபூர்வமாகச் செயல்பட அது பலநூற்றாண்டுகளாக உதவி வந்திருக்கிறது.
இந்திய சமூகம் மீது நெடுங்காலமாக நிகழ்ந்த பல அன்னியத் தாக்குதல்களை வெல்லவும் தாக்குபிடிக்கவும் அது உதவியிருக்கிறது. மக்கள் பிறப்பின் அடிப்படையில் ஒரு தொழில்குழுவாகத் திரண்டு ,ஒரே உடலாக தங்களுக்கு வாழ்க்கை விடுத்த கடுமையான சவால்களை சமாளிக்க சாதியமைப்பு வழியமைக்கிறது. ஆகவே மையப்படுத்தப்பட்ட அரச அதிகாரத்தின் உதவி இல்லாமலேயே மக்கள் தங்களை சிறிய சுயநிர்வாக அமைப்புகளாக தொகுத்துக்கொண்டு தங்கள் வாழ்க்கையை தாங்களே அமைத்துக்கொள்ள சாதி உதவியிருக்கிறது. சாதியாசாரங்களும் சாதிவிதிகளும் அவ்வாறு உருவாகி வந்தவையே”.

மீண்டும் டோண்டு ராகவன். சாதியமைப்பு என்பது காலத்தின் கட்டாயம். இத்தனை ஆண்டுகளாக நம்மை ஒரு ஒழுங்குக்குள் வைத்து வந்திருக்கிறது. ஆனால் ஒரு சாதி உயர்ந்தது, இன்னொரு சாதி தாழ்ந்தது என்ற கோட்பாடு வந்ததுதான் கெடுதலாகப் போயிற்று. அந்த மனப்பான்மையை ஒழித்தால் போதும். இதைத்தான் எழுத்தாளர் நாடோடி ஆயிரம் வருடங்களுக்கப்பால் சாதிகள் என்னும் கட்டுரையில் நகைச்சுவையாக கூறியிருப்பார்.

அதிலிருந்து சில வரிகள்:

“(2957-ஆம் ஆண்டு தமிழகத்துக்கு வந்த நாடோடியும் அவர் வக்கீல் நண்பரும்) அன்றிரவு தங்குவதற்காக ஹோட்டலுக்கு போகலாம் என்றால் ஒவ்வொரு ஜாதிக்கும் தனித்தனி ஹோட்டலாக இருந்தது. ஆக வக்கீலும் எழுத்தாளரும் வெவ்வேறு ஹோட்டல்களில் தங்க வேண்டி வருகிறது. நாடோடி தங்கியிருந்த ஹோட்டலில் உள்ள இன்னொரு எழுத்தாளர் அப்போதைய ஜாதிக் கட்டுப்பாடு பற்றி விளக்குகிறார். ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் வர்ணாசிரமம் வந்து அதிலிருந்து ஜாதிகள் வந்ததை விளக்குகிறார். பிறகு அவற்றின் கட்டுக்கோப்பு குலைந்து போனதால் யார் வேண்டுமானாலும் எந்தக் குலத்தொழிலையும் செய்யலாம் என நிலை ஏற்பட, சம்பளம் அதிகம் வராத தொழில்களுக்கு ஆட்கள் கிடைக்காது, சம்பளம் அதிகம் கிடைக்கும் வேலைகளுக்கு ஒட்டுமொத்தமாக ஜனங்கள் போய் விழ அங்கு வேலையில்லாத் திண்டாட்டம் வந்தது. ஆகவே 500 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் அப்போது நிலவிய தொழில்களின் அடிப்படையில் மீண்டும் ஜாதிகளை வகுத்து ஒரு ஜாதிக்காரர் இன்னொரு ஜாதிக்காரரின் வேலையை செய்யக்கூடாது என்ற நிலை நிறுவப்பட்டது.

ஜாதிப் பிரிவுகள் இருந்தனவே தவிர இந்த ஜாதிதான் உயர்ந்தது இன்னொரு ஜாதி தாழ்ந்தது என்ற எண்ணங்களும் வராமல் பார்த்து கொள்ளப்பட்டன. தலைமுறை தலைமுறையாக ஒரு குறிப்பிட்ட ஜாதியினர் ஒரு தொழிலை மட்டும் செய்ததால் அத்தொழிலில் நல்ல முன்னேற்றம் ஏற்பட்டது. ஆகவேதான் ஒரு ஜாதியினர் இன்னொரு ஜாதியினரைத் தொடுவது கூட குற்றமாகக் கருதப்பட்டது. போலீஸ் ஜாதியைச் சார்ந்தவர்கள் திருடர்களை பிடிக்கும்போது மட்டும் தங்கள் தொழில் தர்மப்படி அவர்களைத் தொடலாம். பிறகு தீட்டு கழிய அவர்கள் குளிப்பதற்கு சோப்பு டவல் எல்லாம் வழங்கப்படும். திருடர்களும் போலீஸ் ஜாதியினர தங்களைத் தொட்டு விட்டதால் அவர்களும் குளிப்பார்கள்.

நீ என்னதான் சொல்ல வருகிறாய் என என்னைக் கேட்கும் முரளி மனோகருக்கு நான் கூற விரும்புவது, சாதி விஷயத்தை ஒற்றைப் பரிமாணத்தில் பார்ப்பது என்பது மகா தவறு ஆகும்.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்