டோண்டு ராகவனுக்கு இதுவும் வேணும் இன்னமும் வேணும்

சமீபத்தில் 1970 ஜனவரியில் துக்ளக் துவக்கப்பட்ட நாளிலிருந்து சோ அவர்கள் அதை ஒரு தரமுள்ள அரசியல் பத்திரிகையாக வெற்றிகரமாக நடத்தி வருகிறார் என்பதில் வேறு கருத்து இருக்க முடியாது. அவரது கொள்கையை ஒத்து கொள்ளாதவர்களும் கூட அவரது உழைப்பையோ, சின்சியரிடியையோ பயமின்மையையோ, ஆபாச எழுத்துக்கள் மற்றும் கிசிகிசுக்கள் உபயோகிக்காது நல்ல முறையில் எழுதுகிறார் என்பதையோ மறுக்க இயலாது.

அரசியலில் தவறு செய்த பலரை அவர் சாடி வந்திருக்கிறார். அவரால் நல்ல அரசியல்வாதி என அடையாளம் காண்பிக்கப்பட்டவர்கள் அவ்வளவு அதிகமாக இல்லை. என் நினைவில் அவர் அவ்வாறு முதலில் அடையாளம் காட்டியது சுதந்திரா கட்சியில் இருந்த எம்.எல்.ஏ. டாக்டர் ஹண்டேயைத்தான். ஒரு கார்ட்டூனில் தமிழக சட்டசபையையே அவராக உருவகம் காட்டியவர் இவர். ஆனால் அவர் ராஜாஜி அவர்களின் மறைவுக்கு பிறகு அண்ணா திமுகவில் சேர்ந்து விசிலடிச்சான் குஞ்சு ரேஞ்சுக்கு செயல்பட்டு.. விடுங்கள்.

பிறகு அடையாளம் காட்டியது பா. ராமச்சந்திரன் அவர்களை. காமராஜ் அவர்களின் அணுக்கத் தொண்டராக இருந்து தமிழகத்தில் காமராஜ் காங்கிரசை அவர் காலத்துக்கு பிறகும் இந்திரா அவர்கள் வேட்டையிலிருந்து காப்பாற்றினார். அவரை அட்டைப் படத்திலேயே போட்டு கௌரவித்தார் சோ. ஆனால் அந்தோ, வெகு சீக்கிரம் அவர் கட்சி மாறி, சத்தியமூர்த்தி பவனை இந்திரா காங்கிரசுக்கு தாரை வார்த்து கொடுத்தார். பரிசாக ஒரு மாநிலத்தின் கவர்னர் பதவியை பெற்றார்.

அதிமுகவில் எஸ்.டி. சோமசுந்தரம் அவர்கள் ஜெயலலிதாவுக்கு எதிராக தன் சுயமரியாதையைக் காப்பாற்றும் முயற்சியில் ஈடுபட்டு அதற்காக சோவால் அட்டைப்பட கார்ட்டூனில் புகழப்பட்டார். ஆனால் அதே எஸ்.டி.எஸ். ஜெயலலிதாவின் தயவுக்காக அவர் வந்த பிரசார வேனின் ஃபுட்போர்டில் தொங்கிக் கொண்டு வந்தார்.

ஒரு கேள்வி பதிலில் சோ அவர்களிடம் அவர் ஏன் சிறந்த அரசியல்வாதிகளை அடையாளம் கண்டுகொண்டு அவர்களை கௌரவித்து எழுதக்கூடாது என கேள்வி கேட்கப்பட்டது. அதற்கு அவர் பாதி நகைச்சுவையாகவும் பாதி சீரியசாகவும் தான் யாரையெல்லாம் அவ்வாறு குறிப்பிட்டாரோ அவர்கள் உடனேயே தங்கள் செய்கையால் தங்கள் நல்ல பெயரை கெடுத்து கொண்டு இவர் மூக்கை உடைத்து விடுகின்றனர் என பதிலளித்தார்.

கடைசியாக கம்யூனிஸ்ட் தலைவர் நல்லக்கண்ணுவை நல்ல அரசியல்வாதியாக அடையாளம் காட்டினார். என்ன ஆகிறதோ பார்ப்போம்.

சோவின் இந்த ரியேக்சன் பல முறை வேவ்வேறு தருணங்களில் பார்த்துள்ளேன். துக்ளக் மீட்டிங் ஒன்றிலும் இதை வெளியிட்டதாக ஞாபகம். அப்போது எல்லோரும் சிரித்தோம். ஆனால் சோ மட்டும் சிரிக்கவில்லை. அது என்ன சமாச்சாரம் என்பது இப்போதுதான் எனக்கும் புரிகிறது.

இதில் டோண்டு ராகவன் எங்கு வந்தான்? அதைக் கூறுவதுதான் இந்தப் பதிவு. எனது டோண்டு பதில்கள் 25.04.2008 பதிவில் இவ்வாறு கேள்வி கேட்கப்பட்டது. அதற்கு எனது பதிலும் கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ளது:

"கண்ணன், பாங்காக்
1. தமிழகத்தைச் சேர்ந்த தற்போதுள்ள மத்திய அமைச்சர்களில் யார் சிறப்பாக பணியாற்றுகிறார்கள்? உங்கள் அளவில் ஒவ்வொருவருக்கும் எவ்வளவு மார்க் போடுவீர்கள் (Out of 10) இந்தியா டுடே பாணியில்).
அப்படியெல்லாம் மதிப்பெண் தர எனக்கு ஒரு தகுதியும் இல்லைதான். இருப்பினும் ப.சிதம்பரமும் டி.ஆர். பாலுவும் அன்புமணியும் மனதைக் கவர்கின்றனர்".

முதலில் டி.ஆர். பாலு எனது மூக்கை உடைத்தார். தன் குடும்பத்தினர் நலம்தான் பொது நலம் என வாதாடி, சரித்திரமே படைத்தார். அன்புமணி தனது தனிப்பட்ட விரோதம் காரணமாக ஒரு சட்டத் திருத்தம் வரக் காரணமாக இருந்து அது சுப்ரீம் கோர்ட்டால் நிராகரிக்கப்பட்டு வேறுவித பெருமை அடைந்தார். ப.சிதம்பரத்தை என்னவென்று கூறுவது? கோல்ட் க்வெஸ்ட் விவகாரத்தில் அவரது மனைவி நளினி சிதம்பரம் அளித்த சான்றிதழால் பலர் ஏமாந்ததாகக் கூறுகின்றனர். ஆனால் அது பற்றி அப்புறம் பேச்சு இல்லை. சிதம்பரம் அவர்கள் நிதியமைச்சராக தொடரும் வரையில் இது சம்பந்தமாக ஏதேனும் நடக்கும் எனத் தோன்றவில்லை.

இப்போதுதான் சோ அவர்களின் frustration எனக்கு புரிகிறது. இந்த அழகில் முரளி மனோஹர் வேறு வந்து கத்துகிறான். "டோண்டு ராகவனுக்கு இதுவும் வேணும் இன்னமும் வேணும்" என்று.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்