தாம்புக்கயிறுகள் எதற்கு?

சென்னை மாநகராட்சித் தேர்தல் நடந்த பிறகுதான் நான் வசிக்கும் நங்கனல்லூரில் ஆலந்தூர் முனிசிபாலிட்டி தேர்தல் நடந்தது. காலை 6.50 மணியளவிலேயே போலீஸார் சுறுசுறுப்பாக வலம் வந்து எந்தக் கட்சிக்காரரும் (ஆளும் கட்சியினர் உட்பட) undue advantage எடுத்துக் கொள்ளவிடாமல் பார்த்துக் கொண்டனர். மரியாதையாக அதே சமயம் கறாராகச் செயல்பட்டனர்.

பூத்துகளிலும் படு அமைதி. எல்லா கட்சி வேட்பாளர்களின் பிரதிநிதிகளும் காணப்பட்டனர். ஒருவருக்கொருவர் முகமன் கூறிக் கொண்டனர். ஓட்டளிப்பும் தள்ளுமுள்ளு இல்லாமல் நடந்தது.

ஆக, ஒன்று தெளிவாகிறது. இப்போது கூட மனதிருந்தால் தேர்தலை ஒழுங்காக நடத்த முடியும். நான் ஏற்கனவே இந்தப் பதிவில் கூறியபடி, ஆளும் கட்சிக் கூட்டணி இப்போதும் சரி, 2001-லும் சரி, நல்ல நிலைமையாலே இருந்தாலும் தேவையின்றி பிரம்மாஸ்திரத்தைத் தாம்புக் கயிறு போட்டு மேலும் இறுக்கியதுதான் நடந்தது.

2001-ல் சென்னை மாநகராட்சித் தேர்தலில் அதிமுகவினர் செய்த ரகளைகளைப் பற்றிய செய்திக் குறிப்புகளை அக்காலத்திலேயே சுடச்சுட படித்தவன் நான். மேயர் தேர்தல் நேரடியாக நடந்த நிலையில், ஒட்டு எண்ணிக்கையைக் கூட அதிமுகவினர் விட்டு வைக்கவில்லை. எண்ணிக்கை நடைபெறும் இடங்களுக்குப் போய் ஸ்டாலினுக்கு ஆதரவாக வந்த சீட்டுக்களில் அதிக முத்திரைகள் குத்தி அவற்றைச் செல்லாத சீட்டுகளாக மாற்ற முயற்சி செய்தனர். இருந்தாலும் ஸ்டாலின்தான் ஜெயித்தார்.

இப்போது? அதே மாதிரியானத் தவற்றை தி.மு.க. கூட்டணியினர் செய்கின்றனர். இந்த இடுகை அதிமுக மற்றும் திமுக ஆகிய இரு கட்சிகளையுமே குறை கூறுகிறது.

தாம்புக் கயிறுகள் எதற்கு?

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்