செந்தழல் ரவியின் பதிவுக்கு பதில் அளிக்கும் நோக்கத்தில்

படிப்பு விதிகளை கற்று கொடுக்கும். வாழ்க்கையோ விதிவிலக்குகளையே முக்கியமாக கற்று தருகிறது. படிப்பு என்பது பாடம் நடத்திவிட்டு தேர்வு வைப்பது. ஆனால் வாழ்க்கையோ தேர்வு நடத்திவிட்டு பாடம் கற்று தருகிறது என்றும் கூறலாம்.

வாழ்க்கை ஒற்றை பரிமாணத்தில் இயங்க முடியாது.

தர்க்க சாத்திரத்தில் ஒருவிதி உண்டு. அதை இவ்வாறு பார்க்கலாம்.

முதலில் நால்வகையான வாக்கியங்கள்.

1. எல்லா மனிதர்களும் நல்லவர்கள் ( All men are good - Universal affirmative - Proposition A) அ என வைத்து கொள்ளலாம்
2. ஒரு மனிதரும் நல்லவர் அல்ல (No men are good - Universal negative - proposition E) எ என வைத்து கொள்ளலாம்
3. சில மனிதர்கள் நல்லவர்கள் (Some men are good - Particular affirmative - Proposition I) ஐ என வைத்து கொள்ளலாம்
4. சில மனிதர்கள் நல்லவர்கள் அல்ல (Some men are not good - Particular negative - Proposition O) ஓ என வைத்து கொள்ளலாம்.

டிடக்சன் (deduction) என அழைக்கப்படும் தர்க்க சாத்திரத்தின் இப்பிரிவில் எல்லா வாக்கியங்களையும் முதலில் மேலே குறிப்பிட்ட நான்கு வகைகளில் ஒரு வகையாக சுருக்கி எழுதுவது இன்றியமையாதது.

இப்போது வரும் விஷயம் உண்மை மற்றும் பொய் பற்றியது. உதாரணத்துக்கு வாக்கியம் 1 உண்மை என வைத்து கொண்டால், வாக்கியம் 3-ம் உண்மைதான். ஆனால் வாக்கியம் இரண்டும் நான்கும் பொய்யாகி போகும். அதே போலத்தான் வாக்கியம் 2 உண்மை என வைத்து கொண்டால், வாக்கியம் 4 உண்மை, வாக்கியங்கள் 3 மற்றும் 1 பொய்.

மேலே சொன்னது எல்லோருக்குமே புரிந்து விடும். ஆனால் வாக்கியம் 3 அல்லது 4 உண்மை என்றால் மற்ற வாக்கியங்களின் நிலை என்பதில்தான் குழப்பமே வரும். சில மனிதர்கள் நல்லவர்கள் என்பது உண்மையானால் சில மனிதர்கள் நல்லவர்கள் அல்ல என்பது உண்மையா என்றதற்கு நான் சமீபத்தில் 1962-63 கல்வியாண்டில் சென்னை புதுக்கல்லூரியில் பி.யு.சி. லாஜிக் பாடம் படிக்கும்போது முதலில் அது உண்மை என்றுதான் எழுதினேன். ஏனெனில் வாழ்க்கையில் நாம் நல்லவர்களையும் பார்க்கிறோம் நல்லவர்கள் அல்லாதவர்களையும் பார்க்கிறோம் அல்லவா?

ஆனால் எங்கள் லாஜிக் ஆசிரியர் முகம்மது காசிம் அவர்கள் நான் எழுதியது தவறு என்றார். சிலர் நல்லவர்கள் அல்ல என்பது சந்தேகத்துக்குரியது என்றார். அவர் சொன்ன வாதம் என்னவென்றால், எனக்கு தெரிந்தவரை நான் பார்த்த சிலர் நல்லவர்களே. நான் அவர்களைப் பற்றித்தான் பேசுகிறேன். நல்லவர்கள் அல்லாதவர்களை பற்றி நான் அறியேன். ஆகவே அவர்களைப் பற்றி பேச இயலாது என்பதுதான் அந்த வாதம். அச்சமயம் எனக்கு அது புரியவில்லை. சில ஆண்டுகளாயின. அதுதான் வாழ்க்கை கற்று தந்த பாடம்.

இப்போது செந்தழல் ரவியின் இப்பதிவுக்கு வருவோம்.

அவர் தலித்துகளின் பெருமைகளை பட்டியலிடுவதாக எண்ணி அவர்களை இழிவுபடுத்தவே செய்கிறார். அதில் அவர் விதந்தோதியிருக்கும் விஷயங்களை தவிர்ப்பதே தலித்துகளுக்கு தாங்கள் முன்னேற விரும்பினால் இருக்கும் ஒரே வழி.

அவர் எழுதுகிறார்:

இரட்டைக்குவளை முறை வைத்து மற்ற சாதியால் தனி குவளையில் உணவு வழங்கப்பட்டு, தனி டம்ளரில் டீ கொடுக்கப்பட்டாலும் " ஆண்ட" என்று சொல்லி எந்த எதிர்ப்பும் காட்டாமல் வாங்கி குடிக்கும் காந்தீய சமூகம் பறையர் சமூகம். இதில் என்ன பெருமை இருக்க இயலும்? நீ யாரடா ஜாட்டான் என்னை ஒதுக்குவது, நாங்களே ஒற்றுமையாக இருந்து அவ்வாறு இரட்டைக் குவளை கடைகளை புறக்கணிப்போம். முன்பே இவ்வாறு முன்னேறிய நாடார்களை போல நாங்களும் முன்னேறுவோம் என்ற சண்டைமனப்பான்மை அல்லவா தேவை? தலித் அதிகாரிகளை காத்திருப்பில் வைக்கிறார்களா, அதை உங்களுக்கு சாதகமாக திருப்பி கொள்வது உங்கள் கைகளில்தான் உள்ளது.

திருக்கோவில்களில் கருவறைகளில் அனுமதிக்க மாட்டோம் என்றால் அதை அப்படியே ஏற்றுக்கொண்டு, வெளியில் இருந்து கும்பிட்டு செல்லும் அற்புத சமூகம் இந்த சமூகம்...
அப்படிப்பட்ட சாமியே தேவையில்லைதானே. மேலும் உங்களுக்கு முன்னேறுவதற்கு தோதான பல வேலைகள் செய்ய பாக்கியிருக்கின்றன. அந்த சாமிகளை நீங்களே புறக்கணியுங்கள். பொருளாதார அளவில் முன்னேறுங்கள். தானே மற்றவர்கள் ஓடிவருவார்கள்.

எல்லா ஊரிலும் சேரி என்று தனியாக தள்ளிவைத்தபோதும் சரி, தொட்டால் தீட்டு என்று ஒதுக்கியபோதும் சரி, எந்தவிதமான எதிர்ப்பையும் காட்டாமல் அதை ஏற்றுக்கொண்ட மென்மை சமூகம் பறையர் சமூகம்...
கண்டிப்பாக எதிர்ப்பை காட்டத்தான் வேண்டும். ஆனால் அதையும் உடனடி பாதிப்பு இல்லாமல் செய்ய வேண்டும். உயர்சாதியினர் என தங்களை அழைத்து கொள்பவர்களுக்கு தரும் சேவைகளை நிறுத்தி விடுங்கள். முடிந்தவரை நகரங்களுக்கு குடியேறுங்கள். இதற்கும் உங்களுக்குள் ஒற்றுமை ஏற்பட வேண்டும். நாடார்களை மனதில் இருத்துங்கள்.

மற்ற சாதியினருக்கு உட்பிரிவுகள் பல இருந்தாலும் பறையர் சமூகத்தில் அனைவரும் பறையர் என்று வழங்கியது. இதில் இருந்தே தெரியவில்லையா, அது ஒரு சமத்துவ சகோதரத்துவ சமூகம்...
இது உண்மையே அல்ல. தலித்துகளிலும் உட்சாதிகள் உண்டு. அங்கும் ஒடுக்குமுறைகள் உண்டு. இதை மீறித்தான் அவர்கள் ஒன்றுபட வேண்டும்.

அண்ணல் அம்பேத்கர் போன்ற மாபெரும் பர்சனாலிட்டிகளை கொண்டது இந்த சமூகம். அம்பேத்கர் வடநாட்டு பறையர், தமிழ்நாட்டு பறையரைவிட நல்ல பர்சனாலிட்டி...
பெர்சனாலிட்டி பற்றியெல்லாம் தெரியாது. ஆனால், அவர் செய்த ஒரு தவறை மட்டும் செய்துவிடாதீர்கள். அதாவது தலித்துகளுக்கு தனி வோட்டர் லிஸ்ட் வந்ததை எதிர்த்து காந்தியடிகள் இருந்த உண்ணாவிரதத்துக்கு பணிந்து வாபஸ் பெற்று கொண்டது. நான் அம்பேத்கராக இருந்திருந்தால் இம்மாதிரி அடாவடியான கோரிக்கை/உண்ணாவிரதத்துக்கு செவி சாய்த்திருக்கவே மாட்டேன். சாகட்டும் என விட்டிருப்பேன்.

திராவிட இயக்கங்களின் வரலாற்றில் பறையரின் பங்கு பெரும்பங்கு. பறையரிடம் ஓட்டு வாங்க ஆயிரம், ஐநூறு எல்லாம் செலவு செய்ய தேவையில்லை...பத்து ரூபாயும் சாராயமும் கொடுத்தாலே போதும். இதில் இருந்தே தெரியவில்லையா, இந்த பறையர் சமூகம் ஒரு சிறந்த சிக்கன சமூகம்...
இங்கெல்லாம் சிக்கனம் செல்லாது என இப்பதிவரின் நக்கலான ஸ்டேட்மெண்டிலிருந்தே தெரிகிறது அல்லவா.

அரசு இலவசமாக கொடுத்த சீருடைகளை அணிந்துகொண்டு, பள்ளி செல்லும் பிள்ளைகள் அரசு வழங்கும் மதிய உணவை அழகாக உண்டு, செருப்பு அணியாத கால்களில் வெய்யிலை பொருட்படுத்தாமல் வீடு திரும்புவது அழகு. இதில் இருந்தே தெரியவில்லையா ? இந்த சமூகத்தில் சகிப்பு தன்மை இயல்பிலேயே வந்துவிடுகிறது என்று ?
சகிப்பு தன்மை என்பது தம்மை சிறுமைபடுத்தும் எந்த விஷயங்களிலுமே இருக்கக் கூடாது என்பதே நிஜம்.

எல்லா சமூகத்தை பற்றியும் எழுதிவிட்டீர்களே, இனி பறையன், சக்கிளி, அருந்ததியர், ஒட்டன் என்று மற்ற சாதியை பற்றியும் பெருமையாக எழுதுங்களேன் சாதி வெறியர்களே?
இங்குதான் லாஜிக் துணைக்கு வருகிறது. ஒரு சாதியின் நல்ல விஷயங்களை பற்றி எழுதினால் அது மற்ற சாதிகளை மட்டம் தட்டுகிறது, அவ்வாறு எழுதுபவர்கள் சாதி வெறியர்கள் என்பது லாஜிக்கில் குறைபாடு உள்ளவர்கள் சிந்திப்பது.

ஆகவே, பொங்கி எழுங்கள் தலித் தோழர்களே. நீங்கள் இதனால் இழக்க இருப்பது அடிமை சங்கிலிகளே.

உங்களுக்கு அனுதாபம் காட்டுபவர்கள் உங்களை அப்படியே அடக்கி வைக்க நினைப்பவர்கள். ஏதோ அரசு வந்துதான் உங்களை பாதுகாக்க வேண்டும் என உங்களை நினைக்குமாறு தூண்டுபவர்கள் எங்காவது முன்னேறிவிடப் போகிறீர்களே என கவலைப்படுபவர்கள். உங்களுக்கு தேவை நீங்கள் முன்னேற வேண்டும் என்னும் ஆதங்கத்தில் உங்கள் குறைபாடுகளை வெளிச்சம் போட்டு காட்டுபவர்களே. முந்தைய பத்தியில் நான் சுட்டியுள்ள பதிவிலிருந்து சில வார்த்தைகள்:

“இதையெல்லாம் சொல்லிவிட்டு இன்னும் சில கூறுவேன். தலித்துகளும் தத்தம் நிலையை உயர்த்த பாடுபட வேண்டும். என்ன நடக்கிறது என்றால் அவர்களில் பலர் ஒரு மொந்தை கள்ளுக்கும் ஒரு வேளை அசைவ சாப்பாட்டுக்கும் தங்கள் உழைப்பை வழங்கி விட்டு சென்று விடுகின்றனர். அதிலும் தங்கள் சகோதரர்களையே ஆண்டைக்காக அடிப்பதும் நடக்கிறது. பார்த்திபன் நடித்த பாரதி கண்ணம்மா இதை சரியான பார்வை கோணத்தில் காட்டாவிட்டாலும் காட்டிய அளவிலேயே மனதை பாதித்தது. அக்கொடுமையை பற்றி சரியாகக் கூறாது பூசி மொழுகிவிட்டு மீனாவுக்காக உடன்கட்டை ஏறுவது போன்ற அபத்த காட்சி.
பெற வேண்டிய கூலி கிடைக்கவில்லையென்றால் வேலை செய்ய முடியாது என்று இருப்பதே உத்தமம். மிகக் கடினமான செயல்தான் இருந்தாலும் ஏதேனும் பெரிய அளவில் இவ்வாறு செய்ய வேண்டும். அவர்களிலேயே படித்து பெரிய நிலைக்கு வந்து விட்டவர்கள் தங்களது ஏழை சகோதரர்களிடமிருந்து விலகி நிற்பது துரதிர்ஷ்டவசமானது”.

ஒன்று நினைவில் இருக்க வேண்டும். சாதி இல்லை, இருந்தாலும் என்னளவில் அதை ஒப்புக் கொள்ள மாட்டேன், அது பற்றி பேசவே மாட்டேன் என நினைப்பவர்கள் நெருப்பு கோழி போல மணலுக்குள் தலைகளை புதைத்து கொள்பவர்கள்.

கலப்பு திருமணம் வேண்டும் என பேசுபவர்கள் தங்களுக்கு என வரும்போது மட்டும் முறைப்பெண்களை மணந்து கொண்டு தங்கள் பெற்றோரின் சொல்லுக்கு மதிப்பு கொடுத்ததாகவும், தமது குழந்தைகளுக்கு கலப்புத் திருமணம் அடுத்த 20 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு செய்யப்போவதாகவும் (யார் அப்போது இதயெல்லாம் நினைவில் வைத்து கொள்ள போகிறார்கள் என்னும் தெனாவெட்டில்) பசப்புபவர்கள். அல்லது அப்படியே செய்து கொண்டாலும் ஐயர் அல்லது ஐயங்கார் பெண்களாக தேடி காதலித்து மணம் முடிப்பவர்கள். அவர்களையெல்லாம் நம்புவது மண்குதிரை நம்பி ஆற்றில் இறங்குவது போலத்தான்.

ஆனால் ஒன்றில் மட்டும் அவர்களை பின்பற்றலாம் தலித்துகள். தமது நலன் என்ன என்பதை உணர்ந்து அதற்கேற்றபடி செயல்படவேண்டும் என்பதே அது.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்