நங்கநல்லூர் பஞ்சாமிர்தம் - 28.06.2009

மாமியார் வீடு
சில வட்டங்களில் மாமியார் வீடு என்பது சிறைச்சாலையை குறிக்கும். இது தமிழுக்கே உரித்தான சொலவடை என நினைத்து வந்தேன். எனது நினைப்பு தவறானது என்பது ரவீந்த்ரநாத் தாகூர் அவர்களால் எழுதப் பெற்ற “காபூலிவாலா” என்னும் சிறுகதையை படிக்கும்போது தெரிய வந்தது.

அக்கதையில் பல பொருட்களை ஓரிடத்தில் இராது அலைந்து திரிந்து விற்பனை செய்யும் காபூலிவாலாவுக்கும் அவன் வழமையாக பொருட்களை விற்கும் ஒரு வீட்டில் உள்ள சிறு பெண்ணுக்கும் இடையில் உருவாகும் நட்பு காவியத்தன்மையுடன் விவரிக்கப்பட்டிருக்கும்.

அக்குழந்தையிடம் அவன் விளையாட்டாக கேட்பான், “பாப்பா நீ எப்போ உன் மாமியார் வீட்டுக்கு போவாய்”? என. அக்குழந்தையும் மழலையுடன் எதிர் கேள்வி போடும், “ஏன் நீ போகவில்லையா”? என. அப்போது கதைசொல்லி காபூலிவாலா புழங்கும் வட்டத்தில் மாமியார் வீடு என்றால் சிறைச்சாலை என்ற அர்த்தம் உண்டு என கூற, அட என நான் வியந்தேன், தமிழிலும் அச்சொல்லுக்கு அப்பொருளும் உண்டென்று.

இதைப் பற்றி இப்போது ஏன் எழுத வேண்டும்? இன்று (28.06.2009) காலை தூர்தர்ஷன் நேஷனல் சேனலில் “ரங்கோலி (ஒளியும் ஒலியும்) நிகழ்ச்சியில் காபூலிவாலா என்னும் படத்தின் ஒரு பாடலை போட்டனர். அதைப் பார்த்ததும் அக்கதையை ஆங்கிலத்தில் படித்தது ஞாபகத்துக்கு வந்தது. ஆகவே இப்பதிவு.

„Wanderer, kommst du nach Sparta, verkündige dorten, du habest uns hier liegen gesehn, wie das Gesetz es befahl.
கி.மு. 480-ல் தெர்மோபைலே என்னும் இடத்தில் தங்களை விட பலமடங்கு அதிகம்பேரை கொண்ட பாரசீகப் படையினரை 300 பேர்களே இருந்த கிரேக்கப் படை எதிர்த்து போராடி அத்தனை பேரும் அழிந்த இடத்தில் உள்ள நடுகல்லில் மேலே கூறிய ஜெர்மானிய வாசகங்கள் கிரேக்க மொழியில் எழுதப்பட்டுள்ளன. அதன் பொருள் பின்வருமாறு, “இதைப் பார்க்கும் நாடோடிகளே, நீங்கள் எங்கள் ஊரான ஸ்பார்ட்டாவுக்கு செல்ல நேரிட்டால் அங்குள்ள எங்களவரிடம் கூறுங்கள், நாங்கள் யாவரும் ஒருவர் விடாமல் எதிரிகளுடன் போராடி எங்களுக்கென விதிக்கப்பட்ட வீர மரணம் அடைந்தோம் என”. உலக சரித்திரத்தில் பல போர்கள் நடந்து விட்டன, நடக்கின்றன, நடக்கவும் இருகின்றன. ஆனால் இந்தப் போரும் அதை போன்ற வெகு சில போர்கள் மட்டும் இன்னமும் மக்களின் நினைவுகளில் பசுமையாக உள்ளன. வெற்றியா தோல்வியா என்பது இரண்டாம் பிரச்சினை. முக்கிய விஷயம் என்னவென்றால், மரணம் நிச்சயம் என அறிந்திருந்தும் கடைசிவரை எதிர்த்து போராடி உயிர்த்தியாகம் செய்வதே.

அவர்கள் கொல்லப்பட்டாலும் அவர்களது பெயர்கள் மக்கள் மனதில் வைக்கப்பட்டு பாடப்படும். அதே போல இஸ்ரவேலர்களது வரலாற்றில் மஸாடா என்னும் இடத்தில் நடந்த போரை இன்னமும் இஸ்ரவேல குழந்தைகள் போற்றுகின்றனர். அப்போரில் எல்லா யூதர்களும் இறந்தனர். அவ்விடத்தில் இன்னமும் இஸ்ரவேலர்கள் “மஸாடா இனிமேல் விழாது” என்னும் வீரச்சபதம் எடுக்கின்றனர். 1943-ல் போலந்து தலைநகரம் வார்சாவின் யூதக் குடியிருப்பை நாஜிகள் நாசமாக்கிய போது அவர்கள் எதிர்த்து போராடினர். அது April 19, 1943 - May 16, 1943 வரை நீடித்தது. 1939-ல் போலந்தின் அதிகாரபூர்வமான ராணுவம் கூட அவ்வளவு நாள் தாக்கு பிடிக்கவில்லை என்பது குறிப்பிடத் தக்கது. அமெரிக்க யூத எழுத்தாளர் எழுதிய “மிலா 18” நாவலிலும் அமெரிக்க எழுத்தாளர் எழுதிய “தி வால் (சுவர்)” என்னும் நாவலிலும் இது பற்றி பார்க்கலாம். இங்கும் போராளிகள் கடைசியில் கொல்லப்பட்டாலும் மக்கள் மனதில் அழியா இடம் பெற்றுள்ளனர்.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்