பேராண்மை - என்னைக் கவர்ந்த படம்

இப்படத்தின் பிளாட்டை முன்பு படித்த நினைவிருக்கிறது. ஆனால் படம் வெளியானபோது பார்க்கவில்லை. நேற்று கூட எதேச்சையாக சன் டிவியில் இப்படத்தைப் பாதியிலிருந்துதான் பார்த்தேன். அச்சமயம் நிறைய காட்சிகள் போயிருந்திருக்கும்.

ஜெயம் ரவியை மதர் சுப்பீரியரிடம் மாட்டிவிட ஐந்து பெண்கள் முயற்சி செய்தபோதுதான் படம் பார்த்தேன். ஆனால் பார்த்தவுடனேயே என்னக் கதை என்பது புரிந்ததாலும், வேறு உருப்படியான வே;லைகள் கைவசம் இல்லாதிருந்ததாலும் படத்தைத் தொடர்ந்து பார்க்க முடிவு செய்தேன். அதற்காக மகிழ்ச்சியடைகிறேன்.

பிறகு இப்படம் பற்றி இணையத்தில் என்ன கூறினார்கள் என்பதைப் பார்த்ததில் இது The dawns here are quiet" என்ற ரஷ்ய படத்தின் காப்பி என்பதை அறிந்தேன்.

இப்படத்தின் விஸ்தாரமான விமரிசனத்தை கேபிளார் கொடுத்து விட்டார். வேறு பலரும் கொடுத்து விட்டனர். ஆகவே எனது எண்ணங்களை மட்டும் உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்வேன். கவனிக்க, இது விமரிசனம் அல்ல.

ஏற்கனவேயே சொன்னது போல பாதியிலிருந்துதான் படம் பார்த்ததால், விட்டுப் போனதை இணையத்தின் மூலம் பார்க்கலாம் என நினைத்தால் முடியவில்லை. சிறப்பான காட்சிகள் என தொகுத்து போட்டிருந்தாலும் அவை ஓப்பன் ஆவதற்கு நிறைய நேரம் எடுத்துக் கொண்டன. அதுவும் நல்லதுக்குத்தான். இப்படத்தின் மூலக்கருவே இனிமேல்தான் வர வேண்டும் என்னும் நிலையில் படம் பார்க்க ஆரம்பித்ததால் இழப்பு அதிகம் இல்லை.

ரஷ்யன் படமும் அப்படித்தான் ஆரம்பமாகியிருக்கும். தமிழில்தான் மசாலா சேர்த்திருப்பார்கள். அவற்றை பார்க்காததால் ஒன்றும் குடி முழுகிவிடாது. இதில் ஜெயம் ரவியின் மேலதிகாரியாக வரும் பொன்வண்ணனை கிட்டத்தட்ட ஒரு சாடிஸ்டாகவே காட்டியுள்ளனர். கடைசி வரை அவர் கொழித்து, மெடலையும் தட்டிச் செல்வது போல அமைந்த கதையமைப்பு மனதுக்கு நிறைவைத் தரவில்லை. அதுதானே ரியலிசம் என ஜனநாதன் கூறினாலும், தீமை வெற்றி பெறுவது போல காட்டியது ஆரோக்கியமாக இல்லை. கடைசியில் ஏதோ டாகுமெண்டரி பார்ப்பது போன்ற உணர்வு. அது சரி, கடைசியில் மிஞ்சிய மூன்று பெண்கள் உண்மையைக் கூறாமலேயாவா கேம்பிலிருந்து சென்றிருப்பார்கள்? நம்பும்படியாக இல்லையே.

காட்டில் ஒரு பெண் ஜெயம் ரவியிடம் அவரை பெண்சபலக்காரராக காட்டி மாட்டி விட்டதற்காக மன்னிப்பு கேட்கும்போது, தன்னை நம்பி தனது கிராமத்தில் பெண்களுக்கு பிரசவம் பார்க்க விடுவார்கள் என்ற செய்தியை சர்வசாதாரணமாகக் கூறுவார்.

அதே போல வெள்ளைக்கார கொலைஞனிடம் ஆங்கிலத்தில் அவர் பேசுவதை அதிசயத்துடன் பார்க்கும் ஒரு பெண் தங்கள் எதிரில் அவ்வளவு அதிகமாக ஆங்கிலம் பேசவில்லையே எனக்கேட்க, ஜெயம் ரவி ரிசர்வேஷன் கோட்டாவில் வந்த தான் அவ்வாறு பேசுவதை அவர் போன்ற மேட்டுக்குடி பெண்கள் விரும்ப மாட்டார்கள் என அனாயாசமாகக் கூறிவிட்டுச் செல்லும் காட்சியும் நன்றாக இருந்தது.

சந்தடி சாக்கில் ஜனநாதன் கம்யூனிச பிரச்சாரமும் செய்கிறார். காற்றுள்ளபோதே தூற்றிக் கொள்வதை குற்றமாகக் கொள்ளமுடியாதுதான்.

காட்டுவாசிகளின் குழந்தை படித்துக் கொண்டிருக்கும்போது பொன்வண்ணன் அதன் முதுகில் கட்டையால் அடிக்க குழந்தை வீறிட்டு அழும் காட்சி ரத்தத்தை உறையச் செய்தது. சர்வ சாதாரணமாக வனவாசிகளை அதிகார வர்க்கம் எவ்வாறு விரோதித்துக் கொள்கிறது என்பது அழுத்தந்திருத்தமாகவே காட்டப்பட்டது.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்