பொன்னியின் புதல்வர் - 2

சற்றே தாமதமாக இரண்டாம் பகுதியை போடுகிறேன். முதல் பகுதி இதோ.

எனது நங்கநல்லூர் பஞ்சாமிர்தம் - 10.08.2009 பதிவில் கூறியது போல கல்கி அவர்களது வாழ்க்கை சரிதமான பொன்னியின் புதல்வர் புத்தகத்தை படித்து கொண்டிருக்கிறேன்.

ஏற்கனவேயே கல்கியில் வாராவாரம் வெளியான போது படித்தவன் என்றாலும், இப்புத்தகத்தில் பல இற்றைப்படுதல்கள், திருத்தங்கள் ஆகியவற்றை செய்துள்ளதாக சுந்தா இப்புத்தகத்தின் முன்னுரையில் கோடி காட்டியுள்ளார். தொடர் கல்கியில் ஆரம்பித்த சமயம் நான் சுந்தா அவர்களை திநகர் பிஞ்சால சுப்பிரமணியன் தெருவில் அவர் வீட்டில் வைத்து சந்தித்தேன். இது பற்றி நான் படகில் மூவர், அதில் நாயை மறக்கலாகுமா? - 1 என்னும் பதிவில் குறிப்பிட்டுள்ளேன். அதிலிருந்து சில வரிகள்:

“சுந்தா அவர்கள் சமீபத்தில் ஜூலை 1974-ல் துவங்கி கல்கி அவர்களின் வாழ்க்கை வரலாற்றை கல்கியில் "பொன்னியின் புதல்வர்" என்ற பெயரில் தொடராக வாரா வாரம் 1976 வரை எழுதி வந்தார். அவரிடம் நான் "Three men in a boat, to say nothing of the dog" என்ற இந்த புத்தகத்தை எடுத்துச் சென்று ஒரு குறிப்பிட்டப் பகுதியைக் காட்டினேன். அது தனக்கும் தெரியும் என்றும் வாழ்க்கை வரலாற்றில் தான் கண்டிப்பாக அதைப் போடுவதாகக் கூறினார். அதை உன்னிப்பாகவும் கவலையாகவும் எதிர்பார்ப்பேன் என்று கூறி விட்டு வந்தேன். அவரும் சொன்னபடியே செய்தார். ரொம்ப நல்ல மனிதர்”.

இப்பதிவின் முதல் பகுதியிலிருந்து சில வரிகள்:

“அவருடன் நான் மேலே கூறிய தருணத்தில் பேசிக் கொண்டிருந்த போது பேச்சுவாக்கில் அவருக்கும் சிட்டி, கு.ப.ரா. மற்றும் தி.ஜானகிராமனிடம் ஏற்பட்ட விவாதங்கள் "சிறிது வெளிச்சம்" என்ற வாசகர் வட்ட வெளியீட்டு புத்தகத்தில் வந்திருப்பதாகக் கூறியிருக்கிறேன். இரண்டு நாட்களுக்கு பிறகு தனது அடுத்த வீட்டுக்காரரிடம் போய் என்னை தருவிக்குமாறு கேட்டிருக்கிறார். அந்த மனிதரும் எனக்கு தகவல் அனுப்பி உடனே அவர் வீட்டிற்கு வரச் சொன்னார். என்னவோ ஏதோ என்று நானும் பதறி ஓடி வந்தேன். இருக்காதா பின்னே, அந்த பக்கத்து வீட்டுக்காரர் என் சொந்த பெரியப்பாவாயிற்றே. அவர் வீட்டிற்கு போனால் சுந்தா அவர்கள் முன்னறையில் அமர்ந்திருக்கிறார். என்ன விஷயம் என்று கேட்ட போது என்னிடம் சிறிது வெளிச்சம் புத்தக விவரம் கேட்டிருக்கிறார். அதாவது புத்தகப் பெயர் சட்டென்று நினைவுக்கு வர மறுத்திருக்கிறது. அதற்காகத்தான் நான் வரவழைக்கப்பட்டேன். விஷயத்தை நான் மறுபடி கூற, உடனே கி.ராஜேந்திரனுக்கு ஃபோன் போட, அன்று இரவே புத்தகம் அவர் வீட்டிற்கு வந்து விட்டது. இதை எதற்கு சொல்கிறேன் என்றால் கல்கியின் வாழ்க்கை வரலாறுக்காக அவரும் கி.ராஜேந்திரனும் என்ன செலவை வேண்டுமானாலும் ஏற்றுக் கொள்ளத் தயாராக இருந்திருக்கிறார்கள்”. இப்புத்தகத்துக்காக ஏதோ என்னால் ஆன காணிக்கை.

அப்புத்தகத்தில் நான் ரசித்த சில இடங்களை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ள எண்ணுகிறேன். தற்சமயம் கதையின் கடைசி கால் பாகத்தில் உள்ளேன். அதில் பார்த்த ஒரு நிகழ்ச்சிதான் இப்போது கூறுவேன்.

கல்கியின் அருமந்த புதல்வர் கி.ராஜேந்திரன். அவர் மருத்துவ கல்லூரியில் சேர்ந்து டாக்டர் படிப்பு படிக்க ஆசைப்பட்டிருக்கிறார். வைத்தியக் கல்லூரியில் இடம் கிடைப்பது அவ்வளவு எளிதல்ல என கல்கி சுட்டிக் காட்டியிருக்கிறார். அப்போது சென்னை முதன்மந்திரியான ராஜாஜியிடம் சிபாரிசு கேட்டு போகலாமே என ராஜேந்திரன் ஆலோசனை கூற கல்கி அதை சிறிதும் தயக்கமின்றி நிராகரித்திருக்கிறார். பிறகு பிஃபார்ம் கோர்சில் ராஜேந்திரன் சேர்ந்திருக்கிறார். கல்கியை பொருத்தவரை இது சிறிய நிகழ்ச்சியே. ஆனாலும் தன் சொந்த காரியத்துக்காக அழுகிணி சிபாரிசு வேலைகள் செய்வித்து கொள்வது என்பது கல்கி அவர்களுக்கு சிறிது ஏற்புடையதல்ல என்ற விஷயம் மிகவும் பெரிது. கல்கிக்கும் ராஜாஜிக்கும் இடையில் நிலவிய உறவு எவ்வளவு அற்புதமயமானது? ஆனாலும் அதை தனது சுயநலத்துக்கு பயன் படுத்தி கொள்ளாதது என்னும் செயல்பாடு அவரை மாமனிதர் ராஜாஜியின் சீடர் என்னும் நிலைக்கு மிகவும் ஏற்றவர் என்றுதானே காட்டுகிறது?

விஷயம் தெரியாதவர்கள் பலர் கல்கி பிழைக்கத் தெரியாதவர் என கூறலாம். சில சமயங்களில் அது உண்மையாகவே கூட இருக்கலாம். ஆனாலும் அதனால் எல்லாம் அவர் எப்போதுமே மனம் மாறியதில்லை என்பதைத்தான் நான் இங்கு காட்ட எண்ணிய விஷயம்.

இத்தொடரின் அடுத்த பகுதிகள் மேலும் கூறுவேன்.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்