பின்னூட்டங்கள் அதிகம் பெறுவது பற்றி

இந்தத் தலைப்பில் பதிவு போட எனக்கு தகுதி இருக்கிறதா என்பதை பற்றி மற்றவர்கள்தான் கூற வேண்டும். என்னால் ஆனது, எனக்குத் தோன்றுவதை எழுதிவிட்டு விலகுவதே. மற்றதைப் பற்றி மற்றவர்கள் (இதில் மாற்று கருத்தினரும் அடக்கம்) வேறு முறையில் கூறலாம். இது அவர்களது உரிமை.

நான் பதிவுகள் போட ஆரம்பித்து சில நாட்கள் ரொம்பப் பின்னூட்டம் இல்லாமலேயே கழிந்தன. ஆனால் இந்தப் பதிவுக்கு முதலாக இரட்டை எண்களில் பின்னூட்டங்கள் வந்தன. தமிழர்களுக்கு அறிவு பூர்வமானக் கேள்விகள் பிடிக்கும் என்பதற்கு இது ஒரு உதாரணம். இம்மாதிரிப் பதிவுகள் எப்போது நான் போட்டாலும் சீறிக்கொண்டு பின்னூட்டங்கள் வந்தன. அவற்றின் சுட்டிகள் 1, 2, 3, 4 முதலியன.

அரசியல் சம்பந்தமாகப் பதிவுகள் போட ஆரம்பித்ததும் நிலைமை சூடு பிடிக்க ஆரம்பித்தது. சோ சம்பந்தமாக நான் போட்ட இப்பதிவு 22 பின்னூட்டங்களைப் பெற்று தந்தது. காசி சார் அவர்கள் சில மாதங்கள் பிறகு என்னிடம் நேரடியாகப் பேசும்போது இப்பதிவைப் பற்றிக் குறிப்பிட்டு, என் கருத்துக்களிலிருந்து மிகவும் மாறுபடுவதாகக் கூறினார். எனக்கு அது ஒரு eye opener-ஆக இருந்தது. அதாவது கருத்து வேறுபாட்டையும் எவ்வளவு அழகான முறையில் கூற முடியும் என்பதை அவரது மென்மையான வார்த்தைகள் நிரூபித்தன.

பின்னூட்டங்கள் நிஜமாகவே சூடு பிடிக்க ஆரம்பித்தது பெரியார் அவர்கள் திருமணத்தைப் பற்றிய இப்பதிவால்தான். ஆனாலும் ஒன்று கூற வேண்டும். எதிர்த்துப் பின்னூட்டம் இட்ட அனைவரும் மிகக் கண்ணியமாகவே எழுதினர். நல்ல கருத்துப் பரிமாறல்கள் நடந்தன. பெரியார் பற்றி மற்றப் பதிவுகள் பின்வருமாறு: ஒன்று (35 பின்னூட்டங்கள்) மற்றும் இரண்டு (21 பின்னூட்டங்கள்).

தலித்துகள் எதிர்க்கொள்ளும் கொடுமைகளில் ஒன்று இரட்டைத் தம்ளர் முறை. அதை அவர்கள் எப்படி எதிர்க்கொள்ளலாம் என்பதற்கு நான் ஒரு பதிவு போட்டேன். அதற்கு 17 பின்னூட்டங்கள். ஆனால் தலித் ஐ.ஏ.எஸ். அதிகாரிகளை கட்டாயக் காத்திருப்பில் போட்டதை பற்றி எழுதிய பதிவுக்கு 11 பின்னூட்டங்கள் மட்டுமே.

இப்போது ரெக்கார்ட் ப்ரேக்கிங் அளவுக்கு பின்னூட்டங்களை பற்றிப் பார்க்கும் முன்னால் என்னுடைய இப்பதிவை பற்றிக் கூறுவேன். இது என்னை வலைப்பதிவாளர்களுக்கு நன்றாக அடையாளம் காட்டிற்று. இது ஒரு செய் அல்லது செத்துமடி தோரணையில் போட்டப் பதிவு. என் வெளிப்படையான எண்ணங்களை வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டியது இப்பதிவு. இதற்கு 33 பின்னூட்டங்கள்.

இப்பதிவை நான் போடும்போது பின்னூட்டங்கள் 308 வரும் என்று நினைக்கவேயில்லை. எல்லாவற்றையும் புரட்டிப் போட்டது இப்பதிவு. ஆனாலும் போலி டோண்டு என்ற இழிபிறவி வரக் காரணமாகி விட்டது இப்பதிவு என்பதில் எனக்கு சிறிது வருத்தமே. தர்ம் கெட்டப் பின்னூட்டங்கள் வரவில்லை என நான் சந்தோஷப்பட்டது தவறு என்று அவன் நிரூபித்தான்.

போலி டோண்டுவின் கைங்கர்யத்தால் நான் எழுதியப் பலபதிவுகள் அதிகப் பின்னூட்டங்கள் பெற்றுள்ளன. அவற்றில் முக்கியமானது இப்பதிவு. இது வரை அதற்கு 488 பின்னூட்டங்கள். இன்னும் வரும் ஏனெனில் நான் எப்போதெல்லாம் மற்ற பதிவுகளில் பின்னூட்டம் இடுகிறேனோ அதன் ஒரு நகல் இப்பதிவுக்கு வந்து விடும். கன்னிமாரா நூலகத்தில் புத்தகம் சேர்வது இம்முறையில்தான். ஆனால் இப்பதிவை போடும்போது மனக்கஷ்டத்துடன் இருந்தேன். அப்போதுதான் இணைய நண்பர்கள் எவ்வளவு அற்புத மனிதர்கள் என்பது எனக்குத் தெரிந்தது. அடேங்கப்பா எத்தனை ஆதரவு. முக்கியமாக என்னுடன் தீவிர கருத்து வேறுபாட்டுடன் இருந்தவர்கள் கொடுத்த ஆதரவு என்னை உணர்ச்சிவசப்பட வைத்தது. மனம் பிறழ்ந்த போலி டோண்டுவை பற்றி நான் இட்ட இன்னொரு பதிவை இங்கு சுட்ட விரும்பாததற்கு காரணம் அவன் அதில் இட்ட தரம் மிக மிக தரங்கெட்டப் பின்னூட்டங்கள்தான் என்று கூறவும் வேண்டுமோ?

என் மனத்துக்கு பிடித்த பதிவு என் உள்ளங்கவர்கள்வன் என் அப்பன் தென்திருப்பேரை மகரநெடுங்குழைகாதனைப் பற்றி நான் இட்டதேயாகும். மனதுக்கு நிறைவை தந்தப் பதிவு அது.

இஸ்ரேலை பற்றி 5 பதிவுகள் இட்டேன், மாமனிதர் ராஜாஜியை பற்றியும் எழுதியுள்ளேன். (போலி டோண்டு கவனிக்க: நேதாஜியை பற்றி அல்ல!). என் ஆர்கைவ்ஸில் பார்த்துக் கொள்ள முடியும். சர்ச்சைக்குரிய சில பதிவுகளில் ஆண், பெண் கற்பு நிலையைப் பற்றி நான் போட்ட 3 பதிவுகள் அடங்கும். அவற்றின் சுட்டிகளையும் நான் இங்கு தர விரும்பவில்லை.

நான் மிக்க உபயோகமாக இருக்கும் என நினைத்து வாடிக்கையாளர்களை அணுகும் முறைகளை பற்றி போட்ட 10 பதிவுகள் எதிர்ப்பார்த்த அளவுக்கு பின்னூட்டங்களை பெறுவதில் வெற்றி பெறவில்லை.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்