வெள்ளத் தனைய மலர்நீட்டம்

நான் ஏற்கனவே கூறியபடி எனது மனைவியின் அத்தையன்பர் உருவாக்கிய திருக்குறள் பரிமேலழகர் உரைக்கான ஆங்கில மொழியாக்கத்தை மொழி பெயர்ப்பு மற்றும் எழுத்துப் பிழைகள் சரிபார்த்து ஒருங்குறியில் தட்டச்சிடும் வேலையில் ஈடுபட்டுள்ளேன்.

நான் தற்சமயம் பொருட்பாலில் 60-ஆம் அதிகாரம், குறள் 595-ல் இருக்கிறேன். அக்குறள்:

வெள்ளத் தனைய மலர்நீட்டம் மாந்தர்தம்
உள்ளத் தனைய துயர்வு

[The length of stem of a water-borne flower has to just exceed the depth of the pond. In the same manner, a person's rise and achievement are commensurate with his enthusiasm and zest for life].

இதே குறளை நம்ம கலைஞர் அவர்கள் நிச்சயமாக ஒரு சுவையான கட்டுரையாக தனது குறளோவியத்தில் எழுதியிருக்க வேண்டும். அந்த அளவுக்கு நமக்கு திறமை இல்லை. என்னால் வெறும் பதிவு மட்டும்தான் போட முடியும்.

சில நாட்களுக்கு முன்னால் அசுரன் அவர்களது இப்பதிவில் பின்னூட்டமிட்டபோது யதேச்சையாக மேலே சொன்ன குறளையே சுட்டியிட்டுள்ளேன். அப்போதே நினைத்து வைத்த பதிவுதான். இன்று அதே குறளுக்கு வரும்போது, சற்று நேரம் அந்த வேலையை நிறுத்தி விட்டு இப்பதிவைப் போடத் துணிந்தேன்.

ஏற்கனவே நான் வல்லான் பொருள் குவிக்கும் தனியுடைமை, மனித இயற்கைக்கு புறம்பான ஒரு தத்துவம், உலகமயமாக்கல் ஆகியவை பற்றியெல்லாம் பதிவுகள் போட்டுள்ளேன். அவற்றை பற்றியெல்லாம் இங்கு பேசப் போவதில்லை.

இங்கு இக்குறள் எவ்வாறு எக்காலத்திற்கும் பொருத்தமாக உள்ளது என்பது பற்றி எனது எண்ணங்களை எழுதப் போகிறேன். திருக்குறளை படிக்கப் படிக்க பிரமிப்பு ஏற்படுகிறது. முக்கியமாக அவரது அதிகாரங்கள் ஒரு வித ஒழுங்கில் வரிசையமைக்கப்பட்டிருக்கும். உதாரணத்துக்கு 59-ஆம் அதிகாரம் ஒற்றாடல், அதற்கடுத்தது ஊக்கமுடைமை. இவ்வதிகாரத்தின் முன்னுரையாக பரிமேலழகர் உரையில் இவ்வாறு எழுதப்பட்டுள்ளது.

"அஃதாவது, மனம் மெலிதலின்றி வினைசெய்தற்கட் கிளர்ச்சியுடைத்தாதல், ஒற்றரான் நிகழ்ந்தனவறிந்து அவற்றிற்கேற்ற வினை செய்வானுக்கு இஃதின்றியமையாமயின், ஒற்றாடலின் பின் (இவ்வதிகாரம்) வைக்கப்பட்டது".

இப்போது குறளுக்கு வருவோமா?

எனக்கு மிகவும் பிடித்த இஸ்ரவேலர்களுடன் துவக்குகிறேன். (ஆரம்பிச்சுட்டாண்டா, ஆரம்பிச்சுட்டான் என்று துவளப் போகிறவர்களும், சற்றே பொறுமையுடன் படிக்கவும்). யூதர்கள் கிட்டத்தட்ட 2000 ஆண்டுகள் உலகெங்கிலும் துரத்தப்பட்டு பீடிக்கப்பட்டனர் என்று நான் ஒரு வரியில் எழுதினாலும், அது மிகப் பெரிய துயரமே. ஆனால் அவர்கள் நம்பிக்கையிழக்கவில்லை. அவர்கள் நோக்கம் மிக ஆழமானது. எப்பாடுபட்டாவது இஸ்ரேலுக்கு திரும்ப வேண்டும் என்ற எண்ணம் தலைமுறை தலைமுறையாக வேரூன்றி வந்தது. ஆகவே தங்களை முதலில் பாதுகாத்துக் கொள்ள வேண்டியிருந்தது. அதற்கு மிக உதவியாக இருந்தவ்ற்றுள் முக்கியமானது அவர்தம் நகைச்சுவை உணர்வு. தங்களை வைத்தே நகைச்சுவை துணுக்குகள் கூற அவர்களை மிஞ்சி யாரும் இல்லை. இதெல்லாம் எவ்வாறு நிகழ்ந்தது? அவர்களது ஊக்கம் மிகவும் ஆழமானது. வெள்ளத்தனைய மலர் நீட்டம் என்பது போல வெளியில் வந்ததும் ஆழங்களைத் தாண்டியே வந்தது. மீதி உயர்வுகளும் மெதுவாக ஆனால் நிச்சயமாக வந்தன.

சமீபத்தில் 1967-ல் நடந்த 6 நாள் யுத்க்தத்தில் அவர்கள் பெற்ற வெற்றி நான் ஏற்கனவே பல இடங்களில் நேரம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் குறிப்பிட்டது போல பைபிள் பழைய ஏற்பாட்டில் வரும் அரசன் சாலமன், அரசன் தாவூது ஆகியோர் பெற்ற வெற்றிகளுக்கு எவ்வகையிலும் குறைந்ததல்ல. இது எப்படி கிடைத்தது? அவர்களது தன்னம்பிக்கை மற்றும் ஊக்கமே காரணம். வெள்ளத்தனைய மலர் நீட்டம்.

சமீபத்தில் 1969-ல் நான் ஜெர்மன் மொழி கற்கத் துவங்கியபோது பொறியியல் படிப்பில் கடைசி ஆண்டு தேர்வில் பெற்ற தோல்வியால் மனம் துவண்டிருந்தேன். அந்த தோல்வியை மறைக்க எனக்கு ஒரு வெற்றி தேவைப்பட்டது. அதை பெறும் வெறியும் ஏற்பட்டு வெற்றி பெற்றேன். வெள்ளத்தனைய மலர் நீட்டம்.

அதே போல நான் ஐ.டி.பி.எல். லில் பெற்ற பல அனுபவங்கள் எனது ஊக்கத்தின் ஆழத்தால் நிகழ்ந்தவையே. முக்கியமாக பொறியியல் மற்றும் மொழிபெயர்ப்பு என எனக்களிக்கப்பட்ட இரு கடமைகளையும் சிறப்பாக நிறைவேற்ற முடிந்ததும் இதில் அடங்கும். வெள்ளத்தனைய மலர் நீட்டம்.

என்னை விடுங்கள். வெற்றி பெற்ற யாரை வேண்டுமானாலும் எடுத்து கொள்ளுங்கள். அம்பானியையே எடுத்து கொள்வோமே. அவர் டைப்பிஸ்டாக தனது அடிநாட்களில் வேலை துவங்கியவர். அவருள் இருந்த ஊக்கத்தின் ஆழமே அவரை இந்தளவுக்கு உயர்த்தியது. இதில் வேடிக்கை என்னவென்றால் அவருடன் டைப்பிஸ்டாக இருந்தவர்களில் பலர் அதே நிலையில் பல ஆண்டுகளுக்கும் அப்படியே இருந்தனர். வெள்ளத்தனைய மலர் நீட்டம்.

எங்கள் ஐ.டி.பி.எல். தலைவர் ராவ் அவர்கள், ஆரம்பத்தில் அதே நிறுவனத்தில் ஒரு நடுநிலை அதிகாரியாக ரிஷ்கேஷில் இருந்தார். சௌகரியமான வேலை. குவார்டர்ஸ் உண்டு. அவ்வாறு சென்று அமர்பவர்கள் தேவையின்றி வேலை மாற்றுவதில்லை. ஆனால் இவரோ சௌகரியமான வேலையை விட்டு உதறி, வேறு பல இடங்களில் வேலை செய்து பிறகு அதே கம்பெனிக்கு நிர்வாகியாக வந்தார். அவருடன் சக பதவியில் இருந்தவர்கள் அப்படியே இருந்தனர். இதைத்தான் வெள்ளத்தனைய மலர் நீட்டம் என வள்ளுவர் கூறுகிறார்.

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்