சோ அவர்கள் எழுதிய 'அதிர்ஷ்டம் தந்த அனுபவங்கள்' - 1

சென்ற ஆண்டு துக்ளக் ஆண்டு விழா கூட்டத்திற்கு சென்ற சமயம் நான் இவ்வாறு எழுதியிருந்தேன். "ஆனால், இந்த களேபரத்தின் நடுவிலும் அரங்குக்கு வெளியில் அலயன்ஸ் பதிப்பகத்தார் போட்டிருந்த ஸ்டாலில் சோ புத்தகம் ஒன்றை வாங்க மறக்கவில்லை. (அதிர்ஷ்டம் தந்த அனுபவங்கள் என்னும் அப்புத்தகத்தை வைத்து சோ பற்றிய பதிவுகள் இன்னும் சில போடப் போவதையும் இங்கே கூறிவிடுகிறேன்)". அதற்கு இப்போதுதான் நேரம் வந்தது.

முதலில் சோ அவர்களது சட்ட அனுபவங்களுடன் புத்தகம் ஆரம்பிக்கிறது. அவரது குடும்பத்தினரில் பலர் வக்கீல்கள். ஆகவே இவரும் அந்த தொழிலுக்கு போனதில் ஆச்சரியமே இல்லை. ஆரம்பத்திலிருந்தே அவர் தனது உழைப்பால் வெற்றிகள் பல பெற்றார். ஆனால் அவற்றைப் பற்றி இந்த புத்தகத்தில் குறிப்பிடும்போது அவற்றுக்கெல்லாம் தனது அதிர்ஷ்டமே காரணம் என்று குறிப்பிடுகிறார். அதுதான் சோ. அவர் எப்போது என்ன செய்வார், என்ன சொல்வார் என்பதை கணிப்பது கடினம். அதை அவர் திரும்பத் திரும்ப நிரூபித்து வருகிறார்.

ஒரு கொலை குற்றவாளிக்காக வாதாடும்படி அவர் கோர்ட்டாலே நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறார். குற்றவாளியோ 23 வயதே ஆன இந்த இளம் வக்கீலின் மேல் நம்பிக்கை இல்லாமல் பேசி, ஒத்துழைப்பு தர மறுத்து விட்டார். அவர் தான் தனது மனைவியை கொலையை செய்ததாக ஒப்பு கொண்டாலும் சோ அவர்கள் விடாது வாதாடி, சந்தர்ப்ப சூழ்நிலை, இறந்தவர் தன் கணவனுக்கு உண்மையின்றி நடந்து கொண்டது ஆகிய சூழ்நிலைகளை நிறுத்தி (extenuating circumstances) ஆயுள் தண்டனையாக வந்திருக்க வேண்டிய தண்டனையை ஏழு ஆண்டுகள் தண்டனையாக குறைக்க செய்தார்.

தனது சீனியரின் (சோ அவர்களது தாத்தா) வழக்கை அவர் இல்லாத நேரத்தில் திறமையாக நடத்தி, கடைசியில் வாதங்கள் செய்ய வேண்டிய நிலையில் கட்சிக்காரர் சீனியர் வந்துதான் வாதாட வேண்டும் என்று பிடிவாதம் பிடிக்க, இவருக்கு சங்கடமான நிலைமை ஏற்பட்டது. அப்போது நடந்ததை அப்புத்தகத்திலிருந்தே மேற்கோள் காட்டி எழுதுகிறேன்.

நான் பேசாமல் நின்று கொண்டிருந்தேன். இந்தக் கட்சிக்காரர், இப்படி நடு நீதிமன்றத்தில் காலை வாரிவிடுவார் என்று நான் எதிர்பார்க்கவில்லை. தலையை நிமிர்த்தி யாரையும் பார்க்கக்கூட முடியவில்லை. இந்த அவமானத்தை எப்படி சகிப்பது என்பது புரியாமல் நின்றேன்.

நீதிபதி திரு. ராபர்ட் செல்லையா ஒரு முடிவுக்கு வந்தார். "சீனியர் வக்கீல் வந்து வாதங்களை நடத்தும் வரை, வாய்தா தருவதற்கு நான் தயாராக இல்லை. வழக்கு முடிகிற நிலையில், இந்த வாய்தா அனாவசியமானது. இவரே (நான்) வாதங்களை சமர்ப்பிக்கட்டும். அது உமக்கு பிடித்தமில்லையென்றால், வாதங்கள் இல்லாமலே வழக்கை முடித்து, தீர்ப்பு வழங்குகிறேன்" என்றார்.

கட்சிக்காரருக்கு வேறு வழியில்லாமற் போயிற்று. பேசாமல் சம்மதித்தார். நீதிபதி என்னைப் பார்த்து, "இப்போதே வாதங்களை வைத்துக் கொள்ள உமது மனநிலை இடம் தரவில்லையென்றால், இடைவேளைக்கு பிறகு வாதங்களை வைத்து கொள்ளலாம்" என்றார். நான் மனம் ஒடிந்து போயிருப்பேன் என்பது அவருடைய நினைப்பு. ஆனால் சூடு, சொரணை - இதற்கெல்லாம் அப்பாற்பட்டவனாக நான் இருந்ததால், அப்போதே வாதங்களைத் தொடங்கி விட்டேன் (நேரம் கழித்தால் - கட்சிக்காரர் மீண்டும் மனம் மாறி விட்டால் என்ன செய்வது?)

இரண்டு நாள் எனது ஆர்க்யுமெண்ட்ஸ் நடந்தது. எதிர்த் தரப்பு வாதமும் முடிந்தது.. தீர்ப்பு என் தரப்புக்கு சாதகமாக வந்தது.

எல்லோரும், தாத்தாவும் பாராட்டினாலும் சோ இப்புத்தகத்தில் அது பற்றி எழுதும்போது, இந்த வெற்றியால் மேலும் மேலும் வக்கீல் தொழிலில் தான் ஆழ்த்தப்பட்டு நாடக உலகத்துக்கு வரமுடியாமல் போய் விடுமோ, அது தன்னிடமிருந்து தப்பித்து கொண்டு விடுமோ என்றெல்லாம் தனது பயத்தைப் பற்றி தமாஷாக எழுதுகிறார். அதுதான் சோ.

பிறகு நாடகங்களிலும் ஈடுபடும் வசதிக்காக டி.டி.கே. கம்பெனிகள் குழுமத்தில் சட்ட ஆஃபீசராக சேர்ந்தார். அதில் சேருவதற்கான தேவையான சட்டப்பிரிவுகள் பற்றி அப்போது அவருக்கு அவ்வளவாகத் தெரியாத நிலை அப்போது. பின் எப்படி அவர் இவ்வேலைக்கு பொருத்தமானவராக வர இயலும் என்ற கேள்வி நேர்க்காணலில் அவரிடம் வைக்கப்பட, பதினைந்தே நாட்களில் அவற்றை படித்து தயாராக வருவதாக அவர் வாக்களித்தார். அவாறே 15 நாட்களில் சம்பந்தப்பட்ட சட்டங்களையெலாம் அலசித் தீர்த்திருக்கிறார். சட்டங்களைப் பொருத்தவரையில் எது எங்கே இருக்கிறது என்று அறிந்து, உடனே அந்த இடத்தில் பார்வையை செலுத்தத் தெரிந்தால் போதும்; எல்லாவற்றையும் மனப்பாடம் செய்யத் தேவையில்லை என்ற விஷயத்தையும் போகிற போக்கில் சொல்லிவிட்டு போகிறார் அவர். வேலையும் கிடைத்தது. அதுதான் சோ.

அக்காலக் கட்டத்தில் நடந்தது என்னவென்பதை புத்தகத்திலிருந்து பார்ப்போம்.

தொழில் கோர்ட்டுகளிலும், ட்ரேட் மார்க்குகள் பதிவகத்திலும், கம்பெனிகளின் சார்பில் ஆஜராகி, விசாரணை, வாதங்கள் ...இவையெல்லாம் ஒரு புறம். நான் எழுதிய 23 நாடகங்களில் இந்தக் காலக்கட்டத்தில் சுமார் 10 எழுதப்பட்டன. நாடக நிகழ்ச்சிகள் சுமார் 2000. நடித்த சினிமாக்கள் 100க்கும் மேல். நான் திரைக்கதை - வசனம் எழுதிய 12 படங்களில் 7 இந்த நேரத்தில்தான் உருவாயின; கல்கி பத்திரிகையில் ஒரு தொடர் நாடகம், ஒரு தொடர் நாவல், ஸ்தாபன காங்கிரஸுக்காகவும் மற்றப்படியும் நூற்றுக்கணக்கான பொதுக் கூட்டங்கள். இவையெல்லா தவிர துக்ளக் பத்திரிகையின் ஆரம்ப வருடங்கள். 1961-லிருந்து, எமெர்ஜ்நென்ஸி காலமாகிய 1975 வரை இத்தனை காரியங்களையும் ஒரே சமயத்தில் நான் செய்து கொண்டிருந்தேன். இவற்றில் ஏதேனும் ஒன்றில் மட்டும் நான் முனைந்திருந்தால், ஏதாவது உருப்படியாகச் செய்திருக்கலாம். இந்த புத்தி அப்போது வரவில்லை. ஒரே நேரத்தில் எல்லாவற்றையும் செய்து கொண்டிருந்தேன்.

இத்தனையையும் செய்துவிட்டு கேஷுவலாக அதற்கெல்லாம் காரணமே தான் ஒரு குழப்பவாதியாக இருந்ததே காரணம் என்று கூறி விடுகிறார். அதுதான் சோ.

இத்தனை செய்தாலும் எல்லாவற்றிலும் கணிசமான வெற்றியைப் பெற முக்கியக் காரணமே அவரது அயராத உழைப்புதான் என்று நான் அடித்து கூறுவேன். மீண்டும் இந்த விஷயத்தில் திரும்ப வந்து உங்களைப் படுத்துவேன் என்று கூறி எச்சரிக்கையும் செய்து விடுகிறேன். அதுதான் டோண்டு ராகவன்

அன்புடன்,
டோண்டு ராகவன்